Rok 1944 - w Heston (hrabstwo Middlesex) w Wielkiej Brytanii urodził się James Patrick Page (znany jako Jimi Page)  – gitarzysta rockowy, współtwórca zespołu Led Zeppelin, jeden z najwybitniejszych gitarzystów wszech czasów.  

Rok 1952 – w Katowicach urodził się Adam Andrzej Otręba, gitarzysta i jeden z założycieli zespołu Dżem. Notabene brat basisty tego zespołu, Benedykta Otręby. Jako swoją inspirację wymienia muzykę The Allman Brothers Band.

Rok 1977 – w Stockport, w Anglii urodził się Dominic James Howard, perkusista zespołu Muse.

Rok 1955 - w Woking, w Anglii na świat przyszedł Rick Buckler, najbardziej zanany jako perkusista grupy The Jam.

Rok 1956 - w Berkeley, w Kalifornii urodził się Peter Lawrence Buck, współzałożyciel i gitarzysta amerykańskiej formacji R.E.M. Buck jest multiinstrumentalistą. Potrafi grać na takich instrumentach jak: gitara basowa, mandolina, banjo czy instrumenty klawiszowe. Jest także kompozytorem i autorem tekstów wielu utworów zespołu.

Rok 1969 – cztery osoby zginęły w bójce pod sceną, podczas darmowego koncertu The Rolling Stones. Jedną z ofiar okazał się być napastnik, który wszczął awanturę. Całą sytuację zarejestrowała telewizyjna kamera, której zapis pozwolił później wyjaśnić jak doszło do tragedii.

Rok 1988 – Metallica nagrywa swój pierwszy wideoklip do utworu „One”, który promował wydany wówczas album „…And Justice For All”.

Rok 1944 – w Atenach urodził się Lucas Sideras, były perkusista greckiej progresywnej grupy rockowej Aphrodite’s Child, którą współtworzył min. z Vangelisem i Demisem Russosem. Na perkusji zaczął grać jako nastolatek. Wówczas występował z rozmaitymi, młodymi zespołami z Aten i okolic. W 1967 roku poznał Vangelisa i Russosa. Wówczas to właśnie powstała formacja Aphrodite’s Child, która nagrała trzy albumy długogrające i stała się rockową legendą Grecji. Później Sideras zaczął komponować swoją muzykę, nagrywając kilka albumów solowych. Wcielał się także w postać producenta muzycznego. Obecnie grywa w zespołach blues-rockowych i wciąż jest bardzo aktywny na scenie.

Rok 1953 – na Węgrzech urodził się Janos Solti, węgierski perkusista, jeden z członków legendarnego Lokomotiv GT.

Rok 1973 – w Berghem, w Holandii urodził się Frank Boeijen, klawiszowiec formacji The Gathering.

Rok 1976 – w Miami na Florydzie, w wyniku przedawkowania narkotyków zmarł Tommy Bolin, gitarzysta min. Deep Purple.

Rok 1980 – Jimmy Page, Robert Plant i John Paul Jones oficjalnie ogłosili, że zespół Led Zeppelin nie będzie poszukiwał nowego perkusisty na miejsce zmarłego nieco wcześniej Johna „Bonzo” Bonhama, i tym samym zejdzie ze sceny muzycznej.

Rok 1988 – Roy Orbison zagrał swój ostatni w karierze koncert. Miało to miejsce w Akron, w stanie Ohio. Dwa dni później Orbison zmarł.

Rok 1948 – w Birmingham urodził się jeden z największych ekscentryków i legendarnych muzyków w historii rocka, Ozzy Osbourne. Nie ma chyba na świecie fana muzyki rockowej, który by nie słyszał tego nazwiska. Ozzy najbardziej kojarzony jest oczywiście z legendą muzyki rockowej, Black Sabbath. Równocześnie, jako muzyk prowadził mniej lub bardziej intensywną karierę solową, nagrywając własne projekty, a także uczestnicząc w sesjach różnych, znanych muzyków. Ostatnio widywany był także na ekranach telewizorów jako główny bohater reality show „The Osbournes”. Ozzy posiada bardzo charakterystyczny głos, którego po prostu pomylić nie można. Ponadto zawsze szokował swym zachowaniem na scenie. Nie sposób jest w kilku zdaniach opisach jego kariery i życiorysu. Z całą pewnością to jedna z największych legend w historii rocka, w dodatku pisana przez duże L

Rok 1942 – w Warszawie urodził się Marek Ałaszewski, z wykształcenia artysta malarz, ale bardziej znany jest jako kompozytor, gitarzysta, autor tekstów i wokalista legendarnej grupy Klan. Podczas studiów na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP rozpoczął działalność muzyczną będąc wokalistą i gitarzystą zespołów: Pesymiści i Bardowie. W 1969 roku założył własną grupę Klan, którą uważa się za jednego z prekursorów polskiej sceny rocka progresywnego. Po nagraniu albumu „Mrowisko” zespół niestety przestał istnieć. Ałaszewski zajął się plastyką, choć nigdy na dobre z muzyką się nie rozstał. W 1991 roku reaktywował legendarny zespół, nagrywając album „Po co mi ten raj?”. Od 2006 roku śpiewa także w warszawskim chórze Vox Cordis.

Rok 1960 – w Sheffield, w Anglii urodził się Rick Savage, basista zespołu Def Leppard.

Rok 1968 – w Richland, w stanie Waszyngton urodził się Nathan Gregor "Nate" Mendel, znany przede wszystkim jako basista zespołu Foo Fighters.

Rok 1978 – w Rotherham, w Anglii urodził się Christopher Tony Wolstenholme, obecnie basista oraz okazjonalnie wokalista zespołu Muse. Jest multiinstrumentalistą. Potrafi grać min. na banjo, harmonijce, instrumentach klawiszowych, perkusji i wszelkiej maści gitarach. Umiejętności te są mu bardzo pomocne przy komponowaniu muzyki, czym również się zajmuje.

Rok 1944 – w Santa Monica, w Stanach Zjednoczonych urodził się John Paul Densmore, najbardziej znany jako perkusista legendarnego The Doors. Pośród swych muzycznych fascynacji wymienia muzykę jazzową. Zresztą grywał w swej karierze z muzykami jazzowymi. Między innymi tuż przed powstaniem The Doors wziął udział w kilku sesjach projektów Topanga Canyon oraz Compton. Ponadto grał w mniej znanych zespołach: Terry Driscoll And the Twiglighters oraz Psychedelic Rangers. W roku 2002 zaprotestował przeciwko używaniu przez pozostałych członków The Doors: Raya Manzarka i Robbiego Kriegera legendarnej nazwy zespołu. Sam nie mógł wziąć udziału w reaktywowaniu grupy z powodów zdrowotnych. Nie to jednak było powodem jego protestu. Perkusista uznał, że bez charyzmatycznego lidera, Jima Morrisona nie może być zespołu The Doors. Wielu fanów zespołu i krytyków muzycznych przyznało mu zresztą rację. W 2007 roku Stylus Magazine sklasyfikował go na 35 miejscu swego rankingu 50 najlepszych perkusistów w historii rocka.

Rok 1975 – w Long Beach, w Kalifornii urodził się Isiah Randolph „Ikey” Owens, klawiszowiec między innymi The Mars Volta oraz kilku innych zespołów z tzw. rockowej sceny Long Beach.

Rok 1945 – w Brecon, w Walii urodził się Roger Glover, kompozytor, autor tekstów oraz basista Deep Purple. Gra także na instrumentach klawiszowych. Początki jego muzycznej kariery sięgają głębokich lat 60, gdy Roger grywał w zespołach The Madisons oraz The Lightnings, z których powstała grupa Episode Six. To właśnie w tym zespole Glover po raz pierwszy zetknął się z sesjami nagraniowymi oraz… Ianem Gillanem. W 1969 roku obaj postanowili dołączyć do nowo formowanego składu Deep Purple, w którym zdobyli sławę i miana rockowych legend. W 1974 roku Roger Glover nagrał rock-operę The Butterfly Ball & The Grasshopper’s Feast. Grywał także gościnnie z wieloma znanymi artystami, a jednocześnie producentem chociażby Nazareth i Judas Priest. Wspomógł także w 1976 roku nowy zespół Iana Gillana – Child In Time, zajmując się jego produkcją. Podobnie rzecz miała się z grupą Rainbow, w której oprócz tego, że był producentem to także i basistą. W latach 90 nagrał ciekawy album Snapshot, na którym min zaśpiewała jego córka, Gillian Glover. Również po roku 2000 Glover jest bardzo aktywny. Nagrywa projekty solowe, współpracuje z wieloma znanymi muzykami, min. z Johnem Lordem. Udziela się także charytatywnie.

Rok 1957 – w Londynie na świat przyszedł Richard Barbieri, uznany muzyk rockowy, znany przede wszystkim jako instrumentalista klawiszowy grup Japan i Porcupine Tree. Działa także solo, nagrywając rozmaite, często nietuzinkowe projekty. Karierę w zespole Japan rozpoczął w 1976 roku, nagrywając z nią 5 albumów. Po rozpadzie Japan, w latach 80 kontynuował współpracę z Davidem Sylvianem, grając na jego czterech pierwszych albumach solowych. Eksperymentował także z Holgerem Czukayem, Ryuichi Sakamoto i Robertem Frippem. Współpracował też ze swym przyjacielem z czasów Japan, Stevem Jansenem. Zresztą pod koniec lat 80 większość muzyków Japan postanowiła znów razem tworzyć muzykę, pod nazwą Rain Tree Crow. Wreszcie w 1992 roku Barbieri po raz pierwszy zetknął się ze Stevenem Wilsonem, wspomagając jako muzyk sesyjny jego projekt No-Man. Wtedy właśnie Wilson zapragnął włączyć do swego równoległego projektu Porcupine Tree instrumentalistów. Barbieri z popularnymi Porkami gra do dziś. Mało, kto wie, że Richard w latach 90 założył także własną wytwórnię fonograficzną, Medium Productions. Pisze artykuły dotyczące syntezatorów analogowych. Udziela się także jako kompozytor muzyki filmowej. Od czasu do czasu grywa ze Stevem Hogarthem w jego solowym projekcie H-Band. W 2012 roku zresztą obaj muzycy pod egidą wspólnego projektu Hogarth & Barbieri nagrali udany album "Not The Weapon by the Hand".

Rok 1958 – w Salisbury, w Południowej Rodezji (obecnie Zimbabwe) urodził się Michael Dempsey, późniejszy basista zespołu The Cure a także formacji Associates. Wychowywał się w Anglii, w Salford, w hrabstwie Surrey. Już podczas szkolnych lat znał min. Roberta Smitha, późniejszego współzałożyciela The Cure. Michael wówczas grywał w wielu mało znanych zespołach, w których często krzyżowały się drogi późniejszych członków The Cure. W 1977 właśnie do spółki ze Smithem oraz kilkoma innymi muzykami założył zespół Easy Cure, który później przemianował się ostatecznie na The Cure. Dempsey nagrał z zespołem dwa albumy studyjne, po czym ich drogi się rozeszły. Na początku lat 80 wylądował w formacji The Associates. W 1982 roku miał króciutki epizod z Roxy Music grając min partie na basie do utworu „Avalon”. Od 1983 roku występował w zespole The Lotus Eaters. Trwało to do połowy lat 80. Później jego aktywność nieco spadła choć nigdy nie rozstał się z muzyką.

Rok 1962 – w San Diego, w Kalifornii urodził się Matt Cameron, amerykański perkusista związany w latach 1986-1997 z grunge’owym Soundgarden, a od 1998 roku bębniarz Pearl Jam. Ciekawostką jest fakt, że już w wieku 13 lat, wraz ze szkolnymi kolegami założył zespół który nazywał się Kiss i grał rozmaite covery. Oczywiście nie miał on nic wspólnego ze słynną grupą heavy metalową o tej samej nazwie i rozpadł się po otrzymaniu listu od menadżera słynnego KISS, w którym człowiek ten oskarżał młodych muzyków o plagiat. Podczas kariery z zespołem Soundgarden, Matt miał także spory wpływ na komponowanie utworów. Wiele nagrań powstało przy jego udziale także w szeregach Pearl Jam. Przez krótką chwilę grał także z zespołem The Smashing Pumpkins. Ostatnio Matt powrócił do składu Soundgarden, który się reaktywował. Po dziś dzień gra też z Pearl Jam.

Rok 2000 – 9 milionów ludzi obejrzało za pośrednictwem internetu koncert królowej pop, Madonny. Podczas 29-minutowego show, piosenkarka zaprezentowała 6 utworów. Była to pierwsza, tak spektakularna transmisja koncertu za pomocą sieci internetowej.

Rok 1952 – w Milwaukee, w Stanach Zjednoczonych urodził się Daryl Stuermer, gitarzysta jazzowy i rockowy, najbardziej znany ze współpracy z zespołem Genesis oraz Philem Collinsem, Mike’m Rutherfordem i Tonym Banksem, przy okazji ich dokonań solowych. Już od najmłodszych lat, zapatrzony w takich muzyków jak Jimi Hendrix, John McLaughlin, Joe Pass czy Wes Montgomery chwytał za gitarę, by doskonalić swe umiejętności. W latach 70 najpierw grywał w zespołem Sweetbottom by po pewnym czasie rozpocząć współpracę z jazzowym muzykiem, Jeanem-Lucem Pontym. Pod koniec 1977 roku dołączył do Genesis, zastępując na scenie Steve’a Hacketta. W zespole zawsze był tylko i wyłącznie gitarzystą koncertowym. Albumy studyjne powstawały bez jego udziału, choć wielu, zwłaszcza starszych fanów do dziś uważa, że Stuermer znacznie wzbogaciłby partie gitarowe na studyjnych płytach Genesis. Współpracował także z poszczególnymi muzykami Genesis na ich płytach solowych. W 1988 roku wreszcie wydał swoją debiutancką płytę solową, rozpoczynając nowy etap w życiu. W kolejnych latach wydał jeszcze kilka takich wydawnictw. Jest aktywny po dziś dzień.

Rok 1959 – w Glasgow urodził się Charles „Charlie” Burchill, szkocki muzyk i kompozytor, współzałożyciel formacji Simple Minds, w której grywał głównie na gitarze. Jest multiinstrumentalistą. Potrafi grać na tkich instrumentach jak: instrumenty klawiszowe, saksofon, perkusja czy skrzypce. Obok muzyki jego pasją jest sport. Charlie jest wiernym, oddanym kibicem drużyny Celtic Glasgow.

Rok 1962 – w San Francisco urodził się Mike Bordin, współzałożyciel oraz perkusista zespołu Faith No More. W latach 90-tych wspomagał także Ozzy’ego Osbourne’a. Cieklawostką jest fakt, iż na początku swej muzycznej kariery, jeszcze w latach 70 grał w jednym zespole z nieżyjącym już basistą Metalliki, Cliffem Burtonem oraz gitarzystą Faith No More, Jimem Martinem.

Rok 1963 – w Nowym Jorku urodził się Charlie Benante, perkusista heavy metalowej grupy Anthrax. Grał także w zespole Stormtoopers of Death. Obok perkusji, muzyk grywa także na gitarze. Pisze też teksty utworów.

Rok 1974 – urodził się Tom Cato Visnes, norweski muzyk zespołu Gorgoroth.

Rok 1958 – w Sanoku urodził się Tomasz Beksiński, polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy oraz tłumacz języka angielskiego. Jedna z najbardziej charyzmatycznych osobowości wśród prezenterów radiowych w naszym kraju. Karierę radiowca zaczynał w szkolnym radiowęźle, później prowadził min. Dyskoteki w klubie „Duel” w Rzeszowie. Już jako młody człowiek posiadał bardzo bogatą kolekcję płyt, niektóre z nich to były wówczas prawdziwe rarytasy. Chętnie je wypożyczał, dzięki czemu poznał wielu prezenterów radiowych i szybko wkręcił się do ich środowiska. Na antenie radiowej zadebiutował u boku Marka Niedźwieckiego w 1982 roku. Później prowadził kilka kultowych audycji autorskich, min: „Romantycy muzyki rockowej”, w której prezentował muzykę z kręgów New Romantic. Prowadził także „Klub Stereo” w Trójce i „Wieczór Płytowy” w Dwójce.

