1 komentarz

• 

  Eloy... „Dawn”. Po znakomitej płycie Power and the Passion grupa praktycznie się rozpadła, na co złożyły się dwie sprawy – głównie konflikt Boreman – Wieczorke, ale też ich menedżer Jay Partridge stracił zainteresowanie zespołem. Dziwne, bo płyta sprzedała się w nakładzie 30000 egzemplarzy w samych Niemczech. Całe szczęście, że wytwórnia była „czujna” i dała grupie drugą szansę, a Frankowi – wolną rękę. Ten błyskawicznie skompletował nowy skład:
  Fank Bornemann ( vocals, guitars )
  - Klaus-Peter Matziol ( basses, vocals )
  - Detlev Schmidtchen ( keyboards, mellotron, guitars, vocals )
  - Jürgen Rosenthal ( drums, percussion , voices )
  Perkusista – (świetny !!!) miał za sobą pracę w Scorpions, widać z tego jaką pozycję miało już Eloy na rynku. Frank miał skrystalizowany pomysł na płytę – muzyczną kontynuację Power and the Passion. Definitywne odejście z zespołu Manfreda Wieczorka (przeszedł do Jane) trochę ten pomysł skomplikowało, ale skoro wytwórnia dała „wolną rękę” to zatrudnił Symphonic Orchestra pod dyrekcją Wolfganga Mausa... I to był strzał w „10”! Powstała kolejna świetna płyta, przez wielu uważana za największe osiągnięcie grupy. 11 utworów, 48 minut muzyki. Tym razem to już piękny, krystaliczny symfoniczny rock, jedno z największych dzieł w tym gatunku i początek pierwszej trylogii Eloy na którą składają się poza „Dawn” jeszcze 2 albumy – „Ocean” i „Silent Cries and Mighty Echoes”. A na „Dawn” mamy kolejne „perełki” - „The Sun-Song” i „Gliding into Light and Knowledge” połączony z tytułowym „Dawn”. Piękne melodie, ładne solówki, znakomicie wkomponowana orkiestra i świetne kompozycje... Polecam wszystkim – to jedna z ważniejszych płyt tego typu na świecie. I to nie tylko moim, cholernie subiektywnym zdaniem...

  Aleksander Król poniedziałek, 04, luty 2013 17:16 Link do komentarza