1 komentarz

• 

  Rockowa muzyka Katalonii to jazz rock. Jest jednak kilka wyjątków od tej reguły. Jednym z nich jest Maquina! - zespół pionierski i nowatorski, który jako jeden z pierwszych zasiał ziarno rocka na hiszpańskim gruncie.
  
  Maquina! Znana jest głównie z wysoko ocenianego, debiutanckiego albumu Why? oraz z niżej notowanej płyty koncertowej En Directo. W tym roku nadszedł czas, aby przypomnieć sobie o początkach tej legendarnej grupy, za sprawa wydawnictwa Lets Get Smashed, które jest zbiorem singli z całego okresu jej działalności.
  
  Pierwsze cztery utwory pochodzą z dwóch singli wydanych w 1969 roku. W tym okresie Maquina! pozostawała pod wyraźnym wpływem muzyki beatowej i psychodelicznej oraz rhytm and bluesa. W Lands Of Perfection słychać ogromną inspirację The Beatles, natomiast tytułowy Lets Get Smashed to instrumentalny rock and roll, trochę w konwencji Jerry Lee Lewisa. Kolejne dwa numery skręcają bardziej w stronę psychodelicznego rocka. Grupa zdaje się czerpać z twórczości The Doors - świadczą o tym gitarowe i klawiszowe sola w Look Away Our Happiness, lecz nie zapomina także o Lennonowskich harmoniach, na których bazuje Earth's Daughter.
  Trzeci singiel wyszedł w 1971 roku. Zawierał utwory Sun Brings The Summer oraz Burning Butts. W tych utworach słychać, że zespół wyraźnie dojrzał wraz z nagraniem pierwszej płyty, a jego styl wzbogaciło brzmienie instrumentów dętych. Dzięki nim Maquina! Zaczęła przypominać kapele z RPA tamtego okresu - Otis Waygood oraz Abstract Truth, które przechodziły wtedy podobne metamorfozy.
  Czwarty i ostatni singiel grupy ukazał się rok później. W tym samym roku ukazał się także pożegnalny album zespołu. Jednak utwory Take It Easy oraz King Kong Rides Again zupełnie nie wskazują na jakiś kryzys. Wręcz przeciwnie - kompozycje wydają się jeszcze bardziej przemyślane, inspirowane Colloseum i psychodelią. Muzycy śmiało eksperymentują, wplatając w swe kompozycje urywki (teraz powiedzielibyśmy sample) muzyki szkockiej... Jest jazzowo, mrocznie i psychodelicznie. Szkoda, że na tym zakończyła się muzyczna przygoda Maquina!
  
  Jednak album Lets Get Smashed nie urywa się w tym momencie. Pozostały jeszcze trzy bonusy, bez których ta kompilacja byłaby zdecydowanie za krótka.
  
  Pierwszym z nich jest I Can Only Fly But Very Well, który został zarejestrowany w 1971 roku i ukazał się rok później na płycie En Directo i pozostaje na niej jednym studyjnym numerem.
  Napisałem wcześniej, ze były cztery single. Otóż było ich tak naprawdę pięć, ale ostatni z nich został wytłoczony jedynie w ilości stu, ręcznie numerowanych egzemplarzy. Został on jednak na całe szczęście odgrzebany i przypomniany na tym wydawnictwie. Dwa utwory które się na nim znalazły to I Can;t Quit You Baby (znany standard Willy Dixona) oraz Improvisando Con Geno - oba w wersji koncertowej, choć pochodzące z różnych lat i klubów.
  
  
  Po wielu latach nareszcie dyskografia Maquina! Jest w całości dostępna na srebrnych krążkach. Z jednej strony jest się czym cieszyć, a z drugiej trochę smutno, że już nic nie pozostało do odkrycia. Choć może warto mieć nadzieję, i czekać na jakiś nie wydany do tej pory koncert?
  
  Na razie radujmy się Lets Get Smashed. Picap Records po raz kolejny spisało się na medal. Tym razem to prawie złoto:)
  
  4,5/5

  Rafał Ziemba piątek, 28, maj 2010 21:56 Link do komentarza