1 komentarz

• 

  Mają swoją Katedrę Amerykanie i Brytyjczycy, mają i Polacy, a za pośrednictwem internetu ma ją cały świat.
  Zespół o tej nazwie można zobaczyć i usłyszeć we Wrocławiu. Grupa powstała w 2009 roku i jeśli wierzyć informacjom dostępnym w sieci, to dzisiaj tworzą ją trzej tegoroczni absolwenci szkół średnich (Fryderyk Nguyen - gitara i śpiew , Maciej Stępień - bas i chórki, Michał Zasłona - instrumenty klawiszowe i chórki) i uczennica gimnazjum. Grającą na perkusji Karolinę Synowiec, bo o niej mowa, można było zobaczyć w programie "Mam talent".
  Katedrę zauważyli już redaktorzy radiowi i umieścili utwór "Kim jesteś?" na składance "MiniMax pl vol. 6" nadawanej na antenie Programu III Polskiego Radia.
  Kilka tygodni temu zespół zadebiutował wydaną własnymi siłami EP-ką zatytułowaną po prostu "Katedra".
  Charakterystyczne gotyckie litery, którymi posługuje się zespół, skojarzyły mi się natychmiast z rockiem gotyckim. Myliłem się. Taką sama czcionką posługiwał się na swojej pierwszej płycie amerykański artrockowy Cathedral i wielu innych, np. Earth And Fire. Gotyckie litery okazały się być ukłonem w stronę artystów z dawnych lat, a przyozdobiona nimi EP-ka krótkim przewodnikiem po rocku lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku.
  Początek "Astmy" łudząco przypomina "Interstellar Overdrive" Pink Floyd. Tylko w tym jednym utworze, bez nadmiernego wytężania uwagi, usłyszeć można jeszcze wyraźne echa "School's Out" Alice Coopera i "Kradniesz mi moją duszę" RSC. W pozostałych kompozycjach z upodobaniem i uporem godnym lepszej sprawy muzycy Katedry naśladują Black Sabbath i The Doors. Wspominany już "Kim jesteś ? "bardzo przypomina big beat w stylu wczesnego Breakout. Jak na pięć utworów trwających łącznie dwadzieścia osiem minut tych zapożyczeń jest tu stanowczo za dużo.
  Oprócz licznych odniesień do rocka sprzed lat na płycie znalazły się również autorskie pomysły brzmieniowe i melodyczne. Słucha się ich z prawdziwą przyjemnością, a jest to głównie zasługą gitarzysty i klawiszowca. Najlepiej pod tym względem wypada utwór "Na celowniku" - prosty, w stylu pop, z chwytliwym refrenem, a zarazem najkrótszy na płycie. Dla swojej muzyki Katedra wymyśliła nazwę rock impresjonistyczny, w rzeczywistości jest to mieszanka popu, psychodelii i hard rocka.
  Wielu rodzimych wokalistów może pozazdrościć Fryderykowi Nguyenowi dykcji, umiejętności bardzo przydatnej w zawodzie aktora, śpiewaka, spikera albo recytatora. Właśnie, Fryderyk bardziej deklamuje niż śpiewa, a jego głos zupełnie nie przystaje do wykonywanej przez Katedrę muzyki. Lepiej sprawdziłby się w poezji śpiewanej albo w szantach.
  "Katedra" kipi entuzjazmem, ale całość brzmi dość naiwnie i mało przekonywająco.
  Po prosu młodość! Dzisiaj muzycy Katedry zapewne są dumni ze swojej płyty, ale za kilka lat będą jej słuchać z uśmiechem i uczuciem lekkiego zażenowania oraz zakłopotania.
  O młodości nasz wieszcz narodowy napisał, że wylatuje ona ponad poziomy. Z całą pewnością młodzi ludzie tworzący Katedrę wznieśli się ponad poziom większości swoich rówieśników, lecz hydra nadal ma wszystkie głowy.

  Krzysztof Michalczewski piątek, 14, październik 2011 21:47 Link do komentarza