1 komentarz

• 

  Przy okazji tego albumu pojawił się w szeregach Hawkwind nowy muzyk. Lemmy Kilmister znany wcześniej z takich grup jak Sam Gopai i Rockin' Vickers a później Motorhead. I wpasował się idealnie. Co ciekawe, Lemmy do tego czasu o basie miał niewielkie pojęcie, gdyż do tej pory grał jako gitarzysta rytmiczny. No, ale jakoś tak się przypadkiem złożyło że chwycił bas. I to z całkiem udanym skutkiem. Nie jest to jeszcze ten agresywny styl grania tak charakterystyczny dla jego późniejszej twórczości. Na tej płycie jak i na późniejszych z jego udziałem, gra bardzo melodyjnie i gęsto. Stanowi bardzo mocną podstawę pod grę reszty zespołu. I tak już poczynając od agresywnego Brainstorm, czyli utworu który rozpoczyna ten dziwnie zatytułowany krążek. Choć jest tu dużo gitarowego zgiełku a całość jest szybka i gęsto nasycona różnej maści efektami dźwiękowymi, nie można tego w żaden sposób nazwać heavy metalem, choć niektórzy próbują to czynić. Jak zwykle w przypadku muzyki Hawkwind nie uświadczymy tu wielu solówek gitarowych. Ale nie jest to ważne, gdyż utwory są bardzo przebojowe, i brak gitarowej ekwilibrystki wcale nie razi. Mamy tu oczywiście Hawkwindowe ballady takie jak Space Is Deep oraz Down Through The Night. Oczywiście zachowane w space rockowej stylistyce. Do tego dochodzi krótki instrumentalny utwór o tytule One Change i świetne rockowe, psychodeliczne utwory - Lord Of Light i Time We Left This World Today, oba oparte na kapitalnych przebojowych riffach. No i na końcu takie dziwadło autorstwa Lemmyego. The Watcher jest ono zatytułowane i niby jest to ballada, ale bardziej przypomina mi to solowe utwory Syda Barretta. Znacznie ciekawsza wersję tego kawałka znajdziemy za parę lat na pierwszej płycie Motorhead. Ale to i tak wyśmienity album, taki prawdziwe Hawkwindowy, i jako fan tego zespołu wystawiam mu najwyższą notę. 5/5.

  Rafał Ziemba niedziela, 09, grudzień 2007 17:22 Link do komentarza