W latach 90 zachwycał słuchaczy wyjątkowym prowadzeniem audycji „Trójka pod Księżycem”, w której królowały klimaty neoromantyczne, gotyckie i progresywne. Bo właśnie w tych sferach muzyki rockowej lubował się Tomasz Beksiński. Równolegle pisał felietony dla czasopisma „Tylko Rock”. Od 1998 roku miał w "Tylko Rocku" stałą rubrykę pod tytułem "Opowieści z Krypty" gdzie drukowano jego felietony. Ogółem napisał ich 18. Pisał również felietony i reportaże filmowe do czasopisma "Machina". Tomek był także tłumaczem języka angielskiego. Znakomicie przetłumaczył min: filmy z serii James Bond, czy całą twórczość filmowa i telewizyjną Monty Pythona. Ponadto tak znakomite filmy jak: Milczenie Owiec, Czas Apokalipsy, Ptasiek czy Szklana Pułapka.
Skłonności samobójcze przejawiał już od czasów młodości – w wieku lat 16 próbował popełnić samobójstwo poprzez otrucie gazem i zażycie środków nasennych. Dowodem obsesyjnego zainteresowania własną śmiercią jest również fakt, że w wieku lat 18 rozwiesił w rodzinnym Sanoku własne klepsydry, których wykonanie zamówił wcześniej w lokalnej drukarni. 24 grudnia 1999 Tomasz Beksiński popełnił samobójstwo zażywając znaczne ilości leków, wcześniej dwuznacznie zapowiadając je w pesymistycznie podsumowującym współczesną kulturę felietonie w piśmie "Tylko Rock". Grobowiec rodziny Beksińskich (Cmentarz Centralny w Sanoku). Wolą wyrażoną w testamencie przekazał wszystkie swoje płyty Programowi III PR, a posiadane obrazy autorstwa swojego ojca Zdzisława Muzeum Historycznemu w Sanoku.

Rok 1959 – w Brampton, w Anglii urodził się Steve Thomas Rothery, jedna z najważniejszych postaci odrodzenia się rocka progresywnego na początku lat 80, pod tzw. postacią neoprogresywną. Gitarzysta i kompozytor zespołu Marillion. Muzyk, który występuje w historii tego zasłużonego zespołu najdłużej spośród wszystkich jego członków. Pamięta jeszcze czasy Silmarillion, gdy wraz z Mickiem Pointerem przecierali szlaki nie tylko dla siebie. Jego gra na gitarze charakteryzuje się soczystymi, bardzo melodyjnymi solówkami gitarowymi oraz bardzo charakterystyczną grą rytmiczną.

Steve jest współautorem całego mnóstwa utworów Marillion. Jego gitarowe zagrywki są obecnie wzorem dla wielu młodych muzyków. On sam przyznaje się do fascynacji postaciami Jaffa Becka oraz Larryego Carltona, choć wszyscy porównują go raczej do Davida Gilmoura, Steve Hacketta i Andy’ego Latimera. Zresztą właśnie tych trzech muzyków Rothery sam zawsze wymienia, gdy opowiada o swych fascynacjach zakorzenionych w latach 70. Obok Marillion Steve Rothery jest liderem projektu The Wishing Tree. Grywał z wieloma znakomitymi muzykami na jednej scenie, często wielkimi legendami których nie sposób wymienić w tym miejscu. Był także producentem kilku znanych zespołów, min: Jadis i Arrakeen. Steve jest postacią bardzo lubianą przez fanów. Zawsze uśmiechnięty, otwarty i skory do rozmów. Z całą pewnością można Go sklasyfikować jako jedną z legend rocka. Jego wkład w historię muzyki progresywnej jest ogromny.

Rok 1941 – w Madrasie urodził się Pete Best, legendarny, pierwszy perkusista The Beatles. Występował w grupie bardzo krótko, od sierpnia 1960 roku do 16 sierpnia 1962 roku. Okoliczności jego rozbratu z zespołem do dziś owiane są nutką legendy. Było to w czasach, gdy The Beatles dopiero pukali do bram sławy. Powszechnie mówi się, że z perkusisty niezadowolony był ówczesny producent zespołu, George Martin. Choć ponoć sami członkowie zespołu także chętniej widzieli za zestawem perkusyjnym Ringo Starra. Po odejściu z zespołu muzyk próbował jeszcze grywać z wieloma innymi grupami, ale ani w Anglii, ani też w Stanach Zjednoczonych, gdzie później wyemigrował, nie odniósł większych sukcesów. Podobno nawet próbował popełnić samobójstwo.

Rok 1947 – w Herne Bay, w hrabstwie Kent, w Anglii urodził się jeden z najważniejszych w historii rocka progresywnego muzyków, multiinstrumentalista i kompozytor David Sinclair. Jeden z członków legendarnego Wilde Flowers, czyli prawdziwych korzeni Sceny Canterbury. Następnie związany z nie mniej ważnymi zespołami: Caravan i Matching Mole. Współpracował także przy projekcie Mirage, którego liderami byli Andy Ward i Peter Bardens z Camel. David Sinclair jest jedną z najbardziej lubianych postaci Sceny Canterbury. Z jednej strony jest autorem wielu klasycznych utworów Caravan np. For Richard, Nine Feet Underground, Dabsong Conshirtoe, Proper Job / Back To Front, a z drugiej, jako mistrz gry na organach. W czasie ponad 30-letniej historii zespołu, David uczestniczył w jego największych wydarzeniach, ale także grał z wieloma innymi zespołami i muzykami, nie stroniąc od projektów solowych.

Rok 1961 – w Warszawie urodził się Kuba Sienkiewicz, z wykształcenia lekarz neurolog, choć najbardziej znany jako muzyk, autor tekstów i lider zespołu Elektryczne Gitary. 

Rok 1981 – ukazuje się kompilacyjny album Pink Floyd, zatytułowany „A Collection Of Great Dance Songs”. Słynny klasyk – „Money” zostaje do celów tego albumu zmiksowany ponownie w studiu New Roydonia.

Rok 1983 – w Alameda County w Kalifornii urodził się Thomas Armon Pridgen, obecnie perkusista formacji The Mars Volta. Już w wieku 9 lat wygrał prestiżową nagrodę Drum Off. Jest to konkurs organizowany przez największą w USA sieć sklepów Guitar Center. W rok później dostrzegli go przedstawiciele firmy Zildjian. Później zyskał stypendium w słynnym Berkele College of Music, jako najmłodszy kadet uczelni, który kiedykolwiek takowe otrzymał. Obok The Mars Volta obecnie współpracuje także z Chrystianem Scottem i metalową grupą Wicked Wisdom.

Rok 1976 – w Helsinkach, w Finlandii urodził się Ville Hermanni Valo, wokalista, kompozytor, autor tekstów najbardziej znany jako lider zespołu HIM. Ponadto jest także członkiem grającej rocka gotyckiego, formacji The 69 Eyes. Ponadto Valo współpracował z kilkoma znanymi zespołami i artystami, min: Apocalyptica, Cradle Of Filth czy Natalia Avelon.

Rok 1997 – w jednym z pokojów hotelowych w Sydney znaleziono ciało martwego frontmana słynnej grupy INXS, Michaela Hutchence’a. Jak się później okazało muzyk od kilkunastu miesięcy wciąż śledzony prze głodne sensacji media popadał w liczne depresje, zażywając jednocześnie coraz większe ilości środków uspakajających. 

Rok 1968 – w Bournemouth, w Anglii urodził się Alex James, najbardziej znany jako basista i okazjonalnie wokalista brit-popowej formacji Blur.

Rok 1977 – urodził się Myles Haskett, australijski perkusista zespołu Wolfmother, poruszającego się wokół kanonów hard rocka, rocka psychodelicznego oraz tzw. stoner rocka.

Rok 1995- zmarł Peter Grant, brytyjski menadżer takich zespołów jak The Yardbirds, Led Zeppelin czy Bad Company. Kierował także wytwórnią fonograficzną Swan Song Records, która wydawała płyty popularnych Zeppów. Powodem śmierci był atak serca.

Rok 1943 – urodził się Marek Tomaszewski, pianista, współtwórca duetu fortepianowego Marek i Wacek. Duet ten współtworzył z Wacławem Kisielewskim. Razem, karierę zaczęli w 1963 roku, grając koncerty w Polskim Radio. Wspólnie koncertowali z takimi osobistościami jak: Ewa Demarczyk, Violetta Villas, Anna German czy słynna Marlene Dietrich. Na przełomie lat 60 i 70 koncertowali już na całym świecie. Z czasem ich występy straciły na częstotliwości, ale co jakiś czas spotykali się by zagrać razem koncert. W 1986 roku stała się tragedia. W wypadku samochodowym zginął Kisielewski. Marek Tomaszewski ograniczył występy, choć po pewnym czasie, wraz z Michelem Prezmanem utworzył duet Marek i Michel. Obecnie pianista mieszka pod Paryżem, w miejscowości Parmain. Zajmuje się nauką gry na fortepianie we własnej szkole improwizacji i jazzu. Publicznie jednak występuje niezwykle rzadko.

Rok 1946 – w Nashville, w stanie Tenessee urodził się Howard Duane Allman. Jeden z najwybitniejszych w historii muzyki rockowej, gitarzystów, lider słynnego zespołu The Allman Brothers Band w którym grał min ze swym bratem, Greggiem Allmanem, a także artysta solowy i muzyk sesyjny. Miał dla przykładu ogromny wkład przy słynnym albumie „Layla and Other Assorted Love Songs” projektu Derek and the Dominos. Jego wspaniałą karierę przerwał wypadek motocyklowy, któremu muzyk uległ 29 października 1971 roku.

Rok 1947 – w Wichita, w stanie Kansas urodził się Joe Walsh, multiinstrumentalista, piosenkarz, kompozytor i autor tekstów, od 1976 roku związany z zespołem The Eagles. Wcześniej występował min w: The James Gang oraz Barnstorm. Równolegle kontynuował również karierę solową. Wspomagał również wielu znanych muzyków w ich muzycznych przedsięwzięciach, min. grupę REO Speedwagon, Ringo Starra, Andy'ego Gibba, Frankiego Millera, Dana Fogelberga, Boba Segera, Steve'a Winwooda oraz swoich kolegów z zespołu. W roli więźnia wystąpił w drobnym epizodzie kultowego filmu The Blues Brothers (1980, reż. John Landis), gdzie zagrał ze swoim przyjacielem – aktorem Johnem Belushim.

Rok 1958 – urodził się Grzegorz Kupczyk, w latach 80 charyzmatyczny wokalista i muzyk zespołu Turbo. Później współpracował min z Esqarial, Kruk, Non Iron, Aion i Panzer X. W 2001 roku, wraz z Wojciechem Hoffmanem i Boguszem Rutkiewiczem reaktywował zespół Turbo. Od 2007 roku głównie angażuje się przy heavy metalowym projekcie CETI. W 2009 roku ukazała się biografia wokalisty, zatytułowana „Spowiedź Grzegorza Kupczyka”.

Rok 1960 – w Venice Beach, w stanie Kalifornia urodził się Matt Sorum, znany przede wszystkim z występów w zespołach Guns N’Roses (1990-1994) a także Slash’s Snakepit (od 1995). Miał także dwa krótkie epizody z zespołem The Cult. Wreszcie kilka lat temu dołączył do grupy stworzonej przez byłych gitarzystów Guns N’Roses: Slasha i Duffa McKegana, oraz wokalistę Stone Temple Pilots, Scotta Weilanda, tworząc grupę o nazwie Velvet Revolver. Współpracował także z Tori Amos.

Rok 1969 – w Darlington, w Anglii urodził się Michael Lee, angielski perkusista. W swej bogatej karierze współpracował mon z zespołami: The Cult, Thin Lizzy a także z Lennym Kravitzem, Ianem Gillanem, Robertem Plantem i Jimmym Pagem. Zmarł 24 listopada 2008 roku, w wyniku napadu padaczki. 

Rok 1971 - w hrabstwie Kent, w Anglii urodził się Justin Gunnar Walte Chancellor, gitarzysta basowy, znany z działalności w progresywno-metalowym zespole Tool.

Rok 1991 – ukazał się album zespołu U2, zatytułowany „Achtung Baby”, zdradzający nowy, nieco odmienny kierunek muzycznej drogi muzyków z Irlandii.  

Rok 1962 – w San Francisco, w Kalifornii urodził się Kirk Hammett, na początku lat 80 związany z amerykańską grupą Exodus, a następnie od 1983 roku po dziś dzień niezwykle charakterystyczny gitarzysta zespołu Metallica. Jest wielkim fanem Jimiego Hendrixa, którego gra wywarła na młodym Kirku tak ogromne wrażenie, że młokos wprost przyrósł do gitary. Jego ojciec pochodzi z Irlandii, zaś matka jest Filipinką. 10 kwietnia 1983 roku zastąpił w Metallice wyrzuconego z zespołu za rzekome ekscesy i pijaństwo, Dave’a Mustaine’a. Ciekawostką jest fakt, że na początku lat 80 Hammett szlifował swą technikę pod bacznym okiem samego Joe Satrianiego. Jego gra, a także umiejętności i zdolności twórcze miały ogromny wpływ na dokonania słynnego zespołu. Magazyn Rolling Stone, w swym słynnym rankingu Top 100 wśród gitarzystów rockowych wszech czasów sklasyfikował go na 11 miejscu. Z kolei Guitar World umiejscowił Kirka Hammetta na 2 miejscu wśród gitarzystów heavy metalowych.

Rok 1946 – w Birmingham, w Anglii urodził się Martin Lancelot Barre, jeden z najbliższych współpracowników Iana Andersona, od grudnia 1968 roku gitarzysta Jethro Tull. Jest wytrawnym multiinstrumentalistą. Umiejętności gry na wielu, często bardzo oryginalnych instrumentach pozwoliły mu na nagranie kilku ciekawych albumów solowych. Obok muzyki artysta jest amatorem wielu dyscyplin sportowych. Prowadzi także własne studio nagraniowe Presshouse.

Rok 1948 – w Oakland, w Kalifornii urodził się Raymond Pepperell Jr, znany bardziej pod pseudonimem East Bay Ray, gitarzysta punkrockowego zespołu Dead Kennedys.

Rok 1970 – w Colchester, w Anglii urodził się Paul Allender, prowadzący gitarzysta zespołu Cradle Of Filth.

Rok 1997 – Metallica wydaje album studyjny, zatytułowany „ReLoad”. Płyta wzbudza mieszane odczucia wśród fanów zespołu. Większość z nich uważa, że zespół nie powinien nosić już tej nazwy…

Rok 1998 – Tori Amos wydaje kompilację swych klipów video, zatytułowaną „Tori Amos: The Complete Collection: 1992 – 1998”.

Rok 1962 – w Manchesterze, w Anglii urodził się Gary Moundfield, basista popularnej na przełomie lat 80 i 90 formacji The Stone Roses. Grał także w zespole Primal Scream, ocierając się między innymi o elementy charakterystyczne dla rocka psychodelicznego.

Rok 1969 – Janis Joplin została aresztowana po koncercie na Florydzie. Powodem było „używanie wulgarnego i nieprzyzwoitego języka”. Po pewnym czasie artystka została oczyszczona z zarzutów.

Rok 1988 – Metallica rozpoczyna amerykańską trasę koncertową, promującą album „And Justice For All”. Pierwszy występ ma miejsce w Toledo, w stanie Ohio. Koncert otwiera zdobywający coraz większe uznanie zespół Queensryche.

