1 komentarz

• 

  Analogy jest klasyfikowana jako grupa włoska, mimo że czterech muzyków było Niemcami, a tylko jeden Włochem. Paradoksem jest to, że w trakcie nagrań poszedł do wojska, więc we włoskiej grupie było już pięciu Niemców... Jednak jako zespół tworzyli w słonecznej Italii i tam też nagrali i promowali swój debiutancki album, i tam dali mu odkrywczą nazwę... 'Analogy'. Składa się on z siedmiu utworów - siłą rzeczy krautrock w najczystszej formie, tyle że zaprawiony elementami symfoniki, jazzu i bluesa. Dużo Hammondów, a obsługuje je sam Nicola Pankoff. Mieszanka pyszna. Kobiecy wokal, przez co grupa była często porównywana do Earth & Fire, z tym że muzycznie to jednak bardziej kraut niż prog. Wokalistka miała zacięcie operowe, natomiast muzycy mieli dziwną manię grania w prosty sposób. Wszystko obraca się w jednej skali, gitara gra trzy akordy, klawisze, mimo że Nikola był arcymistrzem, momentami wręcz zapętlają się i grają w kółko jeden prosty motyw. Fajnie się tego słucha, byle tylko nie za często. Album ma też momenty wielkie - fragmenty improwizacji są znakomite, melodie wciągają. Siedem utworów, 37 minut muzyki. Muzyki przemyślanej, bardzo oryginalnej, która tworzy uroczy klimat i przypomina jak smakował każdy dzień w początkach lat siedemdziesiątych, gdy odkrywaliśmy połączenie hard rocka z rockiem progresywnym. Tradycyjnie polecam tę płytę wszystkim miłośnikom starego grania, oraz fanom krautrocka, a dla wielbicieli Jane i Earth & Fire - jazda obowiązkowa.

  Aleksander Król piątek, 04, marzec 2011 21:03 Link do komentarza