01. Volver a Nacer - 5:37
02. Antares - 3:16
03. Desapareciendo - 5:13
04. Ayahuasca - 4:44
05. Noche Azul - 4:57
06. Atlantis - 5:47
07. Mundos Bizarros - 8:24
08. Medusa - 6:54

Czas całkowity - 44:52

- Alonso Herrera - wokal, gitara
- Ignacio Flores - gitara, dodatkowy wokal
- Junior Pacora - flet, quena, zampoña charango
- Alejandro Jarrín - gitara basowa
- Carlos Llontop - perkusja, dodatkowy wokal
oraz:
- Agustina González García - wokal (3), dodatkowy wokal

"ROCK-SERWIS" PIOTR KOSIŃSKI
ogłaszają z dumą
najbardziej nieprawdopodobne wydarzenie dekady
sensacyjny powrót
PORCUPINE TREE
30.10.2022 KATOWICE
SPODEK 20.00
CENY BILETÓW od 219,00zł
Bilety: www.rockserwis.pl (kolekcjonerskie), Ticketmaster i Eventim

Na muzycznej mapie zdominowanej przez muzykę pop i nieustanne dążenie do manipulacji muzycznymi trendami zespół PORCUPINE TREE jest bez wątpienia zjawiskiem niezwykłym. Jego członkowie nie uznają żadnych ograniczeń w swojej pasji do eksperymentowania i niezmordowanie dążą do osiągnięcia niepowtarzalnego połączenia słów i muzyki, które ponad dwadzieścia lat temu znane było jako "rock progresywny". Nie oznacza to wcale, że muzycy Porcupine Tree stali się wiernymi naśladowcami zespołów grających w latach 60. i 70. Nic bardziej mylnego; korzystając z najnowszych osiągnięć techniki próbują jedynie odtworzyć niepokornego ducha i nastrój przepełniające muzykę tamtego okresu.
Kiedy na początku 2009 Steven Wilson wydał swój pierwszy solowy album - "Insurgentes", dalsza działalność zespołu stanęła pod znakiem zapytania. I rzeczywiście, w 2010 po wydaniu albumu "Incident" Wilson zapowiedział zawieszenie aktywności grupy. W tym samym roku, w lipcu w Łodzi, formacja zagrała ostatni jak się wówczas wydawało koncert w naszym kraju.
W trakcie solowej, pełnej sukcesów działalności Wilsona, niemal w każdym wywiadzie pytany był o możliwość powrotu Porcupine Tree na scenę. Zwykle ignorował tego typu "zaczepki", ale mniej więcej przed rokiem zdarzyło mu się rzucić mimochodem - "niewykluczone, że Porcupine Tree powróci w najmniej spodziewanym momencie"
Ten MOMENT nastąpił właśnie teraz - będzie nowy album, duża trasa koncertowa i Polska na tej trasie. Nie mogło być inaczej. Wszak w naszym kraju zespół ma duże i wierne grono fanów od samego początku działalności!
To będzie z pewnością wyjątkowy wieczór, podczas którego Porcupine Tree przedstawią to co stworzyli najlepszego. Koncert będzie trwał prawie 180 minut i będzie podzielony na dwie części.
Oficjalna strona Porcupine Tree: www.porcupinetree.com

BIOGRAFIA ZESPOŁU:

Na muzycznej mapie zdominowanej przez muzykę pop i nieustanne dążenie do manipulacji muzycznymi trendami PORCUPINE TREE jest zjawiskiem niezwykłym. Jego członkowie nie uznają żadnych ograniczeń w swojej pasji do eksperymentowania i niezmordowanie dążą do osiągnięcia niepowtarzalnego połączenia słów i muzyki, które ponad dwadzieścia lat temu znane było jako "rock progresywny". Nie oznacza to wcale, że muzycy Porcupine Tree stali się wiernymi naśladowcami zespołów grających w latach 60. i 70. Korzystając z najnowszych osiągnięć techniki próbują jedynie odtworzyć niepokornego ducha i nastrój przepełniające muzykę tamtego okresu.

Twórczość Porcupine Tree to połączenie multiinstrumentalnego space rocka, muzyki elektronicznej, jazzu, elementów popu, psychodelii, rave'u i ambientu. To muzyka wysoce oryginalna, pełna głębi i pobudzająca wyobraźnię.

Któż mógłby przypuszczać, że Porcupine Tree przejdzie aż tak daleką drogę od 1985 roku, kiedy to rozpoczęła działalność pod kierunkiem swego jedynego członka, multiinstrumentalisty Stevena Wilsona (wcześniej w formacjach Karma i Pride Of Passion). Rezultatem jego muzycznych poszukiwań i wielu godzin spędzonych w studiu nagraniowym była kaseta zatytułowana "Tarquin's Seaweed Farm" wydana wraz z książeczką zawierającą fikcyjną historię grupy Porcupine Tree. Kaseta spotkała się z ciepłym przyjęciem prasy undergroundowej, a zainteresowanie działalnością zespołu, otoczonego mgiełką tajemnicy, wzrosło jeszcze bardziej w 1990 i 1991 roku, gdy na rynku ukazały się kolejne kasety: "Love, Death And Mussolini" i "The Nostalgia Factory". Materiał zadziwił wysokim poziomem wykonania i produkcji. Pragnąc zaistnieć na rynku grupa szukała wytwórni gotowej podpisać z nią kontrakt i wydawać rezultaty muzycznych poszukiwań już na płytach kompaktowych. Gotowość do współpracy wykazała firma Delerium Records, z którą nawiązała trwającą kilka lat współpracę. Nakładem tej firmy w maju 1992 roku ukazał się debiutancki album formacji "ON THE SUNDAY OF LIFE", przyjęty bardzo ciepło zarówno przez krytyków, jak i publiczność. Jeden z utworów z bardzo długiego wydawnictwa (prawie 80 min!) - "Radioactive Toy" stał się wizytówką zespołu i do dziś jest wykonywany na koncertach. Jeszcze w tym samym roku Porcupine Tree zaproponował swoim sympatykom singla "Voyage 34", który zawierał zaledwie jeden utwór, za to trwający... 30 min i 4 sek. Uznany za drugi pod względem długości singel w historii (za "Blue Room" The Orb) zajął szóste miejsce w plebiscycie na najlepszy singel roku zorganizowany przez emitowany przez Channel Four program "Beat Box".