Rok 1947 – w Budapeszcie urodził się Tamás Somló, basista, saksofonista, kompozytor oraz okazjonalnie wokalista, znany najbardziej jako członek węgierskiej formacji Locomotiv GT. Wcześniej, w latach 1964 – 1967 grał także w słynnym zespole Omega. Ponadto na swym koncie ma występy z takimi węgierskimi zespołami jak: KEX czy Non Stop. W późniejszych latach swej bogatej kariery nagrywał także udane projekty solowe, obok muzyki rockowej przesycone charakterystycznym, węgierskim folkiem.

Rok 1949 – w Chicago urodził się James Young, muzyk, wokalista i kompozytor, najbardziej znany z występów w zespole Styx.

Rok 1952 – w miejscowości Yonkers, opodal Nowego Jorku urodził się Alec John Such, basista min zespołu Bon Jovi.

Rok 1962 – w Nowym Jorku urodził się Josh Silver, amerykański instrumentalista i producent muzyczny, znany jako członek zespołu Typ O Negative w którym grał głównie na instrumentach klawiszowych. Ciekawostką jest, że w jego żyłach płynie krew żydowska, a jego przodkowie mieszkali w Polsce.

Rok 1968 – premiera pełnometrażowego filmu animowanego, opartego na muzyce The Beatles. Jego reżyserem był Kanadyjczyk, George Dunning. Beatlesi pojawiają się w scenie finałowej filmu. Akcja dzieje się w krainie zwanej Pepperland, położonej głęboko pod poziomem morza - jego nazwa pochodzi od jednego z bohaterów Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Jego mieszkańcy są atakowani przez nienawidzące muzyki istoty, które powodują, że rzeczywistość w tej krainie staje się pozbawiona kolorów. Zarządca wyspy wysyła Starego Freda w Żółtej Łodzi Podwodnej aby sprowadził pomoc. Ten trafia do Liverpoolu, gdzie spotyka członków The Beatles. Początkowo członkowie zespołu nie byli nastawieni przychylnie do wzięcia udziału w tym filmie. Głównym powodem było ich niezadowolenie po zakończeniu produkcji innego obrazu, Help!, występowali także w innej produkcji telewizyjnej, Magical Mystery Tour. Uznali jednak, że film animowany dobrze uzupełni ich filmografię. Po zobaczeniu zwiastunu doszli do wniosku, że wezmą udział w końcowych sekwencjach, te jednak, ze względu na ograniczenia budżetowe, są niskiej jakości.

Rok 1945 – w Toronto, w Kanadzie urodził się Neil Percival Young, wokalista, gitarzysta oraz kompozytor. Kawaler Orderu Kanady oraz Orderu Manitoby. Znany ze współpracy z zespołami Buffalo Springfield, Crosby, Stills oraz Nash and Young. Obok gry na gitarze, potrafi także grać na harmonijce ustnej, pianinie oraz banjo. Jest autorem poetyckich, filozofujących tekstów piosenek, cechujących się jednakże prostotą stylu. Od lat 60, aż do dziś wyraża w nich ideały cechujące kontrkulturę hippisowską. W swoim folkowym dorobku skłaniał się nieraz w stronę rocka psychodelicznego, a nawet grunge'u i heavy metalu. Często wzbogacał swoje utwory o długie, spektakularne solówki gitarowe. Głos Neila Younga, nienaturalnie wysoko ustawiony, a zarazem nieco szorstki, jest jednym z najłatwiej rozpoznawalnych w muzyce rockowej. Jest uważany za jednego z najwybitniejszych wykonawców muzyki rockowej w historii.

Rok 1964 – w Jackson, w stanie Minnesota urodził się David Ellefson, basista trash metalowego zespołu Megadeth, z którym występował od początku jego istnienia do 2002 roku, kiedy to zespół się rozpadł. Po reaktywacji Megadeth, Ellefson początkowo nie przystąpił do grupy. Wrócił dopiero w 2010 roku. To właśnie on i Dave Mustaine decydowali głównie o losach zespołu.

Rok 2008 – w Portland, w Oregonie zmarł Mitch Mitchell, angielski perkusista, jeden z członków zespołu The Jimi Hendrix Experience. 

Rok 1969 – podczas lotu samolotem Jim Morrison, frontman The Doors pod wpływem alkoholu wszczyna awanturę i zostaje aresztowany przez FBI. Sprawa odbija się dość głośnym echem, ale po czasie artysta zostaje uniewinniony.

Rok 1948 – w Bournemouth, w Anglii urodził się jeden z najważniejszych muzyków rozkwitu rocka progresywnego na przełomie lat 60 i 70, Greg Lake. Znany jest oczywiście z występów najpierw z King Crimson, w którym to zaśpiewał na dwóch pierwszych albumach („In The Court Of The Crimson King” oraz „In The Wake Of Posejdon”). Później grał w nie mniej legendarnym zespole Emerson Lake & Palmer. Udzielał się jako kompozytor, autor tekstów, chwytał za gitarę i oczywiście śpiewał pełnym charyzmy głosem. W późniejszych latach dość krótko współpracował z super grupą Asia, a ostatnio założył własny zespół, który nazwał The Greg Lake Band.

Rok 1941 – w Berkeley, w Kalifornii urodził się Thomas Richard Fogerty, gitarzysta zespołu Creedence Clearwater Revival. Nagrywał także projekty solowe. Zmarł 6 października 1990 roku. Nie do końca jasny jest powód jego śmierci. Jedna z hipotez podaje, że muzyk zmarł w wyniku nowotworu. Inna, że w następstwie choroby AIDS, a zakażenie nastąpiło podczas transfuzji krwi.

Rok 1954 – w dzielnicy Londynu – Canning Town urodził się Dennis Stratton, gitarzysta i jeden ze współzałożycieli zespołu Iron Maiden. W zespole grał bardzo krótko, od października 1979 do października 1980 roku. Później współpracował z formacjami Lionheart oraz Praying Mantis, a także z Paulem Di’Anno.

Rok 1972 – w Mysłowicach urodził się Wojciech Kuderski, znany także pod pseudonimem Lala, od 1992 roku perkusista zespołu Myslovitz. Grał także z zespołami Lenny Valentino i Penny Lane. Piastuje też urząd Radnego Mysłowic. 

Rok 1946 – w Birmingham, w Anglii urodził się Roy Adrian Wood, muzyk, wokalista, autor tekstów, kompozytor a w późniejszych czasach nawet producent i aranżer, związany z takimi zespołami jak Electric Light Orchestra, The Move czy Wizzard. Prowadził także dość intensywną karierę solową, zahaczając w swej twórczości o takie gatunki rocka jak: rock progresywny, pop rock, jazz fusion czy glam rock. Ponadto współpracował z wieloma znanymi muzykami, biorąc udział w ich wydawnictwach płytowych, trasach koncertowych czy też pojedynczych singlach. Byli to min: Status Quo, Nancy Sinatra, Kaiser Chiefs czy Gotthard.

Rok 1957 – w londyńskiej dzielnicy Wimbledon urodził się Porl Thompson, multiinstrumentalista i kompozytor znany jako członek zespołu The Cure. Zazwyczaj gra na gitarze, choć czasem korzysta z instrumentów klawiszowych i saksofonu. Obok muzyki jest także artystą-malarzem, notabene autorem większości okładek zespołu The Cure. Obok gry w tym zespole, wystąpił min. podczas trasy koncertowej projektu Page & Plant w połowie lat 90. Ciekawostką jest fakt, że jego żoną jest Janet Smith, młodsza siostra wokalisty i frontmana The Cure, Roberta Smitha.

Rok 1960 – w Portland, w Stanach Zjednoczonych urodził się Tommy Thayer, obecnie gitarzysta solowy zespołu KISS.

Rok 1948 – w Detroit, w Stanach Zjednoczonych urodził się Glenn Lewis Frey, multiinstrumentalista, wokalista, autor tekstów a nawet aktor, znany przede wszystkim z występów z zespołem The Eagles.

Rok 1975 – pierwszy, publiczny występ Sex Pistols w Saint Martins College w Londynie. Zespół wykonał kilka coverów (min. zespołów: The Who i The Monkees). Wraz z Sex Pistols na scenie zagrał zespół Bazooka Joe. Ciekawostką jest, że tuż po koncercie nastąpiła… bójka obydwu zespołów.

Rok 1948 – w Londynie urodził się jeden z najważniejszych twórców sceny progresywnej w latach 70, Peter Hammill, muzyk, autor tekstów, wokalista, gitarzysta, pianista i niezwykle płodny kompozytor. W czasie studiów zainteresował się teatrem i sztuką. Zainteresowania te przeniósł do założonego w 1967 roku zespołu Van Der Graaf Generator. W muzyce zespołu czuć było wyraźną inspirację jazzem, rockiem psychodelicznym oraz muzyczną awangardą. Jak mawiał, zawsze starał się tak używać swego głosu, jak Jimi Hendrix używał gitary. Nie ma w tym ni krzty przesady. Głos Petera Hammilla, oraz sposób interpretacji tekstów są niezwykle charakterystyczne, można bez przesady powiedzieć – jedyne w swoim rodzaju. Obok występów w VDGG, Artysta prowadzi bardzo barwną karierę solową, nagrywając bardzo dużo płyt.

Rok 1963 – w Częstochowie urodził się Zygmunt Staszczyk, czyli popularny Muniek, muzyk, wokalista i lider zespołu T.Love. W pierwszych latach istnienia zespołu grał także na basie.

Rok 1971 – w angielskim Oxfordzie urodził się Jonathan Richard Guy Greenwood, gitarzysta zespołu Radiohead. Jest wytrawnym multiinstrumentalistą, posiadając umiejętności gry na wielu, często bardzo oryginalnych instrumentach, min: skrzypce, banjo, perkusja, organy, harmonijka czy flet prosty. Jest także twórcą wszelkich, elektronicznych dodatków do muzyki Radiohead. Obok gry w zespole, muzyk napisał choćby muzykę do filmu „Aż poleje się krew”, który to film zresztą zdobył Oskara. Był także nominowany do nagrody Grammy, a branżowy magazyn Rolling Stone sklasyfikował go na 60 miejscu swego rankingu top 100 najlepszych gitarzystów w historii muzyki rockowej. W Radiohead gra także jego starszy brat, Colin Greenwood.

Rok 1956 – opodal Nowego Jorku, w dzielnicy Great Neck urodził się Jordan Rudess, amerykański klawiszowiec i kompozytor znany przede wszystkim z występów w prog-metalowym zespole Dream Theater, oraz w tzw. supergrupie Liquid Tension Experiment. Jest absolwentem prestiżowego Juilliard School of Music w Nowym Jorku. Podczas swej przebogatej kariery muzycznej współpracował z całym mnóstwem uznanych artystów, takich jak min: Steve Morse, Tony Levin, Annie Haslam, David Bowie, Jan Hammer, Tony Williams a nawet Enrique Iglesias. Nagrał także sporo projektów solowych.

Rok 1974 – Redwood City, w Stanach Zjednoczonych urodził się Cedric Bixler-Zavala, wokalista i autor tekstów, znany jako frontman formacji The Mars Volta. Jego teksty są często abstrakcyjne, niekiedy mogą wydawać się wręcz bezsensownymi. Są mieszanką kontrastujących metafor i groteski.  Bixler-Zavala często wykonuje na scenie salta, macha mikrofonem, tańczy salsę, dla zabawy w sarkastyczny sposób drwi z widowni. Wszystko to razem powoduje, że jest uważany za scenicznego ekscentryka i dziwaka.

Rok 1967 – w miejscowości Kingston upon Thames, w Anglii urodził się Steven John Wilson, multiinstrumentalista, kompozytor, wokalista a także producent muzyczny. Znany przede wszystkim jako lider zespołu Porcupine Tree, a także formacji No-Man i Blackfield. Od najmłodszych lat interesował się muzyką. Uwielbiał eksperymentować z dźwiękiem w bardzo prymitywnym studiu, które przygotował dla Stevena jego ojciec, elektryk. Od wczesnych lat także, pobierał nauki gry na gitarze. Pierwsze zespoły, ze szkolnych lat (Karma, Pride Of Passion i Altamont) ugruntowały jego chęć zaistnienia na prawdziwej scenie. Dlatego też pod koniec lat 80, wraz z przyjacielem, Timem Bownesem założył projekt No-Man. Jednocześnie wymyślił historię innej formacji – Porcupine Tree, dla której specjalnie stworzył trochę materiału, przesyconego instrumentalnymi improwizacjami i dawką elektroniki. Zespół współtworzyli muzycy, istniejący wyłącznie w bujnej wyobraźni Wilsona. On sam napisał i nagrał całą muzykę. Wysłana do ludzi z branży kaseta, zrobiła sporo szumu i… dalszą historię już znamy. Porcupine Tree przyjęło do swych szeregów kolejnych muzyków i wkrótce stało się jednym z najważniejszych projektów lat 90 i pierwszych lat nowego wieku. Steven nigdy nie zaniedbywał także projektu No-Man, który traktował jako odskocznię od tego co tworzył przy PT. obcując z takimi elementami jak: eksperymentalna elektronika, awangardowy jazz i ambient. Kilka lat temu, na jego drodze stanął Aviw Gefen, utalentowany artysta z Izraela. Spotkanie tych dwóch osobowości zaowocowało kolejnym, ciekawym projektem Blackfield, w którym Steven nie bał się nawet obcować z ambitnie brzmiącym popem. Stylistyka muzyki Wilsona jest bardzo zróżnicowana, obejmując część spektrum rocka, ambient, trip hop, muzyka elektroniczna, pop a nawet metalu. Wilson nagrał łącznie w różnych składach, przez kilkanaście lat, blisko setkę płyt długogrających i wyprodukował kilkadziesiąt albumów utrzymanych w rozmaitych konwencjach muzycznych. Z całą pewnością to jedna z najbardziej kreatywnych i najważniejszych postaci współczesnej sceny progresywnej. Postać owiana już nawet nutką kultu i legendy…

Rok 1944 – w Todmorden, w hrabstwie West Yorkshire urodził się jeden z najważniejszych muzyków rozkwitu rocka progresywnego, z początku lat 70, Keith Noel Emerson, wirtuoz instrumentów klawiszowych a także kompozytor, znany przede wszystkim jako członek legendarnego trio Emerson Lake & Palmer. Jego charakterystyczna, wirtuozerska i nieco zwariowana gra i równie nietuzinkowe zachowanie podczas koncertów (słynne palenie organów w finałach koncertów) stały się nie tylko wizytówką zespołu, ale i wpisały się na zawsze jako prawdziwe legendy na drukowanych tłustym drukiem kartach historii rocka. Keith Emerson równocześnie prowadzi karierę solową. Przed E.L.P., jeszcze w latach 60-tych był członkiem projektu The Nice. Jest bardzo poważaną postacią wśród muzyków.

Rok 1957 – w Charlottesville, w stanie Wirginia na świat przyszedł Carter Beauford, wirtuoz gry na perkusji i instrumentach perkusyjnych, jeden z założycieli zespołu Dave Matthews Band. Nauki gry na swym instrumencie pobierał już w wieku 3 lat. Gdy miał lat 9, po raz pierwszy wystąpił przed publicznością. Jego idolem był Buddy Rich. Carter Beauford współpracował min. z Carlosem Santaną, Johnem Popperem oraz Victorem Wootenem. Obok gry na perkusji jest także aranżerem i kompozytorem. Magazyn Rolling Stone umieścił go na 15 miejscu swego rankingu na najlepszego perkusistę wszech czasów.

Rok 1963 – w Mechanicsburgu, w Pensylvanii urodził się Bobby Dall, gitarzysta zespołu Poison.

Rok 1963 – w Dronfield, w Anglii urodził się Rick Allen, znany przede wszystkim jako perkusista heavy rockowej formacji Def Leppard. Z zespołem odniósł wiele sukcesów, zwłaszcza na przełomie lat 80 i 90. Jest słynny z jeszcze jednego, bardzo nietuzinkowego powodu. 31 grudnia 1984 roku perkusista wypadł z dachującego samochodu. Następstwem wypadku była amputacja jego lewej ręki. Muzyk nie załamał się, i już po kilkunastu miesiącach grał z Def Leppard na perkusji… jedną ręka. Po latach doczekał się nawet firmowanych jego nazwiskiem pałek firmy Ahead.

