“Było słuchane” - to nasz comiesięczny cykl artykułów. Przybliżymy Wam płyty, które w danym miesiącu najczęściej gościły w naszych odtwarzaczach. Nie będziemy skupiać się na nowościach, które i tak staramy się recenzować, ani trzymać sztywno ram gatunkowych. Zatem, przygotujcie się na muzyczny misz-masz.
Miłej lektury i miłego słuchania.
-------
Gabriel Koleński
Peter Gabriel – IV (Security) – Dla mnie nieoczywista i chyba trochę niedoceniana płyta Petera Gabriela. Melodie są niebanalne, często mocno schowane. Poskładanie tego wszystkiego wymaga czasu i cierpliwości od słuchacza. Niewątpliwie jest to ambitna i ciekawa muzyka, bardzo emocjonalna. A „I Have the Touch” i „Shock the Monkey” to najprawdziwsze przeboje. Uwielbiam od początku do końca.
R.E.M. – Out Of Time – Lubię, nie wstydzę się tego. I to nie na zasadzie „guilty pleasure”, tylko lubię tak po prostu, posłuchać. Włączam sobie „Out Of Time” gdy potrzebuję czegoś prostszego, przyjemnego, ale rozrywająco emocjonalnego, bo taka jest ta płyta. I do tego bardzo eklektyczna. Po wysłuchaniu „Country Feedback” nic już nie jest takie same. Zwłaszcza kilka razy pod rząd, co nie raz czyniłem, nie tylko w czerwcu, bo płytę posiadam od lat. Jednak miałem bardzo długą przerwę w słuchaniu R.E.M., sam nie wiem czemu.
Franciszek Pospieszalski Trio – Accumulated Thoughts – Poznawania formuły fortepianowego trio w jazzie ciąg dalszy. Uwielbiam tę płytę. Fantastycznie pracuje się przy niej zdalnie w domu, bo nie muszę zakładać słuchawek, więc dźwięki mogą swobodnie rozchodzić się po mieszkaniu. „Accumulated Thoughts” jest jak piękny obraz, który ozdabia wnętrze i można gapić się w niego bez końca, bo za każdym razem można odkryć w nim coś nowego. Kolejne wspaniałe dzieło bardzo zdolnego człowieka.
01. Bela - 11:16
02. A Gift from God - 8:28
03. Reach for the Moon - 9:24
04. Snow - 6:05
05. The Rose - 11:24
06. Masters of Illusion - 16:39
Czas całkowity - 63:16
- Christina Booth - wokal
- Rob Reed - instrumenty klawiszowe, gitary, chórki
- Chris Fry - gitary
- Dan Nelson - gitara basowa
- Jon 'Jiffy' Griffiths - perkusja
oraz:
- John Mitchell - wokal (2)
- Pete Jones - saksofon (3,5)
- Troy Donockley - rury uilleann (5)
01. The Absence of Presence - 8:22
02. Throwing Mountains - 6:21
03. Jets Overhead - 5:17
04. Propulsion 1 - 2:17
05. Memories Down the Line - 4:38
06. Circus of Illusion - 5:19
07. Animals on the Roof - 5:13
08. Never - 4:51
09. The Song the River Sang - 5:06
Czas całkowity - 47:24
- Ronnie Platt - wokal, instrumenty klawiszowe
- David Ragsdale - skrzypce, gitary
- Tom Brislin - instrumenty klawiszowe
- Richard Williams - gitary
- Zak Rizvi - gitary
- Billy Greer - gitara basowa, wokal
- Phil Ehart - perkusja
01. Acte I - 6:36
02. Acte II - 4:43
03. Acte III - 5:51
04. Acte IV - 6:18
05. Acte V - 6:17
06. Acte VI - 7:37
07. Acte Final - 6:50
Czas całkowity - 44:12
- Sébastien Bourdeix - gitary, instrumanty klawiszowe, gitara basowa (6), wokal (7)
- Anthony Létévé - gitara basowa
- Fabrice Berger - perkusja
oraz:
- Sandrine Bourdeix - wokal (7)
- Clément Bourdeix - wokal (6)
- Léon Burghgraeve - wokal (6)
Wydawnictwo Rock-Serwis Piotr Kosiński z nieukrywanym smutkiem przekazuje spodziewaną raczej informację:
INO-ROCK FESTIVAL 2020 (XIII - nomen omen - edycja)
Drodzy, 
Czekaliśmy z tą decyzją tak długo jak to możliwe. Analizowaliśmy wszystkie decyzje rządu, obserwowaliśmy przebieg pandemii w Polsce. I w końcu, z wielkim bólem serca, musimy podjąć tę decyzję - festiwal Ino-Rock w tym roku się nie odbędzie. Wciąż nie ma odpowiednich pozwoleń ze strony władz, a na dodatek ostatnie wyniki zachorowań w Polsce są jednymi z najwyższych w Europie. Stąd decyzja może być być tylko jedna.