W styczniu 1993 roku Steven Wilson zakończył nagrywanie kolejnego albumu swojej grupy, "UP THE DOWNSTAIR". Tym razem w studiu towarzyszyli mu zaproszeni goście: Suzanne Barbieri, Richard Barbieri (eks-Japan, Rain Tree Crow) i Colin Edwin. Dwaj ostatni mieli wkrótce stać się stałymi członkami formacji. "Up The Downstair" wydany w czerwcu 1993 roku został uznany przez magazyn "Melody Maker" za "psychodeliczne arcydzieło, jeden z najlepszych albumów roku".

4 grudnia 1993 roku Porcupine Tree w składzie: Steven Wilson (gitara, instr. klawiszowe, śpiew), Richard Barbieri (instr. klawiszowe i elektroniczne), Colin Edwin (bas) i nowa twarz - Chris Maitland (perkusja i instr. perkusyjne) zagrali swój pierwszy koncert w High Wycombe, a dwa dni później - również po raz pierwszy - zagrali na żywo w radiowym programie Marka Radcliffe'a. Równocześnie Delerium Records wznowiła singla "Voyage 34", tym razem zamieszczając jednak na nim dwa nowe remiksy utworu, utrzymane w konwencji ambientowej. Mimo praktycznie zerowej promocji singel utrzymywał się przez cztery tygodnie na niezależnej liście przebojów. Wkrótce na rynku pojawił się - w ograniczonym nakładzie - kompaktowy album "YELLOW HEDGEROW DREAMSCAPE", zawierający niepublikowane wcześniej nagrania z debiutanckich kaset zespołu. Bezpośrednim rezultatem wzrastającej popularności grupy było też wydanie (wyłącznie w Holandii) mini-longplaya "STAIRCASE INFINITIES", na którym zamieszczono pięć kompozycji nagranych w czasie sesji do "Up The Downstair" (wersja kompaktowa wydawnictwa ukazała się rok później). Od tamtej pory muzycy Porcupine Tree sporo koncertowali w Europie i Wielkiej Brytanii, wszędzie spotykając się z gorącym przyjęciem coraz liczniejszego grona wiernych fanów.

Wydany w listopadzie 1994 roku kompaktowy singel "Moonloop" trafił do Top 10 niezależnej listy przebojów tygodnika "Melody Maker" i rozbudził apetyty oczekujących na kolejne studyjne dzieło grupy. Ku ich wielkiej radości trafiło ono do sklepów w styczniu 1995 roku i nosiło tytuł "THE SKY MOVES SIDEWAYS". Album dotarł do pierwszej dziesiątki zestawień płyt niezależnych, a muzycy ponownie pojawili się w programie Marka Radcliffe'a rejestrując trzy kompozycje wykonane na żywo w studiu. Płyta ukazała się też w Stanach Zjednoczonych. W wersji na rynek amerykański w miejsce "Prepare Yourself" pojawiła się "Stars Die" (z singla "Moonloop"). Okres od lutego do czerwca 1995 roku grupa spędziła w trasie, koncertując w Wielkiej Brytanii i Holandii. W międzyczasie Steven Wilson uczestniczył w charakterze gościa w sesjach nagraniowych Deana Cartera oraz Micka Karna, Stevena Jansena i Richarda Barbieri. Jesienią 1995 roku Porcupine Tree wystąpił wraz z Ozric Tentacles we Włoszech i Grecji. Później przystąpił do pracy nad kolejną płytą. Jej pierwsza odsłona pojawiła się w sprzedaży w kwietniu 1996 roku. Singel "Waiting", bo o nim mowa, kwartet promował podczas kwietniowo-majowej brytyjskiej trasy, w trakcie której podczas kilku koncertów towarzyszył zespołom Gong i Marillion.

W czerwcu muzycy przebywali w Stanach Zjednoczonych. 30 września ukazał się ich kolejny, znakomity album zatytułowany "SIGNIFY". Promowany podczas jesiennego brytyjskiego tournée, spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem ze strony fanów i dziennikarzy muzycznych. Z jeszcze większym oddźwiękiem przyjęto płytę we Włoszech. Nic dziwnego, że właśnie Rzym zespół wybrał na miejsce rejestracji pierwszego w swej karierze albumu koncertowego (nagrania, których dokonano podczas trzech występów w marcu 1997 r., ujrzały światło dzienne jesienią tego samego roku).

Wiosną 1997 grupa wystąpiła we Włoszech jeszcze kilka razy, m.in. pojawiła się jako gość specjalny popularnego telewizyjnego programu muzycznego "Help!", a także obok Sinead O'Connor została zaproszona jako gwiazda na... San Remo Rock Festival.

W międzyczasie na rynku pojawiły się trzy kolejne wydawnictwa związane z Porcupine Tree - niestety niedostępne dla szerszego kręgu odbiorców. Na płycie analogowej "SPIRAL CIRCUS" znalazł się zapis fragmentów najwcześniejszych sesji radiowych i koncertów formacji. Z kolei na wydanym również wyłącznie w wersji analogowej albumie "I.E.M." (Incredible Expanding Mindfuck) można było usłyszeć alter ego Stevena Wilsona - muzykę zrealizowaną wyłącznie przez niego, a nawiązującą do twórczości czołowych przedstawicieli krautrocka lat 70. Oba longplaye ukazały się w limitowanym do 500 szt. nakładzie. Jeszcze mniejsza liczba pojawiła się na rynku kasety "INSIGNIFICANCE", zawierającej w przeważającej części bardzo interesujące wersje demo i tzw. "odrzuty" z płyty "Signify".

W dniach 1, 2 i 3.10.1997 r. grupa po raz pierwszy wystąpiła w Polsce, gdzie została owacyjnie przyjęta na trzech koncertach w Krakowie, Bydgoszczy i Lublinie.

Niemal równocześnie z przyjazdem grupy do Polski w sprzedaży ukazała się jej kolejna płyta - koncertowy album "COMA DIVINE - LIVE IN ROME". W tym samym dniu, 29.09.1997, na rynku pojawiły się także nowe, zremasterowane wersje albumów "On The Sunday Of Life", "Up The Downstair" i "The Sky Moves Sideways" (dwa pierwsze w nowych okładkach).