Rok 1949 – w Glendale, w Kalifornii urodził się Robert Layne Siebenberg, znany pod zdrobniałą formą nazwiska Bob Siebenberg, wieloletni perkusista formacji Supertramp. Muzyk równocześnie prowadził karierę solową, wydając choćby w 1984 roku album, firmowany swoim nazwiskiem, zatytułowany „Giants in Our Own Room”. Podczas swych dokonań solowych współpracował z wieloma znanymi muzykami, min: Scott Gorham z Thin Lizzy, Steve Ferris z Mr. Mister czy BJ Wilson z Procol Harum. Później był członkiem zespołu Heads Up, w którym grali min: John Helliwell i wspomniany już Scott Gorham. Bob grywa także w „pubowym” zespole Bees Make Honey, który to jest odskocznią od codziennych, poważniejszych związków z muzyką. Ponadto komponuje także muzykę i efekty dźwiękowe do gier komputerowych.

Rok 1961 – w Artane, dzielnicy Dublina urodził się Larry Mullen Jr., irlandzki perkusita, znany przede wszystkim jako członek zespołu U2. Już od młodzieńczych lat perkusja całkowicie go pochłonęła. Każdą wolną chwilę poświęcał na doskonalenie techniki. W marcu 1975 roku, dzięki protekcji ojca, zaczął grać w orkiestrze Związku Zawodowego Pracowników Poczty. Po zakończeniu szkoły średniej, kiedy to rozpoczynał naukę na wyższym szczeblu, postanowił założyć własny zespół rockowy. W tym celu rozpoczął poszukiwania kandydatów na członków swej grupy. Jego ojciec podsunął mu pomysł, by Larry wywiesił na tablicy ogłoszeń karteczkę, z anonsem. Dzięki tak prostemu zabiegowi właśnie, po kilku tygodniach powstała grupa U2. Poza pracą w U2, Larry brał udział w sesjach nagraniowych takich artystów jak B.B. King, Daniel Lanois czy Maria McKee. W 1996 wraz z Adamem Claytonem wydał nową wersję głównego motywu muzycznego do filmu Mission: Impossible. Jest znany ze swej słabości do szybkiej jazdy motocyklami, zwłaszcza tych marki Harley-Davidson oraz do muzyki Elvisa Presleya , o czym wspomina w filmie dokumentalnym Rattle and Hum. Co ciekawe, Larry wykupił prawa do drukowania logo firmy Harley-Davidson.

Rok 1963 – w Manchesterze urodził się Johnny Marr, były gitarzysta i kompozytor zespołu The Smiths.

Rok 1946 – w Pontypridd, w Anglii urodził się późniejszy perkusista Chris Slade. Współpracował z wieloma bardzo znanymi zespołami i muzykami. Występował min z: Asia, AC/DC, Manfred Mann’s Earth Band a także z takimi postaciami jak: David Gilmour, Gary Numan, Tom Jones czy Frank Miller.

Rok 1947 – w Oakland, w stanie Kalifornia urodził się Timothy Bruce Schmit, multiinstrumentalista i autor tekstów współpracujący min. z zespołami Poco i The Eagles. Ponadto prowadzi także karierę solową.

Rok 1973 – John Lennon wydaje album zatytułowany „Mind Games”.

Rok 1944 – w Birmingham, w Anglii urodził się Brian Frederick Arthur Hines, znany później pod pseudonimem scenicznym Denny Laine, multiinstrumentalista, gitarzysta, autor tekstów i wokalista (na pierwszym albumie) zespołu The Moody Blues. Nieco później udzielał się także w formacji Wings, a także wspomagał solowe projekty Paula McCartneya.

Rok 1946 – w Londynie na świat przyszedł Peter Allen Greenbaum, czyli po prostu Peter Green, gitarzysta i główny animator zespołu Fleetwood Mac. Wspomagał także formację Bluesbreakers Johna Mayalla, w której to zastąpił Erica Claptona. Magazyn Rolling Stone sklasyfikował go na 38 miejscu swej listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów.

Rok 1955 – we wschodniej części Londynu urodził się Roger O’Donnell, klawiszowiec najbardziej znany ze współpracy z zespołem The Cure. Ponadto grał w zespołach: Psychedelic Furs, The Thompson Twins oraz Berlin. Prowadzi także karierę solową, nagrywając rozmaite projekty.

Rok 1945 – w Nottingham, w Anglii urodził się Elton Dean, angielski muzyk jazzowy, grający przede wszystkim na saksofonie a także na instrumentach klawiszowych. Podczas swej barwnej kariery muzykował min. z takimi wykonawcami jak: formacja Bluesology (1966 – 1967), Keith Tippett (w latach 1968 – 1970) czy zespół Soft Machine (1969 – 1972 a także i później). W kolejnych latach współpracował także z takimi muzykami jak: Hugh Hopper, John Marshall czy Allan Holdsworth. Znany był z bardzo wysokich umiejętności instrumentalnych, a także z wyjątkowego podejścia do koncertów. Zresztą gdyby wymienić wszystkie koncerty, w jakich brał udział, to lista byłaby rekordowo długa! Zmarł w wieku 60 lat, 8 lutego 2006 roku.

Rok 1957 – w Macclesfield, w angielskim hrabstwie Cheshire urodził się Stephen Morris, przede wszystkim perkusista, a także klawiszowiec zespołów Joy Division i New Order. Jego grę charakteryzuje bardzo wyjątkowy, „mechaniczny” styl, który stał się jednym z wyróżniających składników muzyki obydwu zespołów. Po latach, wraz ze swoją żoną, Gillian Gilbert, notabene także byłą członkinią New Order, założył zespół The Other Two. Jest uważany za jednego z najbardziej charakterystycznych perkusistów w historii muzyki rockowej.

Rok 1951 – w angielskim West Bromwich urodził się Kenneth „K.K.” Downing Jr. gitarzysta i współzałożyciel zespołu Judas Priest. 

Rok 1958 – w Bushey, w Anglii urodził się Simon Le Bon, znany przede wszystkim jako autor tekstów i wokalista brytyjskiego zespołu Duran Duran.

Rok 1972 – zespół Matching Mole, jeden z przedstawicieli tzw. Sceny Canterbury wydaje album zatytułowany „Little Red Record”. W nagraniach udział biorą: klawiszowiec Dave McRae, perkusista i wokalista Robert Wyatt, gitarzysta Phil Miller oraz basista Bill MaCormick. Zespół wspomógł także, grając na syntezatorach Brian Eno, znany przede wszystkim ze współpracy z Roxy Music. "Little Red Record" był drugim albumem zespołu.

Rok 1983 – Ian Mosley debiutuje jako perkusista Marillion, grając wraz z zespołem koncert w walijskim Aberystwyth. Muzyk był nieco wcześniej w kręgach zainteresowań zespołu z Aylesbury. Marillion jednak wówczas wybrali ofertę Andy’ego Ward’a, ex-perkusisty Camel. Ian Mosley wcześniej był muzykiem sesyjnym. Współpracował min. ze Stevem Hackett’em, biorąc udział zarówno w nagraniach jego albumów studyjnych, jak i w trasach koncertowych byłego gitarzysty Genesis. W zespole Marillion zaaklimatyzował się bardzo szybko, stając się jednym z jego filarów. Gra zresztą z zespołem po dziś dzień.

Rok 1996 – Legendarna formacja Wishbone Ash wydaje album zatytułowany „Illuminations”.

Rok 1951 – w Connecticut, w Stanach Zjednoczonych urodził się Tommy Mars, amerykański klawiszowiec, jeden z najbliższych współpracowników Franka Zappy.

Rok 1953 – w Wałbrzychu urodził się Krzesimir Dębski, słynny polski kompozytor min: muzyki współczesnej i filmowej. Ponadto skrzypek jazzowy, dyrygent, lider zespołu jazzowego String Connection.

Rok 1944 – w Accrington, w Anglii urodził się Jon Anderson (właściwie John Ray Anderson), jeden z najbardziej charakterystycznych wokalistów w historii rocka progresywnego, autor tekstów, multiinstrumentalista znany przede wszystkim z występów z zespołem Yes, którego jest jednym ze współzałożycieli. Podczas swej przebogatej kariery współpracował także min. z Vangelisem, tworząc słynny na początku lat 80 duet Jon & Vangelis. Gościnnie udzielał się na płytach takich wykonawców i zespołów, jak między innymi: King Crimson, Mike Oldfield, Tangerine Dream, Toto, Kitaro czy Bela Fleck. Jednocześnie nagrał kilkanaście dość charakterystycznych albumów solowych.

Rok 1948 – w Blackhaeth, w Anglii urodził się Glenn Tipton, gitarzysta zespołu Judas Priest. Jego gra charakteryzuje się dużą ilością solówek gitarowych, oraz wplecionych w nią, trudnych technicznie zagrywek. Słychać w niej także nostalgię za muzyką neoklasyczną. Tipton tworzy również muzykę filmową. W Judas Priest gra w duecie z K.K Downingiem nieprzerwanie od ponad 35 lat. Uważany jest za jednego z najlepszych gitarzystów rockowych i heavy-metalowych na świecie.

Rok 1950 – w Redcar, w angielskim hrabstwie Yorkshire urodził się Chris Norman, wokalista zespołu Smokie. Na początku lat 80 rozpoczął także karierę solową, współpracując min z Dieterem Bohlenem i nagrywając kilka bardzo znanych przebojów. W 1986 roku postanowił odejść z zespołu Smokie. Później nagrywał wyłącznie solowe wydawnictwa. Jest aktywny po dziś dzień.

Rok 1955 – w Hanowerze, w Niemczech urodził się Matthias Jabs, późniejszy gitarzysta formacji The Scorpions. Gry na gitarze uczył się od najmłodszych lat, będąc pod wpływem wyczynów Jimiego Hendrixa. Do Scorpions trafił gdy w zespole pojawiło się miejsce po odejściu do U.F.O. Michaela Schenkera. W nagraniu jego pierwszego, ze Scorpionsami albumu „Lovedrive” ostatecznie wzięło, obok Matthiasa udział dwóch innych gitarzystów: braci Rudolfa i Michaela Schenkerów. Ten drugi w międzyczasie został wyrzucony z U.F.O. ... Jabs nagrał ze słynnym, niemieckim zespołem aż 13 płyt. Ma ogromny udział w historii tego zespołu.

Rok 2000 – w Peru, w następstwie ostrego ataku serca zmarł John Peel, brytyjski prezenter radiowy i dziennikarz muzyczny, związany z BBC. Podczas swej 40-letniej kariery, zajmował się propagowaniem nowatorskich nurtów muzycznych i wykonawców. Wywarł znaczący wpływ na scenę rockową w Wielkiej Brytanii jako DJ stacji BBC Radio 1, dla której rejestrował sesje nagraniowe młodych artystów solowych i zespołów, tak ważnych jak The Birthday Party, Captain Beefheart and His Magic Band, The Cure, PJ Harvey, Joy Division, Killing Joke, Napalm Death, Carcass,Soft Machine czy The Undertones.

Rok 2005 - w Otwocku zmarła Mira Kubasińska, wokalistka min. blues rockowego Breakout. Jedna z najbardziej charakterystycznych wokalistek rozkwitu muzyki rockowej w Polsce. Powodem śmierci był udar mózgu.

Rok 1936 – w miejscowości Penge w hrabstwie Kent, w Wielkiej Brytanii urodził się William George Perks, znany później pod pseudonimem Bill Wyman, wieloletni basista The Rolling Stones. Od dziecka uczył się grać na fortepianie. Jako nastoletni młokos chwytał za bas. Później przyszła pora na grę w kilku nie znanych zespołach rhythm n’bluesowych. Z The Rolling Stones występował od samego początku jego istnienia, czyli od 1962 roku aż do 1991 roku, kiedy to odszedł od Stones, zakładając swój zespół Bill Wyman’s Rhythm Kings.

Rok 1973 – Art Garfunkel nagrywa swój debiutancki album solowy, zatytułowany „Angel Clare”, który szybko osiąga status tzw. złotej płyty.

Rok 1992 – królowa pop, Madonna, wydaje album zatytułowany „Erotica” który osiąga jeden z największych poziomów pod względem ilości sprzedanych egzemplarzy w powojennej historii muzyki. Za albumem idzie oczywiście aura sensacji i wielu kontrowersji. 

Rok 1949 – w Cheltenham, w Anglii urodził się Michael „Würzel” Burston, gitarzysta znany przede wszystkim ze współpracy z heavy-metalową grupą Motörhead, w której zadebiutował 26 kwietnia 1984 roku. Wcześniej grywał w wielu zupełnie nie znanych zespołach. Podczas współpracy z Motörhead, a także po odejściu z zespołu w 1995 roku prowadził karierę solową nagrywając płyty firmowane swoim imieniem i nazwiskiem.

Rok 1976 – Keith Moon gra ostatni koncert z The Who przed swym odejściem z tego zespołu.

Rok 1957 – w San Fernanado, w Kalifornii urodził się Steve „Luke” Lukather, gitarzysta, wokalista, producent i aranżer, wielokrotnie nominowany pięciokrotny zdobywca nagrody Grammy. Jest znany przede wszystkim z wieloletniej współpracy z zespołem Toto. Prowadzi także intensywną karierę solową, w której obcuje z wieloma różnymi gatunkami muzycznym, zahaczającymi min o: rock, rock progresywny, jazz i funk. Kilka z jego albumów wdarło się na szczyty list bestsellerów muzycznych. W swej karierze zagrał niezliczoną liczbę koncertów. Należy do muzyków, o największej, koncertowej częstotliwości.

Rok 1950 – w Gainesville, w Stanach Zjednoczonych urodził się Thomas Earl „Tom” Petty, jeden z najpopularniejszych muzyków rockowych lat 80, gitarzysta, wokalista, kompozytor i autor tekstów. Członek zespołów: Tom Petty and the Heartbreakers oraz Traveling Wilburys, prowadzący także barwną karierę solową, podczas której współpracował z wieloma uznanymi muzykami, min: Bobem Dylanem, Royem Orbisonem, Stevie Nicks czy George’m Harrisonem. Oprócz albumów solowych Petty skomponował utwory do filmu Ta jedyna. Jego piosenki znalazły się także w takich filmach jak Mr. Deeds - Milioner z przypadku (piosenka "You Don't Know How It Feels"), Dziękuję, Zoe (piosenka "Breakdown") czy Milczenie owiec ("American Girl"). W 2007 roku Tom Petty przywrócił do życia swój zespół z młodości zwany Mudcrutch, a w 2008 roku na rynku ukazał się debiutancki album grupy pod takim samym tytułem. Był to zespół, który swe korzenie bierze jeszcze przed erą the Heartbreakers w 1970 roku.

Rok 1958 – na wyspie Wight, należącej do Wielkiej Brytanii urodził się Mark King, basista i wokalista zespołu Level 42, z którym największe sukcesy święcił w latach 80. Stworzył charakterystyczny dla siebie jak i zespołu, styl muzyczny, w szczególności poprzez swoją grę kciukiem na gitarze basowej, dzięki użyciu techniki zwanej slappingiem albo klangiem i umiejętnemu łączeniu jej wraz ze stylistyką muzyki pop.

Rok 1966 – zespół The Yardbirds, koncertem w Nowym Jorku rozpoczyna swoją pierwszą trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych.

