1 komentarz

• 

  Ostatnio mam szczęście do świetnych składanek. I to głównie do tych z krajów afrykańskich.
  
  Sporo już na łamach progrock.org.pl pisałem o muzyce z RPA. Nie miałem jednak do tej pory okazji pisać o scenie nigeryjskiej, która choć nie tak rozbudowana i zróżnicowana jak południowoafrykańska, to posiadała jednak wielką ilość bardzo zacnych kapel psychodelicznych i afro rockowych. Nasuwać się może w tym miejscu pytanie - a cóż to jest ten afro rock? Otóż, moim zdaniem, jest to pojęcie rozumiane dość intuicyjnie i oznacza gatunek muzyczny, który łączy w sobie psychodelię, klasyczny rock oraz elementy rdzennej muzyki afrykańskiej (głównie charakterystyczną rytmikę i bębny). Ok, gdy już mamy to wyjaśnione, przejdźmy do zawartości The World Ends: Afro Rock&Psychedelia In 1970's Nigeria.
  
  Na dwóch płytach zapchanych po brzegi, dostajemy kompilację niemal wszystkich kapel, które w latach siedemdziesiątych tworzyły scenę w Nigerii. I muszę przyznać, że nie ma tu ani jednego słabego utworu! Rdzenni Afrykanie grają na prawdziwie światowym poziomie, ze świetnym brzmieniem i bez żadnych kompleksów wobec swych kolegów z bogatszych krajów.
  
  W zasadzie powinienem wyróżnić tu każdy zespół i każdy utwór. Czy to klasycznie psychodeliczne The Jerry Krusade, utrzymane w stylu późnego Marleya The Lijadu Sisters, czy afro rockowe Ofege - wszystko jest tu świetne. Dodatkowego smaczku dodaje tutaj fakt, że niektóre z utworów wykonywane są po angielsku, a inne w językach afrykańskich (co na przykład nie jest zbyt często spotykane u białych kapel z RPA).
  Naprawdę ciężko mi opisać tę składankę, gdyż jestem naprawdę głęboko nią poruszony i wzruszony. Podziwiam muzykalność tych ludzi, ich talent i upór. Co mogę więcej dodać? Że niemal płaczę, gdy słucham tych cudownych dźwięków? Niech będzie. Skoro już to napisałem, to niech wszyscy się o tym dowiedzą.
  
  I tylko mam jedno małe, malusieńkie zastrzeżenie na koniec. Otóż trochę niewystarczające są notki zawarte na albumie. Brakuje informacji o tym gdzie i w którym roku zostały zarejestrowane utwory, oraz z jakich płyt pochodzą.
  
  Znajomość tej płyty to po prostu obowiązek dla każdego. Wiedza o rocku progresywnym nigdy nie będzie bez niej pełna. Tym bardziej, że wiele z tych zespołów nigdy nie doczekała się reedycji swych nagrań na kompakcie.
  
  Ta kompilacja wymyka się skali. Noty nie powinno więc być, choć z obowiązku wystawię najwyższą. Ale to i tak zbyt mało.
  
  Ten album to absolutna konieczność!!!
  
  5/5

  Rafał Ziemba piątek, 23, lipiec 2010 15:18 Link do komentarza