Pamiętając w Dzień Zaduszny o swoich najbliższych, którzy odeszli, pomyślcie też o muzykach, którzy nic już dla Was nie nagrają, nie skomponują. W tym roku na zawsze opuścili nas:
Claudio Abbado – dyrygent i pianista. Kierował m.in. London Symphony Orchestra i Berliner Philharmoniker.
Scott Asheton – jako perkusista The Stooges – jeden z ojców chrzestnych punk rocka.
Franny Beecher – gitarzysta. Współpracował z orkiestrą Benny Goodmana, potem przyłączył się do grupy Bill Haley and His Comets. Ta solówka w „Rock Around The Clock” – to właśnie jego.
Jack Bruce – genialny basista i wokalista rockowy I jazzowy, współtwórca repertuaru Cream. Solowo stworzył kilkadziesiąt płyt.
Tadeusz Chyła - z wykształcenia malarz, z powołania artysta kabaretowy. Współpracował z Teatrzykiem Bim-Bom, następnie był członkiem Silnej Grupy Pod Wezwaniem. Świetnie odnajdywał się w tekstach Andrzeja Waligórskiego.
Ryszard Damrosz – dyrygent, kompozytor i aranżer. Pracując w Polskim Radio aranżował utwory dla orkiestr Jana Cajmera i Stefana Rachonia. Potem założył zespół Błękitny Jazz, który zrobił karierę w demoludach, choć z jazzem nie miał zbyt wiele wspólnego.
Paco DeLucia – wirtuoz gitary flamenco, innowator, który swoim „flamenco nuevo” przybliżył muzykę Hiszpanii światu, a potem razem z Alem DiMeolą i Johnem McLauglinem ożenił je z jazzem.
Charlie Haden – jazzowy kontrabasista. Nagrywał pod własnym szyldem, współpracował m.in. z Ornette’em Colemanem i Keithem Jarrettem. Wspólnie z Patem Metheny autor bestsellerowego albumu „Beyond The Missouri Sky”.
Tim Hauser – wokalista jazzowy, współzałożyciel wokalnej grupy wszechczasów – Manhattan Transfer. Ich „Chanson D’amour” nucimy do dziś.
Christopher Hogwood – dyrygent, wirtuoz klawesynu, znawca muzyki dawnej. Prekursor powrotu do instrumentów „z epoki”.
Jimi Jamison – wokalista zespołu Survivor
Wojciech Kilar – kompozytor muzyki poważnej o światowej renomie, choćby dzięki “Krzesanemu”. Porównywalną rolę osiągnął w świecie muzyki filmowej (np. „Dracula” Francisa Forda Coppoli).
Katarzyna Markiewicz – wokalistka zespołu One Million Bulgarians, potem wystąpiła w The Voice Of Poland mimo poważnego stadium raka szyjki macicy. Z anteny zachęcała kobiety do badań profilaktycznych.
Tommy Ramone – perkusista The Ramones, ostatni żyjący członek-założyciel legendy punk rocka.
Pete Seeger – ojciec chrzestny amerykańskiego folku w jego ortodoksyjnej, akustycznej odmianie (Bobowi Dylanowi chciał kiedyś przerąbać kable siekierą). Autor m.in. „Where Have All The Flowers Gone”.
Rafał Włoczewski – operator filmowy I telewizyjny, w latach 80tych gitarzysta T.Love.
Johnny Winter – Szalony Albinos, wielki gitarzysta bluesrockowy. Jeśli chodzi o bluesa teksańskiego – postać pomnikowa. Jako producent odpowiedzialny za renesans popularności Muddy Watersa pod koniec lat 70tych.
Bobby Womack – legenda rhythm’n bluesa. Stonesi wypłynęli na przeróbce jego “It’s All Over Now”, a Womack dożył XXI wieku, by załapać się na współpracę z Gorillaz.
Maceo Wyro – DJ, członek kolektywu Niewinni Czarodzieje. Zajmował się również dziennikarstwem muzycznym.
... i wielu innych, nie wymienionych z nazwiska, a przecież wobec majestatu śmierci równie ważnych (albo równie małych). Do ich muzyki wróćmy jutro. Dziś stosowniejsza wydaje się cisza, chwila na modlitwę albo choć zadumę.