A+ A A-

Nieoczywisty Top 10 Krzysztofa Pabisa

 

Typując płyty do plebiscytu 2013 skłaniamy się głównie w kierunku bardziej oczywistych propozycji, które ukazały się w minionym roku. Takich, które z łatwością można wpasować w definicję rocka progresywnego. Chciałbym namówić wszystkich do bliższego spojrzenia na wydawnictwa, które stoją trochę na uboczu progrockowego mainstreamu. Warto podkreślić, że są wśród nich także płyty polskich zespołów co pokazuje jak różnorodna i bogata jest krajowa scena muzyczna.

 

setna1. Setna (Guerison)

Jeśli ktoś myśli, że współczesne płyty zaliczane do zeuhl to jedynie proste kopie stylu Magmy to bardzo się myli. Drugi album zespołu Setna to doskonała muzyka dla miłośników tego stylu, a także szeroko rozumianego fusion. Świetna propozycja z katalogu Soleil Zeuhl.

 

 

 

 

 

 

accomplice affair

 

2. Accomplice Affair (The Zone Of Silence)

Mrok i doskonała zdolność operowania ciszą. Tajemnicze dźwięki, muzyczne pejzaże. Wszystko to składa się na jedną z najciekawszych płyt roku 2013. Wydany przez wytwórnię Zoharum projekt polskiego gitarzysty Przemysława Rychlika to jednak coś dla miłośników ciemnej strony mocy.

 

 

 

 

 

light coorporation

 

3. Light Coorporation (About)

Trzecia płyta polskiego zespołu wydawanego przez słynną wytwórnię ReR Megacorp przynosi potężne gitarowe riffy. Dynamiczna muzyka, w której stylistyka Sceny Canterbury zostaje odkryta na nowo i zaprezentowana w świeży i wciągający sposób.

 

 

 

 

 

tatvamasi

 

 

4. Tatvamasi (Parts Of Entirety)

Wprost ze stajni amerykańskiej Cuneiform Records kolejny bardzo dobry zespół z naszego kraju. Tatvamasi zaskakuje nas dojrzałym albumem. Atmosfera nagrań na żywo ale w studio udziela się słuchaczowi. Kawał dobrej muzyki. Jazz rock, psychodelia i ciekawe zmiany nastrojów.

 

 

 

 

soft machine

 

5. Soft Machine Legacy (Burden Of Proof)

Choć najnowszy album Soft Machine Legacy nie ma w sobie siły klasycznych nagrań Maszyny to jednak dla miłośników europejskiego jazz rocka, a zwłaszcza Sceny Canterbury jest to pozycja obowiązkowa. Jest to również chyba najbardziej kanterberyjski album Soft Machine Legacy.

 

 

 

 

 

archestra

 

6. Archestra (Arche)

Archestra to propozycja dla miłośników współczesnego RIO. Rosyjski zespół z charyzmatyczną wokalistką. Ponadto skrzypce, wiolonczela, fagot, gitara i wiele innych instrumentów. Masteringiem zajął się Udi Koomran.

 

 

 

 

 

 

 

pitz

 

7. Pitz (Tranqilizer)

Rzeszowska scena alternatywna przynosi nam doskonałą propozycję. Na płycie Tranqilizer jazz miesza sie z post rockiem i ambientem. Świetna sekcja rytmiczna dopełnia całości. Ten niebanalny album z pewnością zainteresuje niejednego słuchacza dobrej muzyki.

 

 

 

 

 

nullstellnsatz

 

8. Nullstellensatz (Nullstellensatz)

Francuska Musea jest znana z wielu ciekawych i niestandardowych wydawnictw. Tym razem proponuje coś dla miłośników mocnych wrażeń. Nullstellensatz to free jazz, mocna rockowa gitara i elektronika w jednym. Tylko trójka muzyków, ale niezwykły projekt, choć tylko dla najodważniejszych słuchaczy

 

 

 

 

 

CAILLOU

 

9. Caillou (Caillou)

Francuski zespół Caillou to dynamiczne, ogniste fusion, dyskretnie naznaczone pierwiastkiem zeuhlowym. Kolejna świetna formacja, która ukazuje się pod szyldem Soleil Mutant. Coś dla wielbicieli muzyki instrumentalnej.

 

 

 

 

 

trupa trupa

 

10. Trupa Trupa (++)

Druga płyta gdańskiego zespołu przynosi muzykę niełatwą do zaklasyfikowania ale jednocześnie pełną ciekawych pomysłów. Nastrojowe wokale i urokliwe melodie, a z drugiej strony bardziej drapieżne riffy. Warto przypomnieć, że grupa ta występowała na tegorocznym Off Festivalu.

 

 

 

 

 

Gdyby dla kogoś dziesiątka nietypowych płyt w roku okazała się zbyt skromnym zestawem proponuję zerknąć jeszcze na takie tytuły jak: zeuhlowa ciekawostka z wytwórni Altrock (Rhun Fanfare Du Chaos - Ih), polska grupa czerpiąca inspiracje z klasycznego krautrocka (Stara Rzeka - Cień chmury na ukrytym polem), znakomity jazz rock z MoonJune Records (The Wrong Object - After The Exhibition) i naprawdę progresywny metal (Kayo Dot - Hubardo). Życzę miłego słuchania.

Krzysztof Pabis

 

Komentarze

© Copyright 2007- 2023 - ProgRock.org.pl
16 lat z fanami rocka progresywnego!
Ważne! Nasza strona internetowa stosuje pliki cookies w celu zapewnienia Ci maksymalnego komfortu podczas przeglądania serwisu i korzystania z usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. W każdej chwili możesz zmienić ustawienia przeglądarki decydujące o ich użyciu.