1 komentarz

• 

  Będąc parę lat temu w Egipcie, dałem się wyciągnąć na dwudniową wycieczkę do Izraela. Nie, żebym był zafascynowany Ziemią Świętą, ale smażenie się na plaży znudziło mi się po mniej więcej 15 minutach, a spacer po miejscowych sklepikach nie powiększył moich zbiorów płytowych, jedynie podniósł mi ciśnienie i sprawił, że pierwszy raz w życiu zapragnąłem stać się posiadaczem broni palnej...
  
  Już w autokarze spotkałem bratnią duszę - przewodnika, pana Wiesia. Otóż pan Wiesio przywitał nas grzecznie, opowiedział przez 5 minut czego możemy się spodziewać, po czym ustawił klimę, założył słuchawki na uszy i odpalił jakiegoś samograja. To mnie zaciekawiło. Szybko zamieniłem się miejscami z jakimś znudzonym pasażerem i nawiązałem kontakt z panem Wiesiem. Z wyraźną niechęcią zdjął słuchawki, zapewne przypuszczając, że będę go molestował kretyńskimi pytaniami dotyczącymi wycieczki. Gdy jednak dotarło do niego, że chciałem pogadać o muzyce, której słucha rozpromienił się i już po chwili wiedziałem, że pochodzi z Rzeszowa, jest po rozwodzie (chłop z odzysku...) i kocha psychodelię w każdej postaci a najbardziej płyty z końca lat sześćdziesiątych. Ma ich piękny zbiór i z każdego wyjazdu coś sobie przywozi. Ponieważ wcześniej zeznał, że to jego stała trasa jako przewodnika, zaczynała kiełkować u mnie myśl, że w takim razie gdzieś tam musi być jakiś sklepik płytowy... Był. Zwiedzanie zaczęliśmy od niego. Nie miałem najmniejszego pojęcia o izraelskim rocku więc musiałem się zdać na pana Wiesia. Jednym tchem zażądał od zaprzyjaźnionego sprzedawcy około dwudziestu płyt. Było z tego pięć: Churhille's, Tamouz, Jericho, Jericho Jones i Zingale. Nabyłem. Najciekawszą z nich była według Wiesia CHURCHILLE'S. Jest to faktycznie bardzo fajne psychodeliczne granie z dużą ilością dziwnych dźwięków. Płyta powstała w 1968 roku i zawierała 10 utworów utrzymanych w kanonie rocka psychodelicznego. Nie jest to muzyka która podnosi mi ciśnienie, ale słucham jej z przyjemnością. Bardzo fajne kompozycje, dobre wykonanie, a poza tym już 'czuć' powiew rodzącego się progresywu i hard rocka. Najsilniejszą stroną Churchille's było niezwykle umiejętne łączenie ciężkiej psychodelii z elementami tamtejszego folku. Pojawiają się fajne solówki, jeszcze króciutkie, ale mamy świadomość że już niedługo świat podąży w tę stronę. Słychać piętno Beatlesów, czuć klimat Doorsów...
  
  Jest coś wciągającego w tej płycie, pierwsze przesłuchanie mocno mnie rozczarowało. Jednak za każdym następnym słyszałem coś innego, odkrywałem ją na nowo. Wiem, że na paru moich znajomych podziałała tak samo. Płyta jest w Izraelu legendą - widziałem na własne oczy oryginalną wersję winylową, która mimo nie najlepszego stanu była oferowana za... jedyne 1800 dolarów.

  Aleksander Król środa, 08, grudzień 2010 13:16 Link do komentarza