Rosnąca popularność zespołu wpłynęła na decyzję jego członków co do zmiany "barw klubowych". Firma Delerium przejęła rolę menedżmentu grupy, natomiast nowy kontrakt płytowy podpisany został ze Snapper Records, wydającą płyty m.in. pokrewnej stylistycznie formacji Ozric Tentacles i posiadającą niezłe możliwości dystrybucyjne, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych.

Rok 1998 zespół poświęcił na przygotowanie nowego albumu studyjnego. Początkowe plany nagrania go w Polsce spełzły ostatecznie na niczym (zbyt wysokie koszty!). Nową muzykę "Drzewo jeżozwierza" zarejestrowało w Walii.

Niezmordowany Steven Wilson - tym razem ukrywający się pod szyldem Bass Communion - pracował równolegle nad kolejnym solowym projektem, który trafił do sprzedaży 27 kwietnia, a zatytułowany został po prostu "BASS COMMUNION". Zawierał ponad godzinę eksperymentalnej, instrumentalnej muzyki, utrzymanej w stylu ambient.

Duże zainteresowanie materiałem zawartym na albumie "I.E.M." spowodowało, iż firma Delerium Records zdecydowała się na jego kompaktową reedycję (ukazała się 3/11/1998), która została uzupełniona o jedno nagranie, nieobecne na wersji winylowej (w następnych latach ukazały się dwie kolejne płyty sygnowane tym pseudonimem: "IEM HAVE COME FOR YOUR CHILDREN" i "ARCADIA SON").

Z kolei 16 listopada 2008 (znów w nakładzie 500 egz. i na płytach o średnicy 25 cm !) ukazał się podwójny album analogowy "METANOIA - IMPROVISATIONS 1995/96". Wydany z myślą o najwierniejszych sympatykach zespołu, zawiera interesujące improwizacje zarejestrowane w studiu w czasie sesji do "Signify" . Nie da się jednak ukryć, że wszystkie przedsięwzięcia i wydawnictwa płytowe z obozu PT, które trafiły na rynek w 1998 roku, traktowane były przez odbiorców jako przystawka przed daniem głównym - nowym studyjnym albumem zapowiadanym na marzec 1999.

Rok 1999 rozpoczął się bardzo atrakcyjnie dla polskich sympatyków zespołu. Na początku lutego w rezultacie umowy podpisanej pomiędzy Delerium Records, a Wydawnictwem "Rock-Serwis" i dzięki sympatii muzyków do naszego kraju, w sprzedaży (wyłącznie w Polsce!) pojawiła się kaseta "STARS DIE - RARE AND UNRELEASED", z utworami niepublikowanymi na dużych płytach, a znanymi wcześniej wąskiej grupie słuchaczy z singli formacji i kasety "Insignificance". Poziom artystyczny nagrań zawartych na "Stars Die" dowodzi jak znakomitym zespołem jest Porcupine Tree.

22 marca 1999 ukazało się nowe studyjne dzieło kwartetu - "STUPID DREAM". Dwanaście kompozycji, składających się na 60 minut fascynującej muzyki, przysporzyło mu nowych sympatyków, do czego przyczyniły się sukcesy na listach bestsellerów... singlowych. Zmiana wydawcy na Snapper Records, a co za tym idzie większe możliwości promocyjne zaowocowały wydaniem trzech singli z albumu "Stupid Dream" - "Piano Lessons", "Stranger By The Minute" i "Pure Narcotic". Do pierwszego z nich nakręcono nawet teledysk w reżyserii Mike'a Benniona.

Późną wiosną 1999 na rynku pojawiło się także drugie solowe wydawnictwo Bass Communion, zatytułowane podobnie jak pierwsze..."BASS COMMUNION". Pierwszy nakład albumu wzbogacono o drugą płytę, na której w jednej z kompozycji pojawił się gościnnie Robert Fripp.

W dniach 12-15.05.1999 grupa ponownie wystąpiła w Polsce (Warszawa, Kraków, Lublin i Bydgoszcz), znów wzbudzając entuzjazm wśród uczestników koncertów. Steven Wilson zapowiadał wtedy wydanie wiosną 2000 kolejnego studyjnego albumu PT. Słowa dotrzymał! Na 22 maja 2000 zapowiedziano premierę płyty "LIGHTBULB SUN", którą - 25 kwietnia - poprzedziło wydanie trzech wersji singla "Four Chords That Made A Million". Tempo pracy i inwencja twórcza Wilsona budzą zdumienie i najwyższy szacunek. Tym bardziej, że najnowsze wydawnictwo Jeżozwierzy znów niezwykle mile zaskoczyło i zyskało wiele bardzo pochlebnych opinii. Jeszcze przed wakacjami 2000 roku na rynku pojawił się drugi singel ze wspomnianego albumu, znakomity "Shesmovedon", który przez wiele tygodni gościł na Liście Przebojów Programu III Polskiego Radia.

Na początku października zespół ponownie pojawił się w... Polsce, tym razem jako gość Dream Theater na ich trasie europejskiej promującej album "Metropolis Part II". Choć zagrał stosunkowo krótko, bo zaledwie 40 min na każdym z koncertów, wystarczyło to by zdobyć nowych fanów (wśród wymagających sympatyków DT). Równocześnie zapowiedział przyjazd na własne koncerty wiosną 2001 roku.

Trzeba dodać, że 27 marca 2000 firma Delerium zdecydowała się wznowić w wersji kompaktowej wszystkie cztery "fazy" "VOYAGE 34" - jednego z najbardziej kultowych i "niezdobywalnych" nagrań Porcupine Tree.

Wiosna 2001 stała pod znakiem koncertów Porcupine Tree. Zaczęli już w lutym w Wielkiej Brytanii, w marcu odwiedzili Holandię i Belgię, a w kwietniu Grecję, Włochy i - co najważniejsze - Polskę. Wystąpili u nas aż na czterech koncertach, w Poznaniu, Warszawie, Łodzi i Krakowie.

W związku z trasą koncertową zespół przygotował specjalne limitowane wydanie ostatniej płyty "Lightbulb Sun" (znalazł się tu bonusowy krążek stanowiący wprowadzenie do twórczości Porcupine Tree - trzy dodatkowe nagrania oraz część multimedialna z teledyskiem do utworu "Piano Lessons" i informacjami o zespole), a także przekrojowy album z nagraniami pochodzącymi z czasów, kiedy zespół związany był ze swoją pierwszą wytwórnią Delerium Records. Materiał, wydany na dwóch płytach CD pomieszczonych w eleganckim pudełku i uzupełnionych o wielostronicową książeczkę z biografią zespołu, nosi tytuł "STARS DIE - THE DELERIUM YEARS 1992-1996".

