Krakowskie Prognozy stają się powoli imprezą na której zawsze „coś” się wydarzy…. I to „coś” z reguły jest warte by napisać o tym kilka słów… Dziesiąta odsłona tego mini festiwalu , podobnie jak poprzednia , przedstawiała nam „mocniejszy” fragment naszej sceny około progresywnej. Pojawiły się (tradycyjnie) 3 zespoły – Blank Space, Victorians – Aristocrats’ Symphony i Qube. Poziom (również tradycyjnie…) bardzo wysoki.
Blank Space… wypracowali własny styl, są rozpoznawalni , a to chyba najważniejsze dla każdego wykonawcy, zwłaszcza przy dzisiejszym totalnym przesyceniu naszego rynku. Powstały setki grup grających tak samo, wyglądających podobnie i brzmiących identycznie… Klony klonów…. Blank Space tego uniknął. W Krakowie zaprezentowali zgrabnego seta na którego złożyły się utwory zarówno z wydanej już przez zespół epki , jak i nowe kompozycje. Ciekawe. Czekamy na płytę , bo wersja „live” rozbudziła nasze apetyty….
Jako drudzy na scenie pojawili się Victorians – Aristocrats’ Symphony . I to było to „coś”….. Grupa tradycyjnie zaprezentowała się w „strojach z epoki” , czym natychmiast „kupiła” publiczność… Bielszczanie dobrze wiedzą , że muzyka muzyką, ale na koncercie trzeba ją jeszcze pokazać. A jak należy to robić – widzieliśmy w Zaścianku… Ta grupa jest ewenementem na naszym rynku. Wiedzą co chcą grać i wiedzą JAK to grać. No i najważniejsze – umieją to robić. A to już połowa sukcesu. Druga połowa – to wokal. Eydis …. głos jak dzwon i skłonność do melodyki , szerokie spektrum, niesamowita barwa…. i skromność.. – to MUSIAŁO przynieść efekty. Określenie „polski Nightwish” jest naprawdę mocno krzywdzące, choć na pierwszy rzut ucha tak to właśnie brzmi, tym bardziej że grupa ma w repertuarze coovery tej grupy , co mieliśmy okazję usłyszeć. Victorianie po prostu bardzo zgrabnie poruszają się w tej konwencji, a siła i jakość głosu Eydis natychmiast nasuwają skojarzenia z Tarją… Gitara… dość oszczędna w solówki , robi jednak niesamowitą „robotę rytmiczną”. Perkusja i bas –czyli sekcja. Wspaniale zgrana , co ma wielkie znaczenie przy takich łamańcach rytmicznych, doskonale rozumiejąca się z resztą zespołu…. Piękne… Wielbiciele wczesnego Nightwisha ryczeli ze szczęścia, jednak po koncercie (były bisy…) przyznawali , że podobne, ale CIEKAWSZE !!! i mniej komercyjne. Ta grupa jest wręcz skazana na sukces. Cieszymy się , bo za ich sprawą być może w niedługim czasie będzie głośniej o Polsce za granicą. Świadczą o tym liczne propozycje koncertów na wielkich , zachodnich festiwalach…
Po takim koncercie kolejna grupa ma nieco „przechlapane”… Ale Qube nie przejęło się tym zbytnio i dość szybko zawładnęło sceną. I publicznością. Zwłaszcza tą częścią która przyszła na tą bardziej metalową odsłonę….. Inteligentny prog metal jest rzadkością. Fani gatunku zaraz mnie ukrzyżują , ale nie o szybkość solówek tu chodzi . Muzyka nie polega na prędkości, choć niektórym tak się wydaje. I cieszy mnie że Qube o tym wie – bo mając tak sprawnych wioślarzy mogli zboczyć w tym kierunku. Ale grają zbyt inteligentnie by wpaść w taką pułapkę…. Zaprezentowali bardzo żywiołowy mix różnych nurtów współczesnego metalu - od hardcore'u, energicznych nu-metalowych riffów, poprzez granie typowo progresywne, wściekle techniczne, do niemal matematycznego…. Gitary to absolutna czołówka, ustawione w kontrapunktach mogą rzucić na kolana nawet największych… Arcyciekawa sekcja i dobry , męski wokal…. Fajna melodyka i żonglowanie nastrojem… Ta muza to nie moja bajka, ale doceniam rzemiosło…..
Tak więc dziesiąta odsłona ProgGnoz już za nami, emocje powoli opadają… było naprawdę ciekawie , mocno i widowiskowo. Tymczasem zegar powoli odlicza czas do kolejnej , jedenastej już imprezy z tego cyklu. O tym kto zagra i z kim , będziemy informować…
Tekst: Aleksander Król
Zdjęcia: Grzegorz Chorus
Poniżej przedstawiamy impresję Oli Dudziak na temat występu Victorians - Aristocrats’ Symphony