Ino-Rock zawsze był najsympatyczniejszym letnim festiwalem w Polsce. Bezpiecznym i pełnym wszechobecnej radości. W tym roku spełnienie tych warunków okazało się niemożliwe.
Covid wygrał tegoroczną bitwę, ale nie wygra wojny. Zniszczył pracę bardzo wielu ludzi przygotowujących festiwal, zaburzył plany artystów, ale - mam nadzieję - wrócimy w 2021 dużo mocniejsi i damy odpór zarazie!
Liczymy na to bardzo, że nam w tym pomożecie.
Karnety i bilety zakupione na INO-ROCK Festival 2020 zachowują ważność na 2021 rok, kiedy to pod koniec sierpnia festiwal znów się odbędzie. Zrobimy wszystko co w naszej mocy, aby powrócił i to w niezmienionym składzie i wymiarze czasowym.
Zachowanie przez Was biletów będzie dla nas bardzo znaczącym wsparciem!
Co się odwlecze to nie uciecze. W 2021 już bez obaw i strachu będziemy wspólnie bawić się na kolejnej edycji festiwalu - wierzę w to mocno!
Pozdrawiam serdecznie,
Piotr Kosiński
Rok 2020 zapowiada się dla zespołu Pendragon wprost bajecznie. W lutym ukazała się doskonale przyjęta, nowa płyta zatytułowana Love Over Fear. Później zespół rusza w trasę. Doskonała forma koncertowa, pełne sale, wyprzedane wydarzenia. Środek trasy koncertowej, po znakomitym koncercie w Bydgoszczy przychodzi czas na Poznań, który… okazuje się ostatnim koncertem trasy! Światowa epidemia krzyżuje plany i zmienia nasze życie z dnia na dzień. Nie udało się zagrać w Piekarach Śląskich, nie udało się w Łodzi. Pozostałe wydarzenia w innych krajach także odwołane. Pozostaje tylko powrót do ojczyzny, byle prędzej przed zamknięciem granic.
Scenariusz wydarzeń wprost dramatyczny, ale przecież nie wolno się poddawać!
W kwietniu 2021 zespół Pendragon ponownie rusza w trasę i z nową energią odwiedzi trzy polskie miasta! To, co się rozpoczęło, należy zakończyć, dlatego nowa trasa ponownie nazywa się Love Over Fear, i usłyszymy na niej zarówno utwory z tegorocznej płyty jak i starsze nagrania.
Organizatorem wydarzeń jest poznańska agencja artystyczna OSKAR oraz IndependentMusicMarket.com
Bilety w sprzedaży od 25.06
Szczegóły:
14.04.2021 Poznań, CK Zamek
15.04.2021 Warszawa, Remont
16.04.2021 Zabrze, CK Wiatrak
Dorobek zespołu Pendragon to 11 długogrających albumów studyjnych oraz trzy epki, które zaprowadziły ich na deski scen wypełnionych klubów na całym świecie. Trudno dziwić się tej popularności, kiedy posłuchamy albumów takich jak „The Masquerade Overture” czy „Not Of This World”. Ostatnia płyta, „Love Over Fear” wydana w tym roku jest powrotem do brzmień grupy z lat 90tych i została ciepło przyjęta przez fanów.
Na czele zespołu stoi Nick Barrett (wokal, gitara elektryczna), który razem z Peterem Gee (gitara basowa) niezmiennie od 1978 roku tworzą trzon zespołu. Na koncertach pojawi się także niezastąpiony, wieloletni członek kapeli, Clive Nolan (znany także m. in. z zespołu ARENA) na klawiszach i Jan-Vincent Velazco na perkusji.