W 2002 roku doszło do kilku bardzo ważnych wydarzeń w historii zespołu. Na początku roku podpisała ona kontrakt z firmą Lava/Atlantic, a więc po ponad 10 latach działalności trafiła pod skrzydła jednej z pięciu największych firm fonograficznych na świecie. Wiosną, tuż przed rozpoczęciem sesji do nowego studyjnego albumu, nastąpiła zmiana na stanowisku perkusisty. Miejsce Chrisa Maitlanda zajął Gavin Harrison. Równocześnie na rynku ukazała się kompilacyjna płyta "RECORDINGS", na której znalazły się nagrania z singli wydanych w latach 1999-2000.

Jesienią 2002 na rynku amerykańskim miało swoją premierę kolejne wspaniałe, studyjne dzieło Jeżozwierzy, zatytułowane "IN ABSENTIA", które swoją europejską premierę miało 13 stycznia 2003. W marcu zespół wyruszył na europejskie tournee, które znów zahaczyło o Polskę.

Kolejny etap podboju świata nastąpił w 2005 roku, kiedy to ukazał się album "DEADWING", promowany singlem "Lazarus", bardzo popularnym także w Polsce.

16 kwietnia 2007 w sprzedaży pojawił się "FEAR OF A BLANK PLANET", który natychmiast zebrał wiele entuzjastycznych opinii. W czasie sesji nagraniowych w studiu w charakterze gości pojawili się Alex Lifeson z Rush i Robert Fripp.

Dziennikarz prestizowego brytyjskiego miesięcznika "Classic Rock" pisał: "Ukazała się płyta, którą obowiązkowo trzeba zakupić. Oto dokonała się ostateczna przemiana muzyków rockowych z Porcupine Tree w gwiazdy".

W kwietniu zespół wyruszył na duże światowe tournee podczas którego promował swoją nową muzykę, choć oczywiście w programie koncertów nie zabrakło też "jeżozwierzowej" klasyki. Trasa, tradycyjnie, obejmowała też Polskę gdzie zespół pojawił się trzykrotnie - 6 lipca w Klubie "Stodoła" w Warszawie, 7 lipca w Hali Wisły w Krakowie i 28 listopada w Hali Arena w Poznaniu.

Kiedy na początku 2009 Steven Wilson wydał swój pierwszy solowy album - "Insurgentes", dalsza działalność zespołu stanęła pod znakiem zapytania. I rzeczywiście, w 2010 po wydaniu albumu "The Incident" (i trasie koncertowej, która objęła m.in. Wrocław), Wilson zapowiedział zawieszenie aktywności grupy. W tym samym roku, w lipcu w Łodzi, formacja zagrała ostatni jak się wówczas wydawało koncert w naszym kraju.

W trakcie solowej, pełnej sukcesów działalności Wilsona, niemal w każdym wywiadzie pytany był o możliwość powrotu Porcupine Tree na scenę. Zwykle ignorował tego typu "zaczepki", ale mniej więcej przed rokiem zdarzyło mu się rzucić mimochodem - "niewykluczone, że Porcupine Tree powróci w najmniej spodziewanym momencie"

Ten MOMENT nastąpił właśnie teraz - będzie nowy album, duża trasa koncertowa i Polska na tej trasie. Nie mogło być inaczej. Wszak w naszym kraju zespół ma duże i wierne grono fanów od samego początku działalności!

To będzie magiczny wieczór podczas którego Porcupine Tree przedstawią to co stworzyli najlepszego. Koncert będzie trwał prawie 3h i będzie podzielony na dwie części.

Strona oficjalna: www.porcupinetree.com

Dyskografia:

albumy studyjne:

"On The Sunday Of Life" (05/1992)
"Up The Downstair" (7/06/1993)
"The Sky Moves Sideways" (30/01/1995)
"Signify" (30/09/1996)
"Stupid Dream" (22/03/1999)
"Lighbulb Sun" (22/05/2000)
"In Absentia" (13/01/2003)
"Deadwing" (21/03/2005)
"Fear Of A Blank Planet" (16/04/2007)
"The Incident" (14/09/2009)
"Closure/Continuation" (2022)

kompilacje, albumy koncertowe, rzadkie nagrania:

"Coma Divine - Live In Rome" (29/09/1997)
"Metanoia - Improvisations 1995/1996" (12/1998)
"Voyage 34 - The Complete Trip" (reedycja) (27/03/2000)
"Recordings" (05/2001)
"Stars Die - The Delerium Years 1992-1996" (2CD) (03/2002)
"Warszawa" (02/2004)

01. Imperio de Cristal - 6:27
02. Mosoj Pacha (Nuevo Mundo) - 4:57
03. Sombras en la Oscuridad - 3:42
04. El Jardín Secreto - 6:15
05. Mar Amargo (Parte 1 y Parte 2) - 7:41
06. Sueños Diurnos - 6:48
07. Laberinto - 5:33
08. Despertar - 7:36
09. Hasta el Final - 9:57

Czas całkowity - 58:56

- Alonso Herrera - wokal, gitara, gitara akustyczna
- Ignacio Flórez - gitara, dodatkowy wokal
- Junior Pacora - flet, sampona, quena, quenacho, cajón, dodatkowy wokal
- Alejandro Jarrín - gitara basowa
- Carlos Llontop - perkusja, dodatkowy wokal
oraz:
- Emiliano Obregón - gitara (8,9)
- Agustina Gonzalez - dodatkowy wokal (3,9)

Leprous świętuje w tym roku 10-lecie wydania albumu “Bilateral” (Inside Out Music). Norweska grupa postanowiła specjalnie uczcić tę rocznicę, wykonując dwa ekskluzywne koncerty (na świecie!) – jeden w Turcji oraz jeden w Polsce.
Jesteśmy niezwykle wdzięczni za to wyróżnienie i nie możemy się już doczekać, by ponownie ugościć Leprous w naszym kraju! Zanim spotkamy się pod sceną klubu Progresja, spędzimy kilka najbliższych tygodni na wspominaniu płyty “Bilateral” i poprzednich wystepów zespołu w Polsce.
Na „Exclusive Bilateral 10th Anniversary Show” zespołu Leprous zapraszamy już 26 listopada 2021 roku do warszawskiej Progresji. Gościem specjalnym zespołu bedzie polskie Tides From Nebula, a w rolu suppportu zagra A.A. Williams.

