Światło i cień - Jimmy Page w rozmowach
Brad Tolinski
Bukowy Las, 2012
312pp.
Wydana w ostatnich miesiącach roku 2012 nakładem wydawnictwa Bukowy Las książka "Światło i cień - Jimmy Page w rozmowach" to wyjątkowy przykład nietypowej biografii jednego z najlepszych gitarzystów w historii muzyki rockowej. Warto zauważyć, że nie jest to jedynie zestaw wywiadów jak można by zrozumieć z tytułu. Książka podzielona jest na rozdziały chronologicznie opisujące etapy kariery słynnego muzyka. Każdy z nich rozpoczyna niewielkie wprowadzenie biograficzne, po którym następuje rozmowa z głównym bohaterem. Doskonałym uzupełnieniem jest wspólny wywiad Page'a i Jeffa Becka, a także obraz końcowej fazy istnienia The Yardbirds widziany oczami Chrisa Drey'i, czy rozmowa z Johnem Paulem Jonesem. Podobnie jest z rozmową z Paulem Rodgersem na temat wspólnej pracy w zespole Firm. Spośród wywiadów dodatkowych na uwagę zasługuje także ten z Dannym Goldbergiem (odpowiedzialnym za promocję Led Zeppelin w latach siedemdziesiątych). Na minus należy jedynie zapisać, że składa się on z zaledwie kilku pytań i pozostawia pewien niedosyt.
W książce dostajemy więc nie tylko obraz Jimmiego Page'a utworzony z jego własnych wspomnień, ale także widziany z perspektywy osób bardzo mu bliskich na poszczególnych etapach kariery. Rozmowy przeprowadził i opracował redaktor naczelny magazynu Guitar World Brad Tolinski. Książkę tę polscy czytelnicy dostali zaledwie miesiąc po premierze oryginalnego wydania przygotowanego przez Virgin Books. Jest to doskonałe uzupełnienie takich biografii Led Zeppelin jak "Młot bogów" i "Kiedy giganci chodzili po Ziemi" i co warto podkreślić znajduje się tu wiele informacji, których w tych książkach nie znajdziemy.
W wywiadach Jimmy Page opowiada przede wszystkim o samej muzyce. Wiele miejsca poświęca technice nagrywania i wykorzystywanym w czasach pracy z Led Zeppelin studyjnym sztuczkom. Są to fragmenty, które mogą okazać się szczególnie interesujące dla muzyków chętnych np. do zastosowania obecnie technik nagraniowych wykorzystywanych wówczas. Są to jednak informacje bardzo ciekawe również dla zwykłego fana Led Zeppelin. Uwagę przyciągają także rozmowy o powrocie po latach do taśm z archiwów BBC, czy fragmenty dotyczące miksowania Led Zeppelin IV, oraz przygotowywaniu materiałów zamieszczonych na koncertowym DVD wydanym w roku 2003. W tym sensie rozmowy z Jimmym Pagem różnią się wyraźnie od wielu wydanych niedawno autobiografii znanych rockmanów z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, w których nacisk położony jest na relacje międzyludzkie oraz szeroko pojęty rockowy styl życia, w tym głównie opisy ekscesów do których dochodziło po koncertach.
W książce znajduje się także niewielki fragment, który skierowany jest głownie do muzyków. Zawiera on analizy 10 wybranych utworów Led Zeppelin przygotowane przez muzykologa Jimmiego Browna. Są to między innymi informacje o wykorzystanych akordach i innych technicznych szczegółach tych nagrań. Do szerszego grona odbiorców skierowany jest natomiast katalog gitar wykorzystywanych przez Page'a, wzbogacony informacjami o modyfikacjach instrumentów oraz utworach, w których były wykorzystywane. Nieco dziwne wydaje się jednak to, że obydwa te dodatki zostały umieszczone osobno pomiędzy wywiadami nieco zaburzając spójność całej książki.
Podsumowując można powiedzieć, że jest to naprawdę fascynująca lektura, która pozostaje ciekawa nie tylko dla fanów Led Zeppelin, ale także dla wszystkich wielbicieli klasycznego, gitarowego rocka z lat siedemdziesiątych. Dodatkowe informacje będą z niej mogli wyciągnąć także muzycy i osoby zainteresowane nieco bardziej technicznymi szczegółami związanymi z twórczością Page'a. Dodatkowym smaczkiem jaki możemy odnaleźć w tej publikacji są także dołączone do książki fotografie, w tym między innymi pochodzące z roku 1963 zdjęcie prezentujące Page'a wraz z zespołem Carter-Lewis and The Southerners, a także to przedstawiające posiadłość Headley Grange (miejsce przygotowywania Led Zeppelin IV) z wałęsającym się przed nią czarnym psem. Jedno jest pewne, książki tej z pewnością nie można przegapić.
Krzysztof Pabis