Legenda holenderskiego rocka progresywnego, formacja KAYAK, niedawno podpisała umowę z wytwórnią Inside Out Music. Zespół zapowiedział również wydanie siedemnastego albumu studyjnego zatytułowanego po prostu „Seventeen”. Płyta ukaże się 12 stycznia 2018 roku.
Lider KAYAK, Ton Scherpenzeel , który jest w tej chwili zajęty miksowaniem nowego materiału, następująco komentuje obecną sytuację zespołu: “Członkowie KAYAK są bardzo podekscytowani przejściem do Inside Out Music. Wszyscy oczekujemy długiej i owocnej współpracy. Kombinacja zespołu, który ma praktycznie całkowicie nowy skład oraz nowej wytwórni zdaje się być bardzo obiecująca. Mamy nadzieję, że to otworzy przed nami nowe możliwości.”
Pierwotnie album miał ukazać się w październiku 2017 roku, można było już nawet składać zamówienia. Wciąż są one ważne i zostaną zrealizowane, ale dopiero na początku przyszłego roku, ponieważ datę wydania płyty przesunięto, z uwagi na kontrakt zespołu z nową wytwórnią.
KAYAK został założony w 1972 roku przez klawiszowca Tona Scherpenzeela i perkusistę Pima Koopmana, którym towarzyszyli wówczas wokalista Max Werner, gitarzysta Johan Slager oraz basista Cees van Leeuwen. Często porównywani do klasyków z Yes, czy swoich rodaków z Focus, KAYAK wypracował własny styl, skupiając się bardziej na samych piosenkach, niż wymyślnych solówkach i długich pasażach. Mimo to, zespół nie ucieka przed epickimi kompozycjami z nagłymi zmianami nastroju. Na przestrzeni lat, KAYAK wielokrotnie zmieniał skład, z wyjątkiem Tona Scherpenzeela, który jest jego jedynym oryginalnym członkiem i do dziś pozostaje liderem grupy.
KAYAK odnosił spektakularne sukcesy w drugiej połowie lat 70-tych, gdy w 1978 roku ich singiel “Want You To Be Mine” dostał się do amerykańskiej “US top 60 charts”, a rok później przez kilka tygodni utrzymywali się na szczycie holenderskich list sprzedaży płyt, dzięki albumowi “Phantom Of The Night”, który osiągnął status platynowej płyty. Pochodzący z niej singiel “Ruthless Queen” dotarł do piątego miejsca na holenderskiej liście przebojów. Pierwszy okres działalności KAYAK zakończył się na ośmiu albumach w 1981 roku. Każdy z członków zespołu poszedł w swoją stronę. Ton Scherpenzeel grał i nagrywał z takimi grupami jak Earth&Fire czy Camel, podczas gdy wokalista i perkusista Max Werner osiągnął drugie miejsce na liście przebojów w Niemczech z hitem „Rain In May” ze swojej drugiej płyty solowej “Seasons”, która ukazała się jeszcze w 1981 roku.
Jednak historia KAYAK nie dobiegła wówczas końca.
W 1999 roku, po osiemnastoletniej nieobecności, Ton Scherpenzeel i Pim Koopman reaktywowali KAYAK, ponownie z Maxem Wernerem za mikrofonem. Nowa energia pozwoliła zespołowi na kontynuowanie drogi obranej na początku działalności formacji. Niestety, w 2009 roku wydarzyła się tragedia, gdy Pim Koopman zmarł z powodu ataku serca w trakcie trasy koncertowej promującej album “Letters from Utopia”. W 2011 roku zespół, po przeboleniu dotkliwej straty, powrócił z koncertami i nową płytą. Kilka lat później KAYAK ukończył swoją rock-operową trylogię “Merlin”, “Nostradamus” i “Cleopatra”. Jednak, gdy wokaliści Cindy Oudshoorn i Edward Reekers opuścili zespół, tuż po wydaniu ostatniej części, Scherpenzeel zdał sobie sprawę, że musi całkowicie odnowić skład grupy, by umożliwić jej dalsze działanie i rozwój.
Obecnie, razem z wokalistą Bartem Schwertmannem i gitarzystą Marcelem Singorem, którzy wraz z Tonem Scherpenzeelem stanowią trzon zespołu oraz z towarzyszącymi im Kristofferem Gildenlöwem (bas, ex Pain Of Salvation) i Collinem Leijenaarem (perkusja, Affector, Neal Morse, Dave Bainbridge), odrodzony KAYAK ponownie udowadnia, że nazwa zespołu, choć wybrana przypadkowo w 1972 roku, jest wciąż aktualna i zasadna. Gdy wszyscy spodziewają się, że łódź w końcu zatonie, ona w cudowny sposób odbudowuje się i płynie dalej.
Wkrótce nowe informacje na temat “Seventeen”, między innymi dotyczące gościnnego udziału gitarzysty Camel, Andy’ego Latimera!
Na zdjęciu (od lewej do prawej):
Bart Schwertmann (wokal) / Ton Scherpenzeel (klawisze) / Marcel Singor (gitara)
Dodatkowi członkowie:
Kristoffer Gildenlöw (bas) / Collin Leijenaar (perkusja)