LEPROUS (Norwegia) progmetal:

Norweski Leprous to zespół kapitalnych muzyków, którzy tworzą najwyższej jakości progmetal. Wcześniej zaś dali się poznać, chociażby z wielokrotnego wspomagania w studiu i na scenie swojego sławnego rodaka Ihsahna (Emperor). Leprous powstał w 2001 roku w malowniczym regionie Telemark. Od początku działalności o muzycznym obliczu grupy decydują świetny wokalista Einar Solberg i gitarzysta Tor Oddmund Suhrke. Od 2014 roku wspiera ich Baard Kolstad prawdziwy mistrz perkusji, znany z Borknagar, czy ze współpracy z Gaahlem. Muzycy kapeli to wybitni spece w swoim fachu, niesamowicie osłuchani w różnych gatunkach, więc nic dziwnego, że progmetalowy rdzeń utworów Leprous dość często wzbogacany jest o alternatywny i progresywny rock, pop, wstawki symfoniczne, smyczkowe, czy elektroniczne. Pewne jest, że meloman o otwartym umyśle, nie będzie się nudzić, słuchając dyskografii Norwegów. A ta w 2021 roku powiększyła się o siódmy album "Aphelion". Nagrany z wykorzystaniem smyczków i… orkiestry dętej.

TIDES FROM NEBULA (Polska) post rock, rock progresywny:

Od 2008 roku historie dźwiękami pochodzącymi ze światów rocka, prog rocka i post rocka pisze warszawska Tides From Nebula. Przez lata za pisanie i odgrywanie tych historii odpowiadali Adam Waleszyński (gitara), Maciej Karbowski (gitara, instrumenty klawiszowe), Przemek Węgłowski (gitara basowa) i Tomasz Stołowski (perkusja). Od 2019 roku w kapeli nie ma Adama i funkcjonuje ona jako trio.

Jeśli podczas słuchania muzyki TFN myślicie o kosmicznych bezkresach albo pięknych pejzażach z morzami i oceanami w tle, skojarzenia te są jak najbardziej na miejscu, bo muzyków warszawskiej kapeli to między innymi interesuje. Zespół miał okazję koncertować za granicą, a w Polsce pracować z samym Zbigniewem Preisnerem, który produkował drugi album "Earthshine". Wydana w 2019 roku płyta "From Voodoo To Zen" spodobała się bardzo, a na liście OLIS dotarła aż do miejsca trzeciego. Jak widać, dźwiękowym film tworzony przez Tides From Nebula ma wciąż pokaźną widownię.

A.A. WILLIAMS (Wielka Brytania) dark folk, ambient, metal:

Angielka, która przyznaje, że kocha w muzyce to, co głośne i mroczne. Dała się już poznać polskiej publiczności jako suport The Sisters Of Mercy i Cult Of Luna. A.A. Williams porównuje się do Chelsea Wolfe, Emmy Ruth Rundle, Louise Lemon, aczkolwiek ma już ona swój charakterystyczny styl.

Pojawiła się w 2018 roku. Potem był kontrakt z Holy Roar Records, występ na prestiżowym festiwalu Roadburn oraz imienna debiutancka EP-ka (2019), która ugruntowała opinię o A.A. Williams, jako o jednej z najciekawszych niezależnych artystek. Brytyjka porusza się w melancholijnym mroku o odcieniach folku, ambientu, muzyki klasycznej i alternatywnego metalu i post metalu spod znaku na przykład Amenra, czy wspomnianych Cult Of Luna. Muzycy COL, Johannes Persson i Fredrik Kihlberg, są gośćmi na pełnowymiarowym debiucie A.A. Williams "Forever Blue" (2020). Pandemiczny czas artystka o hipnotyzującym, niskim głosie umiliła sobie i fanom zestawem coverów "Songs from Isolation" (2021; utwory m.in. Nicka Cave'a, Pixies, Deftones, Radiohead). Przygotowała też z udziałem 10-osobowej sekcji smyczkowej EP-kę "arco" z na nowo zaaranżowanymi piosenkami z pierwszej małej płytki.

Wystąpią:
Leprous (Norwegia) progmetal
+
Tides From Nebula (Polska) post rock, rock progresywny
A.A. Williams (Wielka Brytania) dark folk, ambient, metal

Kiedy: 26 listopada (piątek) 2021
Gdzie: Warszawa @ Progresja, ul. Fort Wola 22
Bilety: 129 zł – przedsprzedaż, 140 zł – w dniu koncertu
Organizator: Knock Out Productions

Bilety dostępne na:
- SKLEP KNOCK OUT (druki kolekcjonerskie)
- eBILET

01. Intro - 1:20
02. La Fortaleza - 3:38
03. Volver a Nacer - 5:40
04. Shamballa - 5:51
05. Amnesia - 4:43
06. Danza Celta (Parte II) - 3:28
07. Habitante de Un Mundo Imaginario - 4:33
08. Nubes Oscuras - 6:38
09. Atlantis - 5:48
10. Noche Azul - 3:35
11. La Puerta Dorada - 4:16
12. Mundos Bizarros 11:31

Czas całkowity - 1:01:01

- Alonso Herrera - wokal, gitara
- Johnny Pérez - flet, zampoña, quena
- Alejandro Jarrin - gitara basowa
- Jorge Puccini - perkusja

01. Madre Tierra - 8:08
02. El Charango Perdido - 4:57
03. El Mensajero - 3:07
04. Danza Celta - 3:39
05. Luz de Luna - 3:32
06. Andaluces - 4:09
07. Antares - 3:15
08. Desapareciendo - 5:19
09. La Ley de la Vida - 3:37
10. Medusa - 7:03

Czas całkowity - 46:46

- Alonso Herrera - wokal, gitara
- Johnny Pérez - flet, zampoña, dodatkowy wokal
- Alejandro Jarrin - gitara basowa
- Jorge Puccini - perkusja

