ProgRock.org.pl

1 komentarz

• 

  'Recordings' jest nietypową płytą w dorobku Stevena W. i spółki, zawiera bowiem w większości nagrania, które powstawały w trakcie sesji nagraniowych do 'Stupid Dream' i 'Lightbulb Sun'. Jest to więc ni mniej, ni więcej, tylko zbiór odrzutów sesyjnych, które w swoim czasie ukazywały się jako utwory uzupełniające na singlach. Pierwotnie też album 'Recordings' ukazał się w limitowanym nakładzie, na szczęście jednak dla fanów wznowiono go latem tego roku.
  
  Przyznam, do wydawnictw tego typu podchodzę z dużą rezerwą. Jest to najczęściej sposób na uzupełnienie chwilowych niedoborów w portfelach artystów: wyciąga się z szuflady jakieś bylecajstwo, ładnie opakowuje i sprzedaje jako pełnowartościowy produkt. Tego typu obawy miałem również przed wysłuchaniem 'Recordings', mając na uwadze ostatnie mistrzowskie marketingowe posunięcia pana Stevena (np. wydanie remastera 'The Incident' w... rok po pierwotnym wydaniu albumu; tylko czekać jak pan Stefan będzie nas raczyć remasterami miesiąc po premierze).
  
  Zupełnie niesłusznie! 'Recordings' przynosi dziewięć, w większości bardzo dobrych, nagrań. W większości są to lekko psychodeliczne, rozmarzone utwory, choć i cięższe riffy też się trafiają. Mamy też na płycie pełną wersję 'Even Less', która tak się ma do skróconej wersji ze 'Stupid Dream', jak dobre burgundzkie wino do jabłkowego napoju winopodobnego Komandos. Stefan, czemuś to 'Even Less' pociachał, jak pragnę zdrowia...?
  I nie wiem jak to jest, że na 'Lightbulb Sun' weszły potworki typu 'Four Chords that Made a Million', a nie np. psychodeliczne, lecz bardzo melodyjne i pięknie zaśpiewane 'In Formaldehyde' czy 'Cured for Optimism'. Może Jeżozwierze uznali, że są zbyt melancholijne? Potrafię natomiast zrozumieć, że jedynie na singiel 'Piano Lessons' dostał się utwór 'Ambulance Chasing', bo akurat z płyty 'Stupid Dream' trudno byłoby coś wyrzucić. Niemniej jednak uważam instrumentalny 'Ambulance...' za najlepszy utwór z całego zestawu 'Recordings'. Świetne otwarcie sekcji rytmicznej przechodzi w znakomite gitarowe solo Stevena Wilsona, które nie opuszcza już słuchacza do końca utworu. A całość spowita jest w psychodeliczno-kosmiczne dźwięki, których dobywa z instrumentów klawiszowych pan Barbieri. Normalnie ciary chodzą po plecach.
  
  Większość nagrań na płycie to długasy, powyżej 5-6 minut. Ale można też posłuchać krótszych, i urokliwych, 'Oceans Have no Memory' (Stefan plumka na gitarze niczym Peter Green w wolnych nagraniach starego Fleetwood Mac - tak mi się to nagranie jakoś kojarzy) czy akustycznego 'Disappear'. Ale żeby nie było za słodko: jest też na 'Recordings' mały, choć na szczęście krótki, potworek 'Access Denied'. Brrrr! Toporna klawiszowa melodyjka przechodząca w jakieś bulgoty i psychodeliczne dźwięki i brzdęki? Mimo ładnej wstawki akustycznej, można to było sobie podarować.
  
  Ale ta jedna wpadka nie psuje pozytywnego odbioru całej płyty. Bardzo to fajna rzecz, zwłaszcza dla tych, którzy tak jak ja nie przepadają za 'Lightbulb Sun'. Miło wiedzieć, że w trakcie nagrywania tej niezbyt udanej płyty powstawały też świetne nagrania. A dlaczego nie było im dane ujrzeć światła dziennego na regularnych albumach Jeżozwierzy, to już wie tylko sam pan Stefan. Tak czy inaczej:
  4/5

  Michał Jurek poniedziałek, 27, wrzesień 2010 17:14 Link do komentarza