Facebook:
Poznań: https://www.facebook.com/events/750862969027877/
Warszawa: https://www.facebook.com/events/1360876050773458/
Zabrze: https://www.facebook.com/events/992686261184972/
01. Pavement Reefs - 6:46
02. See-Through Shape - 4:48
03. Night Wishes - 7:44
04. Dark - 5:48
05. So Cold - 7:06
06. Hyper - 8:46
07. Dream - 7:15
Czas całkowity - 48:13
- Marcin Wrona – gitara, wokal
- Grzegorz Opałko – gitara, wokal
- Wojtek Lisowicz – instrumenty klawiszowe,
- Wiktor Moderau – gitara basowa, theremin
- Artur Ramiączek – perkusja
oraz:
- Antonina Gorzelak - dodatkowy wokal, skrzypce
CD 1
01. The Shards Of Glass - 7:10
02. Gerda’s Song - 8:35
03. Garden Of Oblivion - 6:20
04. The Crow And The Castle - 3:44
05. Little Robber Girl - 6:46
06. Long Way North - 6:07
07. Snow Queen’s Palace - 8:05
Czas całkowity - 46:47
CD 2
01. The Shards Of Glass - 7:10
02. Gerda’s Song - 8:35
03. Garden Of Oblivion - 6:20
04. The Crow And The Castle - 3:44
05. Little Robber Girl - 6:46
06. Long Way North - 6:07
07. Snow Queen’s Palace - 8:05
Czas całkowity - 46:47
- Karolina Leszko – wokal (CD 1)
- David Lewandowski – wokal (CD 2)
- Ryszard Kramarski - instrumenty klawiszowe, gitara akustyczna
- Marcin Kruczek - gitara
- Krzysztof Wyrwa - gitara basowa
- Grzegorz Fieber - perkusja
Lubelski prog-rockowy zespół ACUTE MIND powraca z nową płytą! Album zatytułowany „Under The Empty Sky” zostanie wydany przez poznańską wytwórnię OSKAR.
Od premiery debiutanckiej płyty minęła już dekada i muzycy postanowili ponownie spotkać się, aby w nieco odmienionym składzie zaaranżować i zarejestrować swoje pomysły, które powstawały przez ostatnich kilka lat. Efektem tej pracy jest druga płyta w dorobku zespołu zatytułowana „Under The Empty Sky”. Album zawiera 9 niesztampowych kompozycji, stylistycznie utrzymanych w nurcie prog-rocka i prog-metalu. Autorem większości utworów jest basista i założyciel zespołu Arkadiusz Piskorek, a całość nagrań zrealizowana została w MajArt Studio pod czujnym okiem gitarzysty i wokalisty zespołu, Marka Majewskiego.
Utworem promującym album jest tytułowy "Under The Empty Sky", do którego klip tekstowy można oglądać na YouTube'owym kanale zespołu.
Premiera nowego krążka zaplanowana jest na 3 lipca 2020.
Zamówienia na płytę można składać na stronie oficjalnego dystrybutora pod adresem:
https://independentmusicmarket.com/pl/rock/1626-acute-mind-under-the-empty-sky.html
“Było słuchane” - to nasz nowy, comiesięczny cykl artykułów. Przybliżymy Wam płyty, które w danym miesiącu najczęściej gościły w naszych odtwarzaczach. Nie będziemy skupiać się na nowościach, które i tak staramy się recenzować, ani trzymać sztywno ram gatunkowych. Zatem, przygotujcie się na muzyczny misz-masz.
Miłej lektury i miłego słuchania.
-----
Gabriel Koleński
Katatonia – City Burials – ten wybór raczej nie zdziwi nikogo, kto zna mój gust muzyczny. Prędzej dziwne jest, że dopiero pod koniec maja stałem się posiadaczem nowej płyty Katatonii. Czy szczęśliwym to się jeszcze okaże. Na podstawie kilku przesłuchań trudno powiedzieć co myślę o „City Burials”. Wydaje mi się, że jest lepiej niż na poprzednim albumie, ale nadal są pewne schematy, które mogą drażnić. Nie zmienia to faktu, że będę słuchał dalej, by ostatecznie się przekonać, choć jest silna konkurencja w postaci nowego krążka Paradise Lost, który również już posiadam.
Talk Talk – It’s My Life – większość fanów starego prog rocka słucha również Talk Talk, ale większość twierdzi, że dopiero od „The Colour of Spring”. Nie zamierzam silić się na pretensjonalny snobizm, dlatego słucham „It’s My Life” z czystą przyjemnością, pozbawiony jakiegokolwiek wstydu. Piękne melodie, bogate aranżacje i ujmująca emocjonalność nie pozwalały mi oderwać się od tej płyty w minionym miesiącu. Tak, znam i również wielbię późniejsze płyty Talk Talk.
Silberman New Quintet – Pieśń Gęsi Kanadyjskich – dalszy ciąg mojego radosnego eksplorowania katalogu Audio Cave. Strach wchodzić na ich stronę. Strzeżcie się i trzymajcie mocno portfele, bo pokus tam jest więcej niż na imprezach karnawałowych. Silberman to w pewnym sensie awangardowe alter ego Mateusza Gawędy, który realizuje się w tym projekcie w różnych składach. W tym przypadku, do standardowego tria fortepianowego dołączyła gitara basowa i saksofon, na którym gra niezawodny Maciej Obara. Szkoda, że płyt Obary nie ma w Audio Cave, ale spokojnie, są gdzie indziej…
------