1 komentarz

• 

  Saga… Przeważnie kojarzy się nam z pop-progresywnym dziwolągiem muzycznym z Kanady. Ale jest i inna Saga. A raczej była, bo dawno ślad po niej zaginął. We wczesnych latach siedemdziesiątych w Szwecji istniała kapela o tej samej nazwie. Zostawiła po sobie tylko jedną płytę, dziś niezwykle rzadką i cenną dla kolekcjonerów…. Dla melomanów również. Skandynawski prog-rock zawsze miał swój niezwykły klimat i reprezentował świetny poziom. A Saga to jedna z tamtejszych grup, która tą opinię wywalczyła. Grupa – legenda i płyta – legenda, tropiłem ją po całej Europie ponad 10 lat, wreszcie dopadłem… w Warszawie…! Wczesne heavy-progresywne granie, typowy dla Skandynawii prog-rock, czyli ciężkawo, intensywnie, nastrojowo, momentami folkowo – „wszystkiego po trochu”. Ale zawsze doskonale. Wokal po szwedzku, co dodaje dodatkowego uroku tym dźwiękom. 39 minut muzyki, 9 utworów. Trudnych w odbiorze, miejscami wręcz awangardowych, miejscami niemal folkowych, przeplatanych wspaniałymi fragmentami heavy-proga, z doskonałą gitarą w roli głównej. Gorący tygiel z dźwiękami, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie. Przy uważnym słuchaniu, znajdziemy tu inspiracje do Anglagardu, mgliste prapoczątki Anekdoten, pracienie późniejszego Landberku i wczesne echa Morte Macabre… Polecam gorąco wielbicielom tego typu surowych staroci, amatorom wczesnych brzmień mrocznej Skandynawii i fascynatom muzy nieskażonej komercją. Oczywiście moim, jak zwykle, cholernie subiektywnym zdaniem...

  Aleksander Król piątek, 28, wrzesień 2012 15:41 Link do komentarza