Rok 1926 – w St. Louis urodził się Charles Edward Anderson Berry, znany jako Chuck Berry, jeden z najwybitniejszych pionierów rock and rolla, muzyk, kompozytor, autor piosenek, wokalista, gitarzysta a także nietuzinkowa indywidualność sceniczna. Za jego sprawą typowym stał się agresywny rytm, dominująca rola elektrycznej gitary oraz charakterystyczny swobodny sposób zachowania na scenie (stworzył m.in. tzw. duck-walk). W szczególności dźwięk gitary wyróżniał Berry'ego spośród mu współczesnych. Jego technika gry wzbudzała zdumienie, a on sam znajduje się na liście wielkich gitarzystów rockowych. Był też autorem koncepcji rozpoczynania piosenek przy pomocy intro składającego się z krótkiego riffu granego solo na gitarze elektrycznej. Chuck Berry stał się prototypem rockandrollowego muzyka w Europie. Najbardziej znane grupy brytyjskie z The Beatles i The Rolling Stones na czele, wzorowały na nim swe brzmienie i sceniczny image. Wzorował się też na nim Jimi Hendrix, wykonywał także czasem podczas koncertów jedną z jego najlepszych kompozycji "Johnny B. Goode".

Rok 1941 – w miejscowości Wheeling w Wirginii Zachodniej urodził się William „Billy” Cox, amerykański basista znany choćby ze współpracy z Jimim Hendrixem. Później występował min. w Band Of Gypsys. Jest ostatnim żyjącym członkiem tej formacji, podobnie jak i The Jimi Hendrix Experience.

Rok 1950 – w Albuquerque w stanie Nowy Meksyk urodził się Randy Castillo, amerykański perkusista heavymetalowy, współpracujący przede wszystkim z Mötley Crüe, a także z takimi wykonawcami jak Lita Ford czy Ozzy Osbourne.

Rok 1969 – Led Zeppelin, podczas swej trzeciej, amerykańskiej trasy koncertowej rozpoczyna przedpremierową sprzedaż albumu „Led Zeppelin II”. Płyta swą oficjalną premierę miała 22 października, kiedy to trafiła do sklepów. W 2003 album został sklasyfikowany na 75. miejscu listy 500 albumów wszech czasów wg magazynu Rolling Stone.

Rok 1947 – w San Francisco urodził się Robert Hall Weir, znany przede wszystkim jako gitarzysta zespołu Grateful Dead.

Rok 1948 – w Buenos Aires urodził się Christopher John de Burgh Davison, czyli po prostu Chris De Burgh, irlandzki piosenkarz i kompozytor. Karierę muzyczną rozpoczął na początku lat 70. XX wieku od występów dla gości w rodzinnym zamku przerobionym na hotel. W 1972 roku podpisał kontrakt nagraniowy z wytwórnią A&M Records, z którą współpracował do 2004. Później założył własną wytwórnię Ferryman Productions. Dzięki takim hitom jak "High On Emotion" (1984) oraz "The Lady In Red" (1986) zdobył ogromną popularność. Mieszka w Irlandii w hrabstwie Wicklow.

Rok 1946 – w Swindon, w Anglii urodził się Justin David Hayward, wokalista, autor tekstów oraz gitarzysta najbardziej znany jako członek zespołu The Moody Blues. Zasłynął przede wszystkim jako kompozytor niezliczonej ilości utworów, zarówno ze swym zespołem, jak i podczas kariery solowej, którą rozpoczął po zakończeniu działalności The Moody Blues, w 1974 roku. 

Rok 1941 – w Newark w stanie New Jersey urodził się Paul Simon, piosenkarz i gitarzysta, autor tekstów, kompozytor zakorzeniony głównie w klimatach folk-rocka. Znany jest przede wszystkim z występów w ducie z Artem Garfunkelem tworząc słynną formację Simon and Garfunkel. Równocześnie przez cały okres swojej kariery muzyka prowadził także karierę solową. Zafascynowany egzotycznymi kulturami muzycznymi, wprowadzał do muzyki choćby elementy folkloru latynoskiego. W latach 80. zainteresował się także tradycyjną muzyką afrykańską, by obcować z nią w swych kompozycjach.

Rok 1944 – w Nowym Jorku urodził się Robert Lamm, muzyk, kompozytor, wokalista oraz autor tekstów. W roku 1967 był jednym z założycieli grupy Chicago, której jest członkiem do dnia dzisiejszego, grając na instrumentach klawiszowych oraz komponując najbardziej charakterystyczne dla grupy utwory.

Rok 1947 – w dzielnicy zachodniego Londynu, Hammersmith urodził się Alan Wakeman, saksofonista i klarnecista związany w 1976 roku z zespołem Soft Machine, z którym nagrał album „Softs”.

Rok 1948 -  w miejscowości Woking, w angielskim hrabstwie Surrey urodził się Rick Parfitt, wokalista oraz rytmiczny gitarzysta zespołu Status Quo. 

Rok 1968 - Jimi Hendrix formuje w Londynie pierwszy skład swojej grupy, The Jimi Hendrix Experience.

Rok 1965 – w Berlinie Zachodnim urodził się Alexander Hacke, bardziej znany pod kilkoma pseudonimami artystycznymi (Alex von Borsig, Alex Hacke, Hacke), współpracujący z takimi zespołami jak: Einstürzende Neubauten, The Birthday Party i Crime and the City Solution. Gra na gitarze, gitarze basowej i śpiewa. Wszystkie dźwięki, jakie wychodzą z jego instrumentów ubiera w elektroniczne efekty, eksperymentując muzycznie od industrialu i punk-rocka po muzykę kakofoniczną i awangardę.

Rok 1948 – w Sochaczewie urodził się Władysław Komendarek, kompozytor i multiinstrumentalista  znany przede wszystkim jako członek zespołu Exodus, z którym działał na przełomie lat 70 i 80. W tym czasie, wraz z innym członkiem tej grupy, Pawłem Birulą udzielił się także na albumie zespołu Skaldowie, zatytułowanym „Rezerwat Miłości”. Od roku 1984 rozpoczął karierę solową, skręcając w stronę muzyki elektronicznej. W jego muzyce czuć fascynację klasycznymi utworami muzyki poważnej, którą przekłada na współczesne brzmienia instrumentów klawiszowych. Kompozycje zawierają eksperymentalne realizacje elektroniczne, przynoszące mu uznanie dzięki oryginalnym pomysłom, muzycznej wyobraźni oraz – co nie jest bez znaczenia – bogatemu instrumentarium. Słynie także z (zwłaszcza na początku swej działalności) tworzenia muzyki nieco łatwiejszej w odbiorze, czego przykładem była choćby płyta "Dotyk chmur". Władysław Komendarek nosi sceniczny pseudonim Gudonis. Jest potomkiem w linii prostej Michała Kleofasa Ogińskiego, autora słynnego poloneza Pożegnanie ojczyzny. 

Rok 1949 – w Krakowie urodził się Andrzej Sikorowski, współzałożyciel i lider krakowskiej grupy Pod Budą, w której śpiewa, komponuje, gra na gitarze i pisze teksty. Jest autorem zdecydowanej większości tekstów piosenek tego zespołu oraz większości kompozycji. Poza muzyką jest absolwentem wydziału filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stały felietonista piątkowego wydania Dziennika Polskiego. Pisał również felietony dla Przekroju i Hustlera. Ponadto jest autorem audycji "Muzyczna plotka", nadawanej w I programie Polskiego Radia.

Rok 1953 – w Cambuslang w Szkocji urodził się James Ure, znany przede wszystkim pod pseudonimem scenicznym Midge Ure, wokalista, gitarzysta, autor tekstów, kompozytor a nawet producent muzyczny i reżyser. Znany jest przede wszystkim jako członek słynnego w pierwszej połowie lat 80, zespołu Ultravox. Ponadto w 1979 roku współpracował także z zespołem Thin Lizzy. W swej bogatej karierze poruszał się wokół klimatów: new romantic, synth pop, new wave oraz soft rock, a jego muzyka bardzo często wymykała się z tych ram, ocierając się o formy bardzo bogate brzmieniowo i kompozycyjnie. Współpracował też m.in. z Kate Bush, Visage i Slik. Midge Ure był współorganizatorem akcji Live Aid i twórcą przeboju Do They Know It’s Christmas. Współorganizował Live 8 wraz z Bobem Geldofem. 22 listopada 2009 zagrał koncert akustyczny w Krakowie, w auli Audytorium Maximum Uniwersytetu Jagielońskiego.

Rok 1954 – w Bloomington, w amerykańskim stanie Indiana urodził się David Lee Roth, obdarzony bardzo charakterystycznym głosem wokalista, muzyk i kompozytor, zanany przede wszystkim jako członek zespołu Van Halen. Ponadto współpracował z wieloma innymi, znanymi muzykami, wspomagając ich projekty solowe, min: Steve Vai, Jason Becker czy Eddie Van Halen. Sam także nagrał kilka albumów solowych. Branżowy magazyn Hit Parader umieścił go na 19 miejscu swej listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów.

Rok 1940 – w Liverpoolu urodził się John Lennon, określany jako jeden z muzyków wszechczasów. Znany przede wszystkim z zespołu The Beatles, w którym udzielał się zarówno jako muzyk, jak i kompozytor, wokalista i autor tekstów. Osiągnął ogromny sukces komercyjny, poparty niesamowitą popularnością. Był współzałożycielem zespołu The Quarry Men, przemianowanego później na The Beatles. Po rozpadzie słynnego zespołu kontynuował swoją karierę solową. Wówczas wielki wpływ na jego twórczość miała żona, Yōko Ono. Ich związek zresztą także przeszedł do historii jako legenda, choćby dlatego że niektóre artystyczne i pozaartystyczne dokonania Lennona i jego żony wzbudzały zdecydowanie negatywne reakcje opinii publicznej, a w wielu dotychczasowych fanach talentu Lennona jako lidera Beatlesów wywołały wręcz wściekłość. Udzielał się także na podłożu politycznym. Niektóre jego poczynania sprawiły, że był on inwigilowany przez FBI, które – jak później ujawniono – dysponowało grubą teczką mu poświęconą. Za działalność polityczną zamierzano go nawet deportować ze Stanów. Po kryzysie, jaki przeszedł Lennon w 1974 roku, związanym m.in. z kłopotami małżeńskimi i uzależnieniem od heroiny, artysta wycofał się z życia publicznego, a także działalności studyjnej i koncertowej aż do 1980 roku. Po tej przerwie nagrał płytę Double Fantasy, stanowiącą rodzaj muzycznego dialogu małżeńskiego z Yōko Ono. Piosenki Lennona z tej płyty zaskoczyły odbiorców niespotykanym dotychczas w solowej twórczości artysty ciepłem i optymizmem. Wkrótce po premierze płyty Lennon został zastrzelony przed swoim domem Dakota House (dosięgły go cztery z pięciu wystrzelonych kul) w Nowym Jorku przez Marka Davida Chapmana.Pogrzeb Lennona zgromadził ok. 100 tys. osób i miał nietypowy charakter. Tysiące ludzi gromadziły się na ulicy, śpiewając piosenki Lennona i kontemplując w ciszy jego dorobek.

Rok 1969 – w angielskim Yeovil urodziła się Polly Jean Harvey, wokalistka rockowa a także autorka tekstów oraz multiinstrumentalistka, znana pod pseudonimem scenicznym PJ Harvey.

Rok 1975 – w Nowym Jorku urodził się Sean Taro Ono Lennon, syn Johna Lennona, który starał się pójść w ślady swojego ojca, zostając muzykiem, autorem piosenek i tekstów a nawet aktorem. Ciekawostką jest fakt, że jego ojciec, John Lennon, nagrał dla niego piosenkę zatytułowaną Beautiful Boy (Darling Boy), która jakoby opisuje moment przed położeniem chłopca do łóżka. Przy końcu utworu słychać jak Lennon mówi: "Goodnight Sean see you at the morning".

Rok 1990 – w wieku 43 lat zmarł perkusista Procol Harum, Barrie James "B.J." Wilson. Był jedynym stałym członkiem zespołu, oprócz lidera, Garry’ego Brookera w najlepszych czasach Procol Harum, datowanych na lata 1967 – 1977.

Rok 1949 – urodził się Dave Hope, w latach 1973 – 1983 basista amerykańskiego zespołu Kansas. Później współpracował także z zespołami AD Astra i Kerry Livgren.

Rok 1968 – w Wellingborough w Anglii urodził się Thom Yorke, obdarzony bardzo charakterystycznym głosem lider, wokalista, multiinstrumentalista oraz kompozytor zespołu Radiohead. Jest także autorem tekstów. Obok Radiohead współpracował z wieloma innymi artystami, min: Björk, PJ Harvey, Tom Jones czy Beck. W 2006 roku Thom wydał też album solowy, zatytułowany „The Eraser”, na którym dał upust swoim nowym sferom poszukiwań muzycznych, próbując swych sił w formach elektronicznych. Artysta działa także charytatywnie, angażując się w walkę z emisją dwutlenku węgla do atmosfery i wspierając organizację „Friends of the Earth”.

Rok 1965 – w Częstochowie urodził się Mateusz Pospieszalski, polski kompozytor i aranżer, znany chociażby z występów z zespołem Voo Voo oraz jako producent dużych scenicznych przedsięwzięć dla telewizji. Gra na saksofonie, fletach, klarnecie basowym, instrumentach klawiszowych, akordeonie, śpiewa. W sferach muzycznych, obok zespołu Voo Voo współpracował z niezliczoną liczbą muzyków i zespołów, min: Maanam, Graal, Stanisław Soyka, Anna Maria Jopek czy Janusz Radek. Był także kierownikiem muzycznym oraz aranżerem spektaklu muzycznego „W Moich Ramionach”, którego głównym bohaterem był Nick Cave i jego zespół. Koncert odbył się 14 marca 1999 roku w Teatrze Polskim we Wrocławiu.

Rok 1951– w Dublinie urodził się Roibeard Mac Giolla Dhuibh, czyli po prostu Bob Geldof, irlandzki wokalista, autor tekstów, aktor, działacz społeczny i biznesmen w jednej osobie. W połowie lat 70 jako mało znany muzyk dorabiał jako rzeźnik, pracownik przy puszkowaniu grochu oraz jako dziennikarz muzyczny. W tym czasie założył zespół The Boomtown Rats, który po kilku latach zdobył sporą popularność. Na początku lat 80 stworzył jeden z największych hitów muzyki w tej dekadzie, „I Don’t Like Mondays”. Później jego kariera muzyczna potoczyła się już bardzo szybko. Z całą pewnością bardzo pomogła mu w tym rola w filmie Alana Parkera zatytułowanym „Pink Floyd The Wall”. W filmie, w takt muzyki ze słynnego krążka Pink Floyd, Geldof zagrał rolę Pinka. W 1984 Bob Geldof namówił kilkudziesięciu artystów, by nagrali skomponowaną przez niego i Midge Ure'a z zespołu Ultravox piosenkę Do They Know It's Christmas?, a dochód ze sprzedaży wydawnictwa przeznaczono na pomoc głodującej Afryce. Nieformalny zespół przyjął nazwę Band Aid. Niebywałe powodzenie przedsięwzięcia spowodowało, że 13 lipca 1985 r. zorganizował, również przy pomocy Midge Ure'a, w Londynie (na stadionie Wembley) i Filadelfii (stadion JFK) wielkie koncerty charytatywne pod hasłem Live Aid. Udział wzięło w nich ponad 50 wykonawców, w tym takie sławy jak Led Zeppelin, Queen, Paul McCartney, Bob Dylan, Sting, Mick Jagger, The Beach Boys, Madonna, Elton John, David Bowie, Phil Collins (zagrał na obu kontynentach), Tina Turner, B.B. King, U2, The Who i Wham!. Dzięki tej akcji zebrano ponad 100 milionów dolarów dla ofiar głodu w Afryce. W 2005 r. w 10 miastach na całym świecie, razem z Bono, zorganizował koncerty w ramach akcji Live 8. Ich celem było zwrócenie uwagi polityków grupy G8 na problemy, z którymi boryka się Afryka: głód, bieda, bezrobocie czy AIDS. Koncerty odbyły się w Filadelfii, Londynie i Eden w Kornwalii (Wielka Brytania), Paryżu, Berlinie, Rzymie, Tokio, Moskwie i w Barrie w kanadyjskim Ontario. Za działalność charytatywną dwukrotnie (1985 i 2005) otrzymał nominację do Pokojowej Nagrody Nobla, a brytyjska królowa nadała mu w 1986 r. Order Imperium Brytyjskiego, czyniąc go tym samym szlachcicem. W 2005 uhonorowano go nagrodą MTV Free Your Mind. W roku 2008 odebrał honorowy tytuł doktora za swój wkład do muzyki i humanitaryzm.

