Anglagard
Historia Anglagard zaczyna się w roku 1991 kiedy zainteresowania muzyką progresywną Tord Lindman doprowadziły do spotkania z Johan Hogberg. Panowie bardzo szybko się zaprzyjaźnili. Wspólne zamiłowanie do muzyki spod znaku Yes, King Crimson... ukształtowały młodych artystów na tyle, by natchnąć ich do powołania grupy. Kolejno do towarzystwa zapaleńców dołączali: Mattias Olsson (koniec września), Anna Holmgren, Thomas Johnson (początek roku 1992) oraz Jonas Engdegard. Tak więc mamy już pełny skład nowego zespołu z pod szyldu rocka symfonicznego: twórca, założyciel, wokalista - Tord Lindman, basista - Johan Hogberg, instrumenty perkusyjne - Mattias Olsson, flet - Anna Holmgren, instrumenty klawiszowe - Thomas Johnson i gitary - Jonas Engdegard.
W tym składzie w kwietniu 1992 roku w rodzimym Sztokholmie zespół Anglagard wszedł do studia by po czterech miesiącach ciężkiej pracy wydać pierwszy album zatytułowany Hybris . W 1994r. Anglagard wydał drugą i ostatnią płytę studyjną Epilog . W 1994r. po Progfest-cie w LosAngeles rozwiązał się. Na osłodę w 1996 roku wydano koncertowy album Buried Alive . W 2002 reaktywował się i odbył udaną trasę koncertową w Europie i US.
Po raz ostatni można było Anglagard usłyszeć i zobaczyć na NEARFest-cie w 2003r. Zespół zawiesił działalność. Miejmy nadzieje, że skandynawskie zimy nie trwają wiecznie... .
Tak, więc po blisko 20 latach płyty zespołu Anglagard są pożądane, a w niektórych kręgach kultowe. W dystrybucji oficjalnej nieosiągalne. W drugim obiegu osiągają wysoką cenę. Niejeden zespół chciałby odnotować taki fakt w swojej historii. W 2009 roku tafia do sprzedaży reedycja płyty Hybris . Album został zremasterowany, dodano także track bonusowy - Ganglat fran Knapptibble .
Jak dotąd utwór znany był z kompilacyjnego wydawnictwa After The Storm z 2005r. Płyta ładnie wydana w digipacku, z przepiękną poligrafią. Zdjęcia umieszczone w książeczce mogą odzwierciedlać częściowo klimat zawarty na płycie... . Hybris wzbogacony o jeden utwór, ma blisko 60 minut. Muzyka niejako koresponduje z crimsonowskimi klimatami, lecz Anglagard umiejętnie czerpie z tej spuścizny, tworząc swoiste brzmienie. Kompozycje charakteryzują się częstą zmianą tempa, intensywnością dźwięków mellotronu, fletu, organów hamonda, ładnymi aranżacjami gitarowymi i doskonałą sekcją rytmiczną. Pierwszy utwór na płycie jest instrumentalny pozostałe zawierają teksty autorstwa Torda. Strona liryczna jest równie natchnione jak instrumentalna, prawdziwa i autorska. Płyta należy do obowiązkowych nie sposób jej nie docenić.
W tym składzie w kwietniu 1992 roku w rodzimym Sztokholmie zespół Anglagard wszedł do studia by po czterech miesiącach ciężkiej pracy wydać pierwszy album zatytułowany Hybris . W 1994r. Anglagard wydał drugą i ostatnią płytę studyjną Epilog . W 1994r. po Progfest-cie w LosAngeles rozwiązał się. Na osłodę w 1996 roku wydano koncertowy album Buried Alive . W 2002 reaktywował się i odbył udaną trasę koncertową w Europie i US.
Po raz ostatni można było Anglagard usłyszeć i zobaczyć na NEARFest-cie w 2003r. Zespół zawiesił działalność. Miejmy nadzieje, że skandynawskie zimy nie trwają wiecznie... .
Tak, więc po blisko 20 latach płyty zespołu Anglagard są pożądane, a w niektórych kręgach kultowe. W dystrybucji oficjalnej nieosiągalne. W drugim obiegu osiągają wysoką cenę. Niejeden zespół chciałby odnotować taki fakt w swojej historii. W 2009 roku tafia do sprzedaży reedycja płyty Hybris . Album został zremasterowany, dodano także track bonusowy - Ganglat fran Knapptibble .
Jak dotąd utwór znany był z kompilacyjnego wydawnictwa After The Storm z 2005r. Płyta ładnie wydana w digipacku, z przepiękną poligrafią. Zdjęcia umieszczone w książeczce mogą odzwierciedlać częściowo klimat zawarty na płycie... . Hybris wzbogacony o jeden utwór, ma blisko 60 minut. Muzyka niejako koresponduje z crimsonowskimi klimatami, lecz Anglagard umiejętnie czerpie z tej spuścizny, tworząc swoiste brzmienie. Kompozycje charakteryzują się częstą zmianą tempa, intensywnością dźwięków mellotronu, fletu, organów hamonda, ładnymi aranżacjami gitarowymi i doskonałą sekcją rytmiczną. Pierwszy utwór na płycie jest instrumentalny pozostałe zawierają teksty autorstwa Torda. Strona liryczna jest równie natchnione jak instrumentalna, prawdziwa i autorska. Płyta należy do obowiązkowych nie sposób jej nie docenić.
Autor: Tomasch