01. La Llegada - 7:20
02. Libélula - 7:22
03. Negativos de una Memoria Inexistente - 6:15
04. Ayahuaska - 4:10
05. El Errante - 9:02
06. El Niño y el Puerco - 7:36
07. Y - 1:55
08. Ritual - 6:28
09. Flor de Loto - 2:53
10. Suculentas Frutas - 9:35

Czas całkowity - 1:02:36

- Alonso Herrera - gitara
- Johnny Pérez - flet, zampoña
- Alejandro Jarrin - gitara basowa
- Jorge Puccini - perkusja

01. El Cóndor Pasa / Locomotive - 6:49
02. Tempestad - 3:37
03. Animal - 3:53
04. Eclipse - 6:24
05. Esclavitud de Tu Ser - 4:57
06. Támesis - 3:23
07. Paraíso - 5:24
08. Almas Perdidas - 4:08
09. Eterna Proyección - 4:23
10. Líneas de Nazca - 5:27

Czas całkowity - 48:25

- Alonso Herrera - wokal, gitara
- Sergio Checho Cuadros - quena
- Gabriel Iwasaki - instrumenty klawiszowe
- Alejandro Jarrin - gitara basowa
- Alvaro Escobar - perkusja

Zapraszamy na czwartą odsłonę festiwalu. Po okresie pandemii zespoły są spragnione występów a publiczność uczestnictwa w koncertach, tym bardziej zapowiada się niesamowity wieczór ze znakomitymi gośćmi festiwalu oraz jak co roku gospodarzami z The Broken Bridges.
Pierwszym gościem festiwalu będzie zespół Keep Rockin. Grupa jest już znana grudziądzkiej publiczności i powraca po 5 latach w odmienionym składem i trzypłytowym dorobkiem. Muzyka Keep Rockin' jest zróżnicowana, gdzie znajdziemy zarówno rozbudowane kompozycyjnie ballady ,jak również mocne progmetalowe numery. Za mikrofonem pojawiła się Michalina Domańska - Krawiec zastępując śpiewającego wcześniej Marcina Wojciechowskiego. Skład uzupełniają Remigiusz Bregier - gitara
Adam Muszyński - gitara
Aleksander Kruszewski - bas
Janusz Janicki -perkusja

Drugim gościem festiwalu będzie zespół ProAge.
ProAge jest przedstawicielem szeroko pojętego ambitnego rockowego brzmienia . Grupa łączy elementy progresji z grunge`m , a nawet metalem . Ich muzykę uzupełniają niebanalne teksty Muzyka tworzona jest zawsze wspólnie przez wszystkich muzyków . Zespół istnieje już 13 lat . W tym czasie proAge udanie koncertował w wielu miejscach w kraju . Jednym z sukcesów grupy jest zakwalifikowanie się do półfinału Antyfestu 2017 Antyradia Obecny skład zespołu to:
Krzysztof Walczyk – klawisze
Bogdan Mikrut – perkusja
Roman Simiński – bas
Sławomir Jelonek – gitara
Mariusz Filosek – wokal i teksty
Mariusz Rutka - saksofon

Gospodarze festiwalu z The Broken Bridges intensywnie pracowali nad nowymi piosenkami , co znajdzie ujście w premierowym ich wykonaniu właśnie na festiwalu. Są to piosenki w stylu, który może nieco zaskoczyć fanów przyzwyczajonych raczej do melancholijnego tonu kompozycji. Do zespołu w kilku utworach dołączy Małgorzata Grzanka grająca na skrzypcach, ubarwiając występ grupy.
Zespół zagra w składzie:
Marek Habryn - wokal, gitary
Grzegorz Grzanka - instrumenty klawiszowe, akordeon
Łukasz Dryl - bas
Sławomir Kaligowski - perkusja
Bilety w cenie:
25 zł przedsprzedaż
35 w dniu koncertu
ilość: 50 kasy , 50 online
do nabycia w kasach Centrum Kultury Teatr (ul. Teatralna 1) oraz Klub Akcent (ul. Wybickiego 38) lub na kupbilecik.pl
https://www.kupbilecik.pl/.../Grud.../ProgRockowy+Akcent/...

Bilety:
1. Organizator - https://bit.ly/3agGr0Y
2. Ebilet - https://sklep.ebilet.pl/149181737656647686
3. Kasa MCK w Bydgoszczy ul. Marcinkowskiego 12
4. Kasa GMG Białe Błota ul.Altanowa 15

Ilość biletów ograniczona
Zapraszamy Państwa na szóstą edycję Progressive Evening.
Edycja w tym roku ma przewodnie hasło:
Metal Edition
Wystąpią zespoły:
Decapitated
Obecny skład zespołu:
Wacław „Vogg” Kiełtyka – gitara elektryczna (od 1996)
Rafał „Rasta” Piotrowski – śpiew (od 2009)
James Stewart - perkusja (od 2019)
Zespół powstał w grudniu 1996 roku w Krośnie z inicjatywy braci: gitarzysty Wacława „Vogga” Kiełtyki i perkusisty Witolda „Vitka” Kiełtyki oraz wokalisty Wojciecha „Saurona” Wąsowicza. W 1997 roku skład grupy uzupełnił basista Marcin „Martin” Rygiel. W czerwcu tego samego roku grupa zrealizowała debiutancki materiał demo pt. Cemeteral Gardens, wydawnictwo cieszyło się dużym uznaniem w undergroundzie, jednak młody wiek muzyków zapewnił duże grono przeciwnych grupie. 28 listopada tego samego roku zespół wystąpił po raz pierwszy podczas koncertu w Krośnie. Rozwój jako muzyków uwarunkowany był nauką pobieraną w szkołach muzycznych, postęp wyraźnie zaznaczył się już na kolejnym demie pt. The Eye of Horus zarejestrowanym w październiku 1998 roku w Manek Studio. Dzięki tym nagraniom zespół podpisał kontrakt z firmą Massive Mangement.
15 kwietnia 1999 roku w olsztyńskim Selani Studio we współpracy z Piotrem Wiwczarkiem grupa przystąpiła do nagrań debiutanckiego albumu pt. Winds of Creation. Wydawnictwo ukazało się 23 maja 2000 roku nakładem Earache Records. Wydawnictwo cieszyło się uznaniem zarówno fanów jak i krytyków muzycznych. Czasopismo Metal Maniacs które określiło grupę mianem nadziei death metalu, natomiast magazyn Terrorizer uznał najlepszym debiutem roku 2000. W związku ze zobowiązaniami szkolnymi, młodzi muzycy nie mogli w pełni czynnie uczestniczyć w promocji albumu. 17 czerwca nakładem Metal Mind Productions ukazała się kompilacja nagrań demo pt. The First Damned. Na płycie znalazły się także dwa utwory koncertowe zarejestrowane podczas Thrash'em All Festival '2000. W sierpniu zespół odbył krótką trasę koncertową Grind Your Mind Tour 2000 po Anglii wraz z grupą Lock Up. Ponadto muzycy odbyli europejską trasę koncertową wraz z grupami Immolation, Deranged, Deströyer 666 i Soul Demise oraz szereg koncertów w Polsce wraz z Trauma i Vader. 14 listopada tego samego roku demo The Eye Of Horus ukazało się na kompilacji Polish Assault.
W 2001 roku grupa zrealizowała kolejny studyjny album pt. Nihility, podczas wrześniowej sesji nagraniowej w białostockim Hertz Studio. Album ukazał się na początku 2002 roku nakładem Earache Records. W celach promocyjnych zrealizowany został również teledysk do utworu pt. „Spheres of Madness”, okładkę płyty wykonał natomiast Jacek Wiśniewski grafik współpracujący m.in. z zespołem Vader i Krisiun. Wkrótce po premierze muzycy wystąpili na festiwalu Ozzfest w Katowicach grając u boku grup Tool, Slayer i Ozzy’ego Osbourne’a.
Drugi album grupy był promowany również podczas koncertów wraz z grupami Incantation, Impaled, Vehemence oraz Dead to Fall. Natomiast jesienią zespół odbył liczące czterdzieści występów europejskie tournée wraz z Vader, Krisiun i Prejudice. Latem 2003 roku w Hertz Studio zespół nagrał trzeci album zatytułowany The Negation. 14 sierpnia tego samego roku w Key Club, w Los Angeles, został zarejestrowany teledysku do kompozycji „Spheres Of Madness” w reżyserii Davea Bonea. Wydawnictwo ukazało się 1 lutego 2004 i było promowane m.in. podczas koncertów w Wielkiej Brytanii. Występy Decapitated poprzedzały grupy Rotting Christ, Anata i Thus Defiled. Zespół wystąpił również podczas na festiwalu Metalmania poprzedzając m.in. koncert grupy Morbid Angel oraz trasie koncertowej wraz z grupą Mayhem, Krisiun i Anaal Nathrakh. W drugiej połowie roku zespół wystąpił w kraju wraz z grupami Totem, Hate, Pyorrhoea i Abused Majesty.
W 2005 roku grupa odbyła pierwszą europejską trasę koncertową w roli headlinera, zespołowi towarzyszyły na niej Dies Irae, Hate i Crionics. Latem tego samego roku grupę opuścił wieloletni wokalista grupy Wojciech „Sauron” Wasowicz, który poświęcił się studiom na Uniwersytecie Jagiellońskim na wydziale Muzykologii. Wąsowicza zastąpił wkrótce pochodzący z Krakowa, a szerzej znany z występów w grupie muzycznej Atrophia Red Sun Adrian „Covan” Kowanek.
Już z nowym wokalistą 15 lipca grupa wystąpiła na festiwalu Kaltenbach Open Air w Austrii. Natomiast jesienią w ramach Sesnsual Sickness Tour zespół wystąpił podczas dwudziestu siedmiu koncertów w Europie wraz z grupami Gorerotted, Detonation i Dam. W Stanach Zjednoczonych podczas Blitzkrieg 3 American Tour wraz z grupami Vader i Dew-Scented oraz jako headliner w Kanadzie wraz z grupą Neuraxis. 1 sierpnia 2005 roku w białostockim Hertz Studio grupa przystąpiła do prac nad nowym albumem zatytułowanym Organic Hallucinosis. Nowa płyta grupy została wyprodukowana, zmiksowana oraz zmasterowana przez braci Wojciecha i Sławomira Wiesławskich.
Na przełomie stycznia i lutego 2006 roku zespół wystąpił podczas dwumiesięcznej trasy koncertowej Annihilation Of The Wicked Tour wraz grupami Nile, Hypocrisy, Soilent Green oraz Raging Speedhorn, podczas koncertów na gitarze basowej w zastępstwie Rygla wystąpił Richard Gulczynski. Czwarte wydawnictwo grupy Organic Hallucinosis ukazało się 7 lutego 2006 roku w USA, później 7 i 22 lutego odpowiednio w Europie i Japonii. Utwory przed wydaniem były dostępne do przesłuchania w wersji online na oficjalnej stronie wydawcy zespołu Earache Records. Do otwierającego album utworu pt. „A Poem About an Old Prison Man” wykorzystano pochodzący z 1984 roku tekst autorstwa amerykańskiego mordercy Charlesa Mansona. Okładkę płyty wykonał grecki grafik i malarz Seth Siro Anton, który współpracował m.in. z grupami Paradise Lost i Rotting Christ. W celach promocyjnych do utworu pt. „Day 69” został zrealizowany teledysk. Płyta ukazała się również w specjalnej limitowanej do 1000 sztuk wersji wraz z darmową płytą koncertową zarejestrowaną podczas Earache Xmas Party, w grudniu 2004 roku.