Rok 1962 – zespół The Beatles wydaje swój pierwszy, oficjalny singiel zatytułowany „Love Me Do”.

Rok 1979 – w Lublinie urodził się Piotr Cugowski, wokalista zespołu Bracia, który założył wraz ze swym bratem, Wojtkiem. Jest synem Krzysztofa Cugowskiego, wokalisty Budki Suflera. Współpracował z wieloma polskimi artystami. Obecnie jest jednym z najpopularniejszych, polskich rockowych wokalistów. Zapatrzony w muzykę rockową z dość odległej przeszłości znakomici czuje się w utworach swych mistrzów sprzed lat jak i w piosenkach zespołu Bracia, utrzymanych wokół muzyki pop-rockowej, z elementami hardrockowymi.

Rok 1953 – w Zurychu, w Szwajcarii urodził się Andreas Vollenweider, kompozytor i multiinstrumentalista poruszający się wokół klimatów jazzowych, world music oraz new age. Jest autorem kilkunastu albumów solowych. Dwa z nich zajmowały pierwsze miejsce na liście Billboard równocześnie w kategoriach utworów poważnych, jazzowych i muzyki pop. W czasie swojej kariery współpracował z niezliczoną liczbą muzyków.

Rok 1959 – w Blackpool, w Anglii urodził się Chris Lowe, angielski kompozytor i multiinstrumentalista znany przede wszystkim z duetu Pet Shop Boys, z którym nagrał kilkanaście albumów oraz mnóstwo przebojowych singli. Porusza się w klimatach synth pop i electro.

Rok 1994 – zespół Dream Theater wydaje swój trzeci album studyjny, zatytułowany „Awake”.

Rok 1962 – w Atenach urodził się Thomas Lee Bass, znany później jako Tommy Lee, perkusista heavy-metalowego zespołu Mötley Crüe. Już od najmłodszych lat obcował z muzyką. W wieku 10 lat uczył się grać na akordeonie, a poza perkusją Lee umie grać też na pianinie. Tommy Lee grał w Mötley Crüe od początku istnienia zespołu (1981) aż do 1999, kiedy to odszedł by rozpocząć karierę solową. Jednak w grudniu 2004 wszyscy oryginalni członkowie Mötley Crüe (w tym Tommy) zebrali się i wyruszyli w trasę koncertową.

Rok 1969 – perkusista jazzowy Tony Willimas, gitarzysta John McLaughlin oraz organista Larry Young zakładają zespół The Tony Williams Lifetime. Zespół ten przez najbliższe 10 lat okaże się być jazzową super-grupą, przez którą przewinie się wielu uznanych muzyków wywodzących się z tego kanonu. Zgrają w niej min: Jack Bruce, Allan Holdsworth, Ron Carter czy Bruce Harris. Grupa grywała w różnych formacjach. Były to tria, kwartety, kwintety… Na przestrzeni lat 70 nagrała 9 albumów, poruszających się wokół form jazz-rockowych. Przez pewien czas występowała także pod nazwą The New Lifetime.

Rok 2000 – w Atlancie, w stanie Georgia zmarł Benjamin Orr, amerykański basista i wokalista zespołu The Cars, znanego zwłaszcza na przełomie lat 70 i 80. Ciekawostką jest jego prawdziwe nazwisko (Benjamin Orzechowski). W jego żyłach płynęła polska krew. Zmarł na raka trzustki, w swoim domu, Atlancie. 

Rok 1950 – w miasteczku Guilford, w Anglii urodził się jeden z najbardziej znanych muzyków w kanonach rocka progresywnego, Mike Rutherford, współzałożyciel zespołu Genesis oraz lider formacji Mike & The Mechanics. Nagrał także dwa albumy solowe, firmowane swoim imieniem i nazwiskiem. Jest jednym z dwóch członków Genesis (drugim jest Tony Banks), który przetrwał przez wszystkie lata istnienia tego legendarnego zespołu. Grupy w której zwykle pełnił funkcję basisty i gitarzysty rytmicznego (na koncertach występował z charakterystycznym dwugryfowym instrumentem, co pozwalało na wykonywanie obu partii bez konieczności zmieniania sprzętu), podczas gdy funkcję gitarzysty prowadzącego pełnił Steve Hackett. Po jego odejściu w październiku 1977 roku Rutherford przejął też jego rolę. Jest także autorem tekstów oraz kompozytorem, udzielając się zarówno na płytach Genesis jak i swojego zespołu Mike & The Mechanics. Mike Rutherford w swej bogatej karierze muzyka rockowego osiągnął ogromny sukces komercyjny, bodaj jeden z największych wśród muzyków wywodzących się z tego kanonu. To z całą pewnością jedna z ważniejszych postaci nie tylko progresywnego, ale i ogólnie rockowego nurtu.

Rok 1951 – w miejscowości Wallsend, w Anglii urodził się Gordon Matthew Sumner, czyli słynny Sting, kompozytor, muzyk i wokalista zespołu The Police, znany także z bogatej kariery solowej. Na przełomie lat 70 i 80 był liderem i basistą The Police, zespołu, który wówczas bił rekordy popularności. Zdobył min 6 nagród Grammy. W połowie lat 80 skłóceni policjanci rozeszli się w swoje strony, a największą karierę zrobił właśnie Sting, nagrywając szereg znakomitych płyt oraz dziesiątki przebojów. Za każdym razem cechowała je pewna jakość, na którą składało się mnóstwo elementów, na których Sting opierał swoją muzykę. Były to min: jazz, soul, pop-rock oraz new-age. Obok muzyki artysta grywał także w filmach. Ponadto Sting bardzo aktywnie wspiera organizacje zajmujące się ochroną środowiska i akcjami humanitarnymi takie jak Amnesty International czy Fundacja Ochrony Lasów Tropikalnych. Jedna z żab odkryta w Kolumbii w uznaniu jego zasług została nazwana Dendropsophus stingi.

Rok 1967 – koncertem w Nowym Jorku zespół Pink Floyd rozpoczyna swoją pierwszą w historii trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych.

Rok 1967 – BBC rozpoczyna nadawanie słynnego Radio One.

Rok 1970 – w Belo Horizonte, w Brazylii urodził się Igor "Iggor" Graziano Cavalera, perkusista znany przede wszystkim z występów w trash metalowej grupie Sepultura (lata 1984 – 2006). W 2007 roku wraz ze swoim bratem założył zespół Cavalera Conspiracy. Jest także DJ-em radiowym oraz… projektantem mody!

Rok 1947 – w Belfaście, w Irlandii Północnej urodził się Eric Robin Bell, gitarzysta, kompozytor a także okazjonalnie wokalista związany przede wszystkim z zespołem Thin Lizzy.

Rok 1955 – w Shepherds Bush, dzielnicy Londynu urodził się Stephen Philip "Steve" Jones, gitarzysta, wokalista oraz współzałożyciel zespołu Sex Pistols. W swej barwnej karierze był także aktorem. Za młodu był chuliganem, utożsamiającym się z klubem piłkarskim Queens Park Rangers FC. Fakt ten zapewne wykreował jego buntowniczą naturę. Z Sex Pistols odniósł zawrotny sukces, stając się jedną z legend punk-rocka. Współpracował także z wieloma znanymi wykonawcami, min: Thin Lizzy, Bob Dylan, Iggy Pop, Andy Taylor, Megadeth czy Neurotic Outsiders. Obecnie jest także producentem muzycznym.

Rok 1947 – w Herne Bay w hrabstwie Kent urodził się Richard Coughlan, znany przede wszystkim jako muzyk związany z tzw. Sceną Canterbury, perkusista  zespołu Caravan. Wcześniej grał także z zespołami: The Rojeens oraz w latach 1965-67 w legendarnym The Wilde Flowers. Można zatem bez przesady powiedzieć, że to jedna z legend związanych z tą odsłoną rocka progresywnego. Obecnie ma 62 lata i jest wciąż aktywny na scenie.

Rok 1950 – w Hamburgu urodził się Michael Rother, muzyk i kompozytor związany ze sceną Krautrocka oraz muzyki elektronicznej, związany choćby z jednym z pierwszych składów zespołu Kraftwerk (rok 1971). Później współpracował jeszcze z kilkoma innymi grupami, min: Neu! czy Harmonia. Nagrywał także albumy solowe. 

Rok 1955 – w mieście Woking, w angielskim hrabstwie Surrey urodził się Bruce Foxton, basista, gitarzysta oraz wokalista formacji The Jam.

Rok 1947 – w dzielnicy Londynu, Hackney urodził się Mark Feld, znany najbardziej jako Marc Bolan, frontman zespołu T.Rex., w którym grał także na gitarze oraz pisał teksty i muzykę. Przez wielu uważany bywa za twórcę glam rocka, uznawany jest jako jeden z jego najsłynniejszych przedstawicieli. Często bywa również kojarzony z protopunkiem i pop rockiem. We wczesnych latach 60 występował w wielu zespołach. Był zafascynowany rock n’roll’em i Elvisem Presleyem, Cliffem Richardem czy Chuckiem Berry. Wreszcie w latach 1967–77 roku tworzył pod pseudonimem Marc Bolan (skrót imienia i nazwiska Boba Dylana) by odnieść sukcesy z psychodelicznym zespołem Tyrannosaurus Rex, który w 1970 roku przekształcił swą nazwę na T. Rex. 16 września 1977 roku zginął śmiercią tragiczną w wyniku wypadku samochodowego.

Rok 1971 – zespół Yes rozpoczyna pierwszą trasę koncertową z Rickiem Wakemanem w roli nowego klawiszowca. Biegła on przez kluby Wielkiej Bryatnii.

Rok 1967 – w Haywards Heath, w Anglii urodził się Brett Lewis Anderson, wokalista i autor tekstów, znany jako członek zespołu Suede, z którym w 2010 roku ponownie powrócił na scenę. Zespół przez jakiś czas bowiem zawiesił swoją działalność. Anderson gra także w grupie The Tears. Obok śpiewu gra także na pianinie i gitarze.

Rok 1963 – piosenka „She Loves You” Beatlesów debiutuje w Stanach Zjednoczonych, w nowojorskiej stacji radiowej Murry The K.

Rok 1947 – w Dallas w Teksasie urodził się Michael Lee Aday, czyli popularny Meat Loaf, amerykański piosenkarz i aktor. Wystąpił w około 50 filmach i programach telewizyjnych, czasem nawet jako on sam. Na muzycznych scenach występował u boku wielu znanych artystów związanych z kanonami muzyki pop i rock.

Rok 1986 – w wypadku furgonetki, jaką podróżowała w okolicach szwedzkiego miasta Ljungby Metallica, tragicznie zginął Cliff Burton, basista amerykańskiego zespołu. Podczas incydentu Cliff spał w prawym końcu pojazdu a na skutek jego stoczenia się do rowu, wypadł przez okno i został przygnieciony całą masą furgonetki. Później okazało się, że tuż przed wypadkiem basista zamienił się łóżkiem z Kirkiem Hammettem. Do dziś tatuaż płonącej talii kart z podpisem "Carpe Diem Baby" na ramieniu Hetfielda przypomina o partii rozegranej między Cliffem, a Kirkiem, w której zwycięski Burton mógł wybierać miejsce do spania. Był bardzo ważnym motorem napędowym dla Metalliki. Zasłuchiwał się w muzyce, od symfonii i klasyki po współczesny rock. Wniósł bardzo dużo do ówczesnego stylu zespołu, a także ogólnie do muzyki metalowej, której na zawsze pozostanie jednym z symboli. Po Jego śmierci Metallica coraz bardziej odbiegała od wypracowanych w pierwszej połowie lat 80, form muzycznych, zahaczających min. nawet o elementy progresywne.

Rok 1945 – w miejscowości Washington, w Anglii urodził się Bryan Ferry, piosenkarz, muzyk i kompozytor, znany przede wszystkim z zespołu Roxy Music a także z bogatej kariery solowej. Znany jest także ze swego charakterystycznego stylu bycia na scenie, na której potrafił czarować i zmieniać nastroje widzów jak mało kto. Zarówno z Roxy Music jak i podczas solowej części kariery wydał mnóstwo albumów i singli które wielokrotnie pukały do czołówek rozmaitych zestawień sprzedaży oraz list bestsellerów. Za każdym razem muzykę cechował niepowtarzalny klimat, czar oraz perfekcyjny ład w aranżacjach. Brian Ferry występował na scenach całego świata, współpracując z wieloma uznanymi artystami. Byli to choćby: Paul Thompson, Phil Manzanera, Eddie Jobson, Brian Eno, David Gilmour, David Bowie czy Bob Dylan. Obok wysokich zdolności wokalnych gra na instrumentach klawiszowych, harmonijce oraz gitarze.

Rok 1946 – w Bury, w Anglii urodził się Ian Wallace perkusista King Crimson w 1971 roku. Brał udział w nagraniu dwóch albumów zespołu: studyjnego „Islands” oraz koncertowego „Earthbound”. Po rozstaniu z Karmazynowym Królem brał udział w nagraniach wielu albumów, min: Boba Dylana, Jacksona Browne'a, Davida Lindleya, czy Stevie Nicks. W 1990 roku Wallace osiedlił się w Nashville, skąd w 2004 roku wyjechał do Los Angeles, gdzie grał w musicalu Vala Kilmera "The Ten Commandments". Jednym z jego ostatnich projektów było Crimson Jazz Trio, w którym grał jazzowe wersje klasyków z repertuaru King Crimson. Muzyk zmarł 22 lutego 2007 na raka przełyku. Miał 60 lat.

Rok 1951 – w szkockim Aberdeen urodził się Stuart MacIntosh, perkusista, wokalista oraz autor tekstów, znany pod scenicznym pseudonimem Stuart Tosh. W latach 70 i na początku lat 80 współpracownik takich zespołów jak: Pilot, The Alan Parsons Project, 10cc czy Camel.

Rok 1969 – zespół The Beatles wydaje na rynku europejskim przedostatni album studyjny, zatytułowany „Abbey Road” (w USA płyta ukazała się 1 października). Płyta powstała po niezadowalających muzyków zespołu sesjach nagraniowych do albumu „Let It Be”. Muzycy postanowili zabrać się do jej nagrania „jak za starych, dobrych czasów” nie bacząc na konflikty jakie od jakiegoś czasu nękały The Beatles. Bardzo charakterystyczna jest okładka tej płyty. Zdobi ją fotografia przedstawiająca Beatlesów, przechodzących w dość nietypowym kroku przez jezdnię ulicy Abbey Road w Londynie. Zdjęcie to stało się jedną z najsłynniejszych i najczęściej imitowanych okładek w historii rocka. Wokół tejże okładki narosła swego rodzaju legenda - pewne drobiazgi na zdjęciu spowodowały powstanie plotek na temat przypuszczalnej śmierci Paula McCartneya. Paul jest na nim boso, nie kroczy równo z pozostałymi Beatlesami i trzyma papierosa, zaś tablica z numerami samochodu - "281F" (odczytywana "28 if" - choć rzeczone "i" to w rzeczywistości "1") ma wskazywać na to, że miałby 28 lat gdyby żył (ang. if - "gdyby"). Uściślając, Paul miał 27 lat w momencie wydania Abbey Road. Człowiek stojący na chodniku w tle to amerykański turysta, Paul Cole. Nie wiedział, że został sfotografowany, do momentu ujrzenia okładki po kilku miesiącach. Fotografia przyczyniła się do tego, że to konkretne przejście na pasach przy ulicy Abbey Road stało się popularną atrakcją turystyczną. Codziennie można zobaczyć turystów pozujących do zdjęcia w charakterystycznym ustawieniu, jak na okładce płyty, nie baczących na to, że ulica nie jest wyłączona z ruchu. w pewnym momencie dla albumu planowano tytuł Everest (od nazwy gatunku papierosów, które palił Geoff Emerick, ówczesny producent zespołu). Na okładce miało znajdować się zdjęcie Beatlesów w Himalajach. Pomysł jednak upadł - nazwa została zmieniona na Abbey Road, a fotografię na okładkę zrobiono na ulicy podczas przerwy w nagrywaniu.

Rok 1954 – w Siemianowicach Śląskich urodził się Apostolis Anthimos, polski multiinstrumentalista, kompozytor, znany przede wszystkim jako gitarzysta zespołu SBB. Pochodzi z rodziny greckich emigrantów. Jako młodzieniec, mieszkając w katowickiej dzielnicy Piotrowice uczył się gry na gitarze 7-strunowej oraz banjo. W zespole SBB zadebiutował w 1971 roku. Jako 17-latek z powodzeniem grywał w uznanym projekcie Grupa Niemen, z którą wystąpił na festiwalu Jazz and Rock Now, w ramach otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Monachium. Grał wówczas na jednej scenie z takimi znakomitościami jak: The Mahavishnu Orchestra, John McLaughlin czy Charles Mingus. Z tym samym zespołem grał także podczas trasy koncertowej Jack’a Bruce. Z zespołem SBB z kolei intensywnie koncertował w Polsce oraz w wielu krajach Europy (min w ówczesnym ZSRR do którego, na skutek surowej cenzury rzadko zaglądała muzyka rockowa). W latach 80 współpracował min z zespołami: Dżem, Krzak czy Osjan. Wspomagał także polskiego trębacza jazzowego, Tomasza Stańko. Na przełomie lat 80 i 90 wyjechał do Grecji. Tam także zajmował się muzyką. Wreszcie w latach 90 SBB powróciło na scenę, a wraz z nim oczywiście jego gitarzysta – obieżyświat. Apostolis jest aktywny po dziś dzień. Współpraca z takimi muzykami jak John McLaughlin czy Pat Matheny oraz oczywiście nasz wspaniały Józef Skrzek wystawia mu najwyższą rangę wśród muzyków. Tak w hierarchii muzycznej jest zresztą postrzegany.

Rok 1980 – w Clewer, w Anglii skończyła się jedna z najważniejszych historii w muzyce rockowej. Stało się to na skutek tragicznej śmierci Johna Bonhama (ps. Bonzo), perkusisty słynnego Led Zeppelin. Organizm muzyka nie wytrzymał całonocnej libacji alkoholowej. Bonham w wieku zaledwie 32 lat zmarł. W historii muzyki rockowej jest postrzegany jako jeden z najwybitniejszych perkusistów. Wprowadzał bowiem nowe trendy, zupełnie nową technikę i ducha do gry na tym instrumencie. Z pewnością to jedna z legend rocka, podobnie jak zespół w którym występował. Dla Led Zeppelin, śmierć perkusisty była ciosem ostatecznym. Zespół rozpadł się.

Rok 1947 – w Budapeszcie urodził się Tamás Mihály "Misi", znany jako basista węgierskiego zespołu Omega. Jest wykształconym wiolonczelistą, absolwentem konserwatorium im. Beli Bartoka. Działał także solowo, wydając min płytę z klawiszowymi „wariacjami” na utwory Liszty i Wagnera. Obok Omegi występował także w zespołach Scampolo i Non Stop.

Rok 1951 – w Warszawie urodził się Paweł Birula, wokalista i gitarzysta związany między innymi z zespołem Exodus, który najprężniej działał na przełomie lat 70 i 80. Wraz z innym muzykiem tej grupy, Władysławem Komendarkiem współpracował także z zespołem Skaldowie, z którym nagrał płytę zatytułowaną „Rezerwat Miłości”.

Rok 1959 – w Kanadzie urodził się Denis "Piggy" D'Amour, założyciel, główny kompozytor i gitarzysta zespołu Voivod. Zmarł 26 sierpnia 2005 roku. Przyczyną był rak okrężnicy. Na płycie zatytułowanej „Infini”, która ukazała się 23 czerwca 2009, są zarejestrowane partie gitar nagranych przez niego na komputerze.

Rok 1969 – w Des Moines, w stanie Iowa urodził się Michael Shawn Crahan, znany także pod pseudonimem Clown, wokalista i instrumentalista zespołu Slipknot.

Rok 1971 – w Bath, w Anglii urodził Peter Salisbury, perkusista zespołu The Verve.

Rok 1953 – w Józefowie urodził się Grzegorz Markowski, jeden z najbardziej znanych polskich frontmanów rockowych, od przełomu lat 70 i 80 związany z zespołem Perfect. Z grupą tą wyśpiewał kilka słynnych hymnów rockowych, głównie w pierwszej połowie lat 80. Później współpracował także z zespołami Hazard i Samolot. Jest aktywny muzycznie po dziś dzień.

Rok 1951 – w miejscowości Saltburn-by-the-Sea, w Anglii urodził się David Coverdale, znany przede wszystkim jako członek zespołów Deep Purple i Whitesnake. Jego kariera sięga początku lat 70 kiedy to był kompletnie nieznanym muzykiem, by nieoczekiwanie zastąpić Iana Gillana, za mikrofonem Deep Purple. Z „Purpurowymi” występował przez 4 lata, czarując głębokim, bluesowym głosem. Po rozpadzie zespołu przeniósł się do Niemiec, gdzie współpracował z Eddim Hardinem. Później otarł się nawet o skład Black Sabbath. Ostatecznie jednak nie zgodził się na występy ze słynną formacją i wylądował w zespole Whitesnake, które w latach 80 cieszył się ogromną popularnością wśród słuchaczy, choć trzeba zaznaczyć, że sam Coverdale, na skutek kilku pokrętnych decyzji, jeszcze podczas współpracy z poprzednimi zespołami nie cieszył się zbytnią sympatią innych muzyków. W latach 90 Davida Coverdale zaprosił do współpracy min Jimmi Page, a w 2002 roku sam muzyk reaktywował formację Whitesnake.

Rok 1957 – w Warrackanabelal, w Australii na świat przyszedł Nicolas Edward Cave, czyli popularny Nick Cave, muzyk, poeta, pisarz i aktor znany jako lider zespołu Nick Cave and The Bad Seeds. Przez 20 lat istnienia formacja osiągnęła spory sukces komercyjny, a frontman i lider zespołu stał się postacią nie tylko rozpoznawalną, ale i niezwykle charyzmatyczną.

Rok 1947 – na Florydzie urodził się Don Felder, amerykański muzyk rockowy. Grał min. w zespole The Eagles na gitarze, instrumentach klawiszowych. Od czasu do czasu także chwytał za mikrofon. To właśnie Don Felder, do spółki z Donem Henleyem i Glennem Freyem skomponował słynny klasyk The Eagles, zatytułowany „Hotel California”.

Rok 1972 – w jednej z dzielnic Manchesteru urodził się Liam Gallagher, charyzmatyczny wokalista zespołu Oasis. Jest także kompozytorem kilku utworów grupy grającej brit-pop. Okazjonalnie gra na gitarze rytmicznej oraz instrumentach klawiszowych. Znany jest z kontrowersyjnego zachowania i skłonności do alkoholu oraz agresji. Uznawany za jedną z ikon brit popu.

Rok 1948 – podwójne urodziny w zespole Styx. Na świat przyszli bracia bliźniacy, Chuck i John Panozzo. Chuck jest basistą tej legendarnej formacji. Jest z nią związany aż od 1963 roku. Jak mówi, zespół to jego całe życie. W 2001 roku przyznał publicznie, że jest gejem oraz nosicielem wirusa HIV. Obecnie działa charytatywnie na rzecz kilku organizacji pro-gejowskich oraz wspierających walkę z AIDS. Jego brat, John był stałym perkusistą Styx. Zmarł 16 lipca 1996 roku. Powodem śmierci były powikłania gastryczne po przebytych chorobach przewodu pokarmowego.

Rok 1934 – w Londynie urodził się Brian Samuel Epstein, od 10 grudnia 1961 roku menadżer The Beatles. Pochodził z rodziny żydowskiej. Początkowo był recenzentem gazety muzycznej „Mersey Beat”. Gdy został menadżerem Beatlesów, doprowadził zespół do charakterystycznego image’u artystycznego, który to w dużej mierze zaprowadził zespół na tory sławy. Także dzięki niemu mało znany jeszcze zespół podpisał kontrakt z wytwórnią EMI. Epstein był homoseksualistą. Ponieważ kontakty homoseksualne były wówczas w Wielkiej Brytanii przestępstwem, fakt ten utrzymywał w ścisłej tajemnicy. Wiedziało o tym kilkoro najbliższych i najbardziej zaufanych przyjaciół, w tym muzycy The Beatles. Zmarł 27 sierpnia 1967 roku. Powodem było przedawkowanie narkotyków.

Rok 1969 – w Amsterdamie urodziła się Candy Dulfer, holenderska saksofonistka altowa, poruszająca się po orbitach tzw smooth jazzu. Już na początku swej bogatej kariery, jeszcze w głębokich latach 80 została zaproszona do współpracy przez Madonnę i Prince’a, którzy wówczas święcili swe największe sukcesy. Później współpracowała min z Dave’em Stewartem (ex-Eurythmics) nagrywając popularny album „Lily Was Here”. Dulfer grała również z Pink Floyd podczas ich występu na festiwalu w Knebworth w czerwcu 1990. Grała też dla Vana Morrisona w A Night in San Francisco, albumie z 1993 roku. Wystąpiła również na Warsaw Summer Jazz Days w Warszawie.

Rok 1949 – w Topeka, w stanie Kansas urodził się Kerry Livgren, znany jako wokalista, gitarzysta, klawiszowiec oraz kompozytor i autor tekstów zespołu Kansas, w latach 70.

Rok 1951 – w stanie Wirginia urodził się Dee Dee Ramone, w latach 1974-1989 basista zespołu The Ramones. Później kontynuował karierę solową. Nie stronił od rozmaitych używek. Przedawkowanie heroiny stało się przyczyną jego śmierci, 5 czerwca 2002 roku.

Rok 1970 – w Londynie, w wyniku przedawkowania leków nasennych, alkoholu oraz kilku innych środków odurzających oraz farmakologicznych, w swym hotelowym apartamencie zmarł Jimi Hendrix, postać której fanom muzyki rockowej nie trzeba przedstawiać. W dniu śmierci towarzyszyła mu jego przyjaciółka, Monika Dannemann, która najpierw woziła króla gitary po Londynie na jakieś tajemnicze spotkanie, a następnie dotransportował go do hotelu Samarkand. Jimi napisał w nim swój ostatni poemat, który zatytułował „The Story Of Life”, a następnie zażył aż 9 tabletek środka nasennego Vasperax, popijając go czerwonym winem. Gdy Monika ponownie pojawiła się w hotelowym pokoju, artysta był w stanie agonalnym, dusząc się wymiocinami. Wezwana karetka podjęła próbę reanimacji. Według ustaleń muzyk jeszcze żył, gdy dotarł do szpitala St. Mary Abbots, nie wiadomo, co wydarzyło się w ciągu następnych 20–40 minut. Zgon który stwierdzono oficjalnie o 12:45 był spowodowany zachłyśnięciem się wymiocinami i zatruciem barbituranami. Sekcja zwłok wykazała, że nigdy nie był uzależniony od heroiny, w jego organizmie znaleziono jednak ślady Durophetu, amfetaminy, Seconalu i Allobarbitalu, które są głównymi składnikami tzw. Black Bombera, a także składniki Vesperaxu – Brallobarbitone i Quinalbarbitone. Najwięcej wykryto nikotyny, poziom alkoholu w moczu wynosił 46mg/100ml, w chwili zażycia przez niego Vesperaxu wynosił prawdopodobnie 100mg/100ml. Według policji i obsługi karetki pogotowia artysta został znaleziony sam w pokoju hotelowym a drzwi były otwarte na oścież. Monika Dannemann w wywiadach wielokrotnie zmieniała swoją wersję wydarzeń. Oficjalnie przyjmuje się, że śmierć Jimiego Hendrixa była nieszczęśliwym wypadkiem, jednak nigdy nie udało się w 100% wykluczyć morderstwa lub samobójstwa.

Rok 2000 – jeden z głównych przedstawicieli Sceny Canterbury, zespół Matching Mole wydaje album koncertowy, zatytułowany „March”.

Rok 1977 -  w Londynie, w wieku zaledwie 29 lat w wypadku samochodowym tragicznie zginął Marc Bolan, słynny frontman i gitarzysta zespołu T.Rex. Artysta wracał do domu jako pasażer własnego samochodu, który tego dnia prowadziła jego partnerka życiowa, Gloria Jones. Obydwoje wracali pod wpływem alkoholu, z jednej z suto zakrapianych trunkami imprez śmietanki rockowej w Londynie. Gloria straciła panowanie nad samochodem podczas wymijania innego auta i uderzyła w drzewo. Marc Bolan zmarł. Ciekawostką jest, że Gloria Jones zginęła także w wypadku samochodowym około cztery lata później.

Rok 2008 – odszedł jeden z najważniejszych muzyków w historii rocka progresywnego, Richard Wright, długoletni klawiszowiec Pink Floyd. Rick urodził się 28 lipca 1943 roku w Londynie. Był współzałożycielem Pink Floyd i głównym twórcą brzmienia zespołu, z którym występował właściwie zawsze, po za okresem „rewolucji Watersa”, która doprowadziła do rozpadu grupy na początku lat 80. Wright odszedł z zespołu nieco wcześniej w 1979 roku, po szeregu  nieporozumień z charyzmatycznym basistą, uważającym się za lidera zespołu. Do Floydów powrócił w 1987 roku, gdy Nick Mason i David Gilmour nadali zespołowi drugą tożsamość. Nagrał także dwa albumy solowe, a tuz po odejściu z Pink Floyd założył także formację Zee, z którym wydał tylko jeden jedyny album. Współpracował równocześnie z Davidem Gilmourem przy jego dokonaniach solowych. Zmarł wyczerpany długą chorobą, której powodem był rak. Jest postrzegany jako jeden z najwybitniejszych klawiszowców w historii rocka. Nie ma w tym ni krzty przesady, któż wyobraża sobie chociażby „Ciemną Stronę Księżyca” bez „The Great Gig In The Sky…"

Rok 1975 - Jak na ironię losu tego samego dnia, tyle że w 1975 roku zespół Pink Floyd wydał jeden ze swoich najwybitniejszych albumów, zatytułowany „Wish You Were Here”. Rick Wright także i na nim zagrał kilka niezapomnianych fragmentów instrumentalnych. Płyta do dziś jest postrzegana jako jedna z najważniejszych pozycji w historii rocka progresywnego. Jest to zarazem ostatni album Pink Floyd, w którego komponowaniu wziął udział Rick. Dużo do powiedzenia mieli także Nick i David, co za dwa-trzy lata powoli przestawało być regułą, bo władzę powoli przejmował Waters. Album był niejako hołdem dla byłego muzyka zespołu, Syda Barretta, który na skutek problemów z narkotykami oraz samym sobą musiał opuścić zespół w 1968 roku. Pozostali członkowie Pink Floyd zawsze uważali go z a wybitnego muzyka. Album ten był także niemałym problemem emocjonalnym dla muzyków. Po gigantycznym sukcesie „Ciemnej Strony Księżyca” zespół jednak potrafił udźwignąć ciężar gatunkowy i nagrać album z pewnością wybitny.
Podczas nagrywania tej płyty miało miejsce pewne, niezwykle ważne zdarzenie w historii zespołu. 5 czerwca 1975 roku, podczas sesji nagraniowej w studio pojawił się wspomniany Syd Barrett. Ciekawostką jest, że został początkowo nie rozpoznany, bowiem miał zupełnie ogoloną głowę oraz wydepilowane brwi. Ponadto były członek Pink Floyd bardzo przytył. W pierwszej chwili został przyjęty za członka sekty Hare Krishna. Muzycy, zaskoczeni sytuacją zagrali Sydowi kilka nowych utworów, o których muzyk wypowiedział się dość chłodno. Zgłosił także akces do współpracy, gdyby członkowie Pink Floyd widzieli taką potrzebę. Syd pojawił się wśród swych dawnych kolegów po raz pierwszy od pięciu lat, po czym wyszedł ze studia, by nigdy więcej nie pojawić się wśród pełnego składu Pink Floyd.

Rok 1950 – w Londynie urodził się Paul Kossoff, gitarzysta najbardziej znany z występów w zespole Free (lata 1968 – 1976). Nagrał także dwa albumy solowe oraz występował z mniej znaną formacją Back Street Crawler. Zmarł 19 Marca 1976 roku, mając zaledwie 25 lat i całą karierę przed sobą. Branżowy magazyn Rolling Stone sklasyfikował go na 51 miejscu top 100 najwybitniejszych gitarzystów wszech czasów.

Rok 1959 – w Kongsberg, w Norwegii urodził się Morten Harket, główny wokalista synthpopowej formacji A-Ha, z którą nagrał dziesiątki przebojów oraz wiele udanych albumów. Nagrał także cztery albumy solowe.

Rok 1944 – w Chicago urodził się Peter Paul Cetera, wokalista, autor tekstów, basista a także producent związany z formacją Chicago. Równocześnie muzyk poszczycić się może bogatą karierą solową. Pisze i tworzy także muzykę filmową oraz do programów telewizyjnych.

Rok 1954 – w Welwyn Garden City w Anglii urodził się Steven John Kilbey, główny wokalista i autor tekstów a także basista zespołu The Church. Uczestniczy równocześnie w nagraniach kilku innych, mniej znanych projektów muzycznych (min: Remy Zero czy Pocket).

Rok 1957 – w Nowym Jorku urodził się Vincent „Vinny” Appice, perkusista znany z występów z Black Sabbath, Dio oraz mniej znaną formacją Carmine Appice, założoną przez jego młodszego brata. Obecnie jest także członkiem zespołu Heaven and Hell. 

Rok 1961 – w La Mesa, w Kalifornii na świat przyszedł David Scott „Dave” Mustaine, założyciel, gitarzysta i wokalista zespołu Megadeth. Mustaine był także pierwszym gitarzystą zespołu Metallica, ale na skutek nieporozumień w zespole, których powodem były między innymi jego kłopoty alkoholowe, postanowił założyć własną kapelę. Wydarzenie to wzmogło ogromną rywalizację pomiędzy grupami Megadeth a Metallica, które przez kilka lat (głównie pierwsza połowa lat 80.) ścierały się o miano najważniejszego zespołu trash metalowego. Jest postrzegany jako jeden z najważniejszych muzyków sceny metalowej.

Rok 1952 – w Hamilton, w kanadyjskim stanie Ontario urodził się Neil Ellwood Peart, jeden z najwybitniejszych perkusistów w historii rocka progresywnego, znany przede wszystkim jako członek kanadyjskiego trio Rush. Do zespołu dołączył w 1975 roku. Od początku dał się poznać nie tylko jako znakomity technik, ale także i autor ciekawych tekstów, Neil Peart jest bowiem głównym 'tekściarzem' Rush. Przyznaje się do inspiracji takimi muzykami jak: Keith Moon czy John Bonham. Obok gry na perkusji Neil jest zapalonym motocyklistą; przemierzył m.in. bezdroża Afryki. Z wypraw tych muzyk zebrał szereg reportaży i fotografii, które umieścił w książce „The Masked Rider” (1996). Jest również autorem podręczników do gry na perkusji.

Rok 1943 – w Nowym Jorku na świat przyszedł Michael Steven Hartman, znany później pod pseudonimem Mickey Hart, w latach 1967– 971 oraz ponownie w latach 1974–1995 perkusista Grateful Dead. W swej bogatej karierze nagrał także kilka płyt solowych.

Rok 1953 – w Montgomery, w amerykańskim stanie Alabama urodził się Tommy Roland Shaw, gitarzysta znany z występów z zespołem Styx. W swej bogatej karierze ocierał się o formy hard rockowe oraz progresywne, występując z wieloma uznanymi artystami na scenach koncertowych.

Rok 1950 – w Lawrence, w Stanach Zjednoczonych urodził się Joe Perry, współzałożyciel, gitarzysta oraz kompozytor zespołu Aerosmith.

Rok 1952 – urodził się Zdzisław Zawadzki, polski gitarzysta basowy, który w pierwszej połowie lat 70 współpracował z zespołem Breakout oraz Tadeuszem Nalepą. W latach 1978 – 1982 był basistą Perfectu. Później wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Zmarł 20 kwietnia 1998 roku.

Rok 1952 – w Berlinie urodził się Manuel Göttsching, gitarzysta związany z grupą Ash Ra Tempel. Od dziecka szkolił się w grze na gitarze klasycznej, dzięki czemu nabył bogate umiejętności i nienaganną technikę. Pod koniec lat 60, by pogłębić swe zdolności postanowił rozpocząć studia muzyczne ucząc się improwizacji. Zainteresował się także awangardą muzyczną. Wszystkie te czynniki spowodowały, że postanowił  utworzyć grupę muzyczną, której celem będzie grać muzykę niebanalną. Muzyka grupy jest trudna do zdefiniowania, gdyż przeszła przez wiele różnych faz i objęła następujące gatunki i style: psychodeliczny rock, space rock, rock elektroniczny, ambient i jazz rock. W czasie ponad trzydziestoletniej działalności grupa wielokrotnie zmieniała skład, przez pewien czas (1975 do 1984) będąc wyłącznie solowym przedsięwzięciem Manuela Göttschinga. On sam jest też jest jedynym muzykiem grającym w składzie grupy przez wszystkie lata jej działalności. Współpracował min z Klausem Schulze, z którym nagrał kilka projektów, zarówno firmowanych jako Ash Ra Tempel jak i pod nazwiskiem Klausa Schulze.

Rok 1952 – w Sunderland, w Anglii urodził się David Allan Stewart, znany na scenie jako Dave Stewart, multiinstrumentalista, wokalista i producent nagrań, znany jako członek zespołu Eurythmics. Komponował także muzykę filmową, a na przełomie lat 80 i 90 rozpoczął karierę solową nagrywając kilka charakterystycznych płyt (min słynne „Lily Was Here” wraz z Candy Dulfer). Jest aktywny do dziś.

8 września

Rok 1944 – w Bodzechowie urodziła się Marianna Nalepa, pierwsza żona Tadeusza Nalepy znana bardziej jako Mira Kubasińska, od 1965 roku wokalistka zespołu Blackout, przemianowanego później na Breakout, kiedy to grupa zaczęła poruszać się po klimatach blues rockowych. Wyśpiewała min tak znane utwory jak: Poszłabym za Tobą czy Gdybyś Kochał, Hej. Nagrywała także albumy solowe. Po rozwiązaniu Breakout wycofała się z estrady, choć od czasu do czasu pojawiała się na rozmaitych imprezach, chwytając okazjonalnie za mikrofon. W latach 90 wznowiła intensywną działalność, koncertując min z Kasą Chorych. W 2005 roku rozpoczęła pracę nad zupełnie nowym albumem solowym, którą przerwała niespodziewana i nagła śmierć artystki (25 października). Powodem był udar mózgu.

Rok 1968 – w szkockim Dumfries urodził się Ray Wilson, wokalista i gitarzysta współpracujący z takimi zespołami jak Stiltskin oraz Genesis. W tym ostatnim zastąpił na pozycji frontmana, Phila Collinsa, nagrywając ostatni jak dotąd album studyjny zespołu, zatytułowany „Calling All Stations”. Później występował także z zespołem Cut, którego historia była jednak bardzo krótka. W 2006 roku reaktywował formację Stiltskin, zapraszając do składu zupełnie nowych muzyków. Obecnie prowadzi także karierę solową, występując min w szeregu koncertów pod nazwą „Genesis Klassik”. Mieszka w Poznaniu.

Rok 1956 – w Chorzowie urodził się Ryszard Henryk Riedel, jeden z najbardziej charyzmatycznych, owianych niecodzienną legendą frontmanów w historii polskiego rocka, określany jako ostatni, prawdziwy hippis naszych czasów. Znany przede wszystkim jako wieloletni lider zespołu Dżem. Współpracował także z wieloma wielkimi osobistościami i uznanymi formacjami w polskiej muzyce min: Nocna Zmiana Bluesa, Józef Skrzek, Leszek Winder. Potrafił grać na harmonijce ustnej. Podczas koncertów grywał także na instrumentach perkusyjnych. Popularny Rysiek potrafił także pięknie rysować. Jego malowidła często zdobiły okładki płyt i singli. Rozdawał je także fanom. Prowadzony przez niego tryb życia naznaczony był między innymi przez narkotyki (głównie heroinę), a ponieważ zdominowały one jego życie, dochodziło do wielu spięć między nim a zespołem. Pierwsze kontakty z narkotykami szacowane są na koniec lat 70. Prowadził życie outsidera, często opuszczał próby nagrań i nie przychodził na własne koncerty. Pomimo narastających problemów zdrowotnych Riedla, jego współpraca z zespołem trwała do momentu, kiedy wyniszczony narkotykami został zmuszony do kolejnego leczenia detoksykacyjnego (w 1994), które jednak nie dało rezultatu. Riedel kilka razy wcześniej przechodził takie leczenia, jednak za każdym razem wracał do brania narkotyków. Mimo tego jawnie ostrzegał przed eksperymentowaniem z narkotykami i innymi używkami. W maju 1994 został usunięty z Dżemu. Jako przyczynę członkowie zespołu w jednym z wywiadów radiowych podali niemożność dalszej współpracy i ciągłego dostosowywania występów do niedomagającego Riedla. Zespół zawiesił swojego lidera, gdy ten przebywał w szpitalu (od 13 lipca). Zmarł 30 lipca 1994 w Chorzowie. Bezpośrednią przyczyną śmierci była niewydolność serca.

Rok 1943 – w Great Bookham, w Anglii urodził się jeden z największych charyzmatyków i najważniejszych muzyków w historii nurtu rocka progresywnego, Roger Waters. Znany oczywiście jako współzałożyciel, basista i wokalista, a także autor tekstów i kompozytor zespołu Pink Floyd. Człowiek, który całą historię największego zespołu wszech czasów wywrócił do góry nogami, stopniowo zdobywając władzę, by później stracić wszystko i właściwie zostać odsuniętym od Pink Floyd, niczym w partii szachów, głównie zawdzięczając to samemu sobie. W latach 80, po słynnym rozbracie z zespołem zajął się karierą solową, nagrywając kilka charakterystycznych płyt. Lubował się także w reżyserowaniu ogromnych spektakli rockowych (jak min słynne „The Wall” w Berlinie). Jedne przynosiły ogromny sukces, inne kończyły się przeciętnym zainteresowaniem. Za każdym jednak razem nazwisko Waters elektryzowało, czasem nawet osoby zupełnie odległe od historii Pink Floyd i rocka progresywnego. Z całą pewnością to człowiek legenda, jedna z najważniejszych postaci nurtu progresywnego.

Rok 1946 – w Krakowie urodził się Jacek Zieliński, wokalista, trębacz, skrzypek, aranżer i kompozytor najczęściej kojarzony z polską grupą Skaldowie. Nagrywał także liczne projekty solowe. Jest aktywny po dziś dzień.

Rok 1950 – w Katowicach urodził się Paweł Berger, polski muzyk, klawiszowiec, kompozytor i jeden ze współzałożycieli zespołu Dżem. Od 1979 roku niemal nieodłączny członek zespołu. Obok Dżemu współpracował także min z: Tadeuszem Nalepą i Martyną Jakubowicz. Jego przygoda z muzyką skończyła się 2 lutego 2005 roku, kiedy wraz z zespołem Dżem wracał z koncertu w Rzeszowie. Zginął wówczas w wypadku samochodowym.

Rok 1961 – w Norfolk w Stanach Zjednoczonych urodził się Scott Travis, perkusista heavy-metalowego zespołu Judas Priest. Współpracował także z grupą Racer X.

Rok 1961 – w Oslo, w Norwegii urodził się Paul Waaktaar-Savoy, gitarzysta i wokalista grupy A-Ha.

Rok 1971 – w Irlandii urodziła się Dolores Mary Eileen O'Riordan, wokalistka znany przede wszystkim ze współpracy z zespołem The Cranberries. Obecnie nagrywa także albumy solowe.

Rok 1946 – w Stone Town, w Zanzibarze urodził się Farrokh Bulsara czyli Freddie Merkury, jeden z frontmanów wszech czasów, legendarny wokalista i pianista Queen. Ponadto kompozytor kilku hymnów rocka, min: "Bohemian Rhapsody", "We Are the Champions", "Somebody To Love", "Killer Queen" czy "Crazy Little Thing Called Love". Równocześnie prowadził także karierę solową, nagrywając kilka ciekawych albumów. Na scenie niesamowity charyzmatyk i ekscentryk, po za nią barwna postać prowadząca życie, która zawsze intrygowało massmedia oraz mnóstwo ludzi na całym świecie. Freddie zmarł w Londynie, 24 listopada 1991 roku. Wcześniej przyznał się, że jest nosicielem wirusa HIV. To właśnie ta choroba była powodem śmierci legendarnego frontmana. Na zawsze pozostanie stawiany w historii muzyki obok takich gwiazd jak: Jimi Hendriks czy John Lennon. Niewątpliwie, podobnie jak ci dwaj artyści, Mercury to kreator pewnej epoki. Niezniszczalnej epoki…



Rok 1956 – w Uppsala, w Szwecji urodził się Roine Stolt, jeden z najważniejszych, współczesnych muzyków i kompozytorów sceny rocka progresywnego. Jako siedemnastoletni młodzieniec został gitarzystą formacji Kaipa. Nieco później, w latach 90 najpierw występował pod własnym nazwiskiem, by wreszcie założyć jedną z najważniejszych grup w tym okresie, The Flower Kings, z którą nagrał kilka niezwykle charakterystycznych albumów, ocierających się o rocka symfonicznego, klasykę oraz muzykę eksperymentalną. Ponadto angażował się w kilka uznanych projektów muzycznych, min: Fantasia, Transatlantic, The Tangent czy Karmakanic. Ma dwóch synów. Ciekawostką w tym przypadku jest fakt, że noszą oni imiona dwóch kompozytorów, którzy wywarli ogromne wrażenie na Roine Stolta. Są to imiona: Jan Sebastian, oraz Peter Gabriel. Jest jednym z najbardziej poważanych muzyków, działających współcześnie.

Rok 1947 – w Londynie urodził się Keith Moon, znany przede wszystkim jako perkusista zespołu The Who. Z zespołem występował od 1964 roku, kiedy to zastąpił na tej pozycji Douga Sandoma. Zagrał na wszystkich albumach legendarnego zespołu. Dwa tygodnie po wydaniu ostatniej płyty, nagle zmarł (7 września 1978 roku w Londynie). Keith Moon jest postrzegany za jednego z najważniejszych perkusistów w historii muzyki rockowej. Wprowadzał wiele nowych trendów do sposobu gry na perkusji. Słynna Rock and Roll Hall of Fame uznała go za najwybitniejszego perkusistę w historii rocka, a magazyn Hit Parader sklasyfikował go na 2 miejscu w swym rankingu. Wielu uznanych perkusistów wymienia jego osobę za swój wzór.

Rok 1961 – w New Jersey, w Stanach Zjednoczonych urodził się Dean DeLeo, gitarzysta formacji Stone Temple Pilots. Współpracuje także z zespołami Talk Show i Army of Anyone.