Tego samego roku zespół wystąpił podczas trasy koncertowej po Wielkiej Brytanii wraz z grupą Biomechanical oraz na festiwalach Hunter Fest w Polsce, Metalcamp w Słowenii, Hard Rock Laager w Estonii oraz jesienią na koncertach w USA wraz z grupami Six Feet Under, Krisiun i Abysmal Dawn oraz ponownie w USA i Kanadzie wraz z grupami Fear Factory, Suffocation i Hypocrisy. Po powrocie do kraju 16 grudnia zespół wystąpił w Krośnie z okazji dziesięciolecia dziłalności artystycznej. W lutym 2007 roku grupa wystąpiła podczas trasy koncertowej Organic Hallucinosis European Tour wraz z grupami Phazm i Hate. W maju tego samego roku zespół wystąpił podczas koncertów w Australii i Nowej Zelandii wraz grupą Nile, natomiast latem wyruszył do USA, Kanady i Meksyku gdzie zagrał podczas Summer Slaughter Tour wraz z zespołami Necrophagist, Cephalic Carnage, Cattle Decapitation, The Faceless, As Blood Runs Black, Arsis, Ion Dissonance i Beneath the Massacre. We wrześniu zespół opuścił basista Marcin „Martin” Rygiel, który wkrótce przeprowadził się do Kalifornii by poświęcić się rodzinie. 18 października zespół rozpoczął trasę koncertową Extreme Hallucinosis Easten Tour 2007 obejmującą kraje kraje nadbałtyckie.
29 października w drodze do miejscowości Homel na Białorusi, Decapitated oraz grupa muzyczna Crionics, miały wypadek – kolizję z ciężarówką transportującą drewno. Witold Kiełtyka i Adrian Kowanek odnieśli poważne obrażenia. Zostali przewiezieni do Nowozybkowa, w Rosji. Kiełtyka zmarł jednak 1 listopada ok. godziny 4 rano mając 23 lata. Natomiast Adrian Kowanek w ciężkim stanie został przetransportowany drogą lotniczą do Krakowa. Śmierć perkusisty odbiła się szerokim echem na scenie metalowej. Wyrazy współczucia i kondolencje na ręce rodziny spłynęły z całego świata. Śmierć Kiełtyki skomentowali m.in. Tomas Haake, Gene Hoglan i Raymond Herrera.
W cieniu tragicznych wydarzeń zespół podpisał kontrakt płytowy z niemiecką wytwórnią muzyczną Nuclear Blast. W ramach pomocy rodzinom pokrzywdzonych w wypadku na całym świecie organizowano koncerty charytatywne. Były to m.in. koncerty w Krakowie, Warszawie, Paryżu, Londynie i Los Angeles podczas których wystąpiły takie zespoły jak Vader, Behemoth, Hate, Frontside, Akercocke, Delight, Nyia czy Virgin Snatch 9 czerwca 2008 roku ukazało się pierwsze DVD zespołu zatytułowane Human’s Dust zawierające m.in. koncert grupy z festiwali Metalmania i Ozzfest, koncert zespołu zarejestrowany w studiu telewizyjnym w Krakowie oraz wywiady z członkami zespołu. Wydawnictwo ukazało się nakładem polskiej wytwórni muzycznej Metal Mind Production
8 marca 2009 roku, Wacław Kiełtyka, na oficjalnym profilu MySpace zespołu ogłosił reaktywacje zespołu w nowym składzie. Tego samego roku do Decapitated dołączył austriacki perkusista Kerim „Krimh” Lechner. Muzyk występował dotychczas w takich zespołach jak Thorns Of Ivy czy Mondstille. W listopadzie również 2009 roku został zaanonsowany nowy skład grupy. Do Decapitated dołączył basista Filip „Heinrich” Hałucha znany z występów w grupach Vesania, Rootwater i UnSun oraz wokalista Rafał Piotrowski członek Ketha i Forgotten Souls. Gitarzysta Wacław Kiełtyka, który od 2008 roku towarzyszył Vader jako muzyk koncertowy, odbył w grudniu z zespołem ostatnią trasę, po czym Decapitated rozpoczął próby przed zaplanowanymi występami.
W styczniu 2010 roku muzycy odbyli tournée w Wielkiej Brytanii wraz z Kataklysm, w kwietniu wystąpili w Australii i Nowej Zelandii, natomiast w maju wzięli udział w cyklicznym festiwalu Metalfest Open Air w Austrii, Niemczech, Szwajcarii, Węgrzech i Czechach. W lipcu i sierpniu Decapitated zagrał szereg koncertów w USA i Kanadzie w ramach Summer Slaughter Tour. Następnie w październiku zespół odbył w Polsce trasę Rebellion Tour vol. 2. Grupa gościła podczas koncertów m.in. basistę Tomasza „Oriona” Wróblewskiego, perkusistę Zbigniewa „Inferno” Promińskiego i gitarzystę Patryka „Setha” Sztybera z formacji Behemoth.
W lutym 2011 roku w gdańskim RG Studio grupa rozpoczęła prace nad piątym albumem. Nagrania zostały zarejestrowane we współpracy z inżynierami: Arkadiuszem „Maltą” Malczewskim i Danielem Bergstrandem, który również zmiksował wszystkie utwory. Produkcji podjął się lider formacji Wacław „Vogg” Kiełtyka. Premiera piątego albumu Decapitated pt. Carnival is Forever odbyła się 12 lipca 2011 roku. Wszystkie teksty na potrzeby płyty napisał były wokalista grupy Lux Occulta – Jarosław Szubrycht. Gościnnie w nagraniach wziął także udział Bartosz Hervy znany z występów w grupie Blindead. Po nagraniach z zespołu odszedł Hałucha, którego tymczasowo zastąpił Konrad Rossa znany z występów w grupie Trauma. Wydawnictwo dotarło do 11. miejsca listy Billboard Top Heatseekers w USA sprzedając się w nakładzie 2100 egzemplarzy w przeciągu tygodnia od dnia premiery.
W ramach promocji do utworów „Pest” i „Homo Sum” zostały zrealizowane teledyski. Materiał był także promowany podczas letnich festiwali, a także podczas koncertów w USA, które odbyły się na przełomie września i października. 1 listopada 2011 członkowie zespołu byli pasażerami Boeinga 767 lecącego z Newark do Warszawy, lądującego na Okęciu awaryjnie bez wysuniętego podwozia. Kolejne koncerty grupa dała podczas The Decimation Of Europe Tour z udziałem Aborted, Fleshgod Apocalypse, Cyanide Serenity oraz Archspire. Na początku 2012 roku muzycy dwukrotnie wystąpili w ramach charytatywnej trasy koncertowej Covan Wake The Fuck Up Tour 2012 na rzecz Adriana „Covana” Kowanka. Następnie grupa wzięła udział w trasie koncertowej The Ophidian Trek w USA i Europie poprzedzając kwintet Meshuggah. Latem w wyniku nieporozumień skład opuścił Kerim „Krimh” Lechner, którego zastąpił Paweł „Pawulon” Jaroszewicz.
Oskarżenie o gwałt zbiorowy w 2017
We wrześniu 2017, w mediach zagranicznych i krajowych pojawiła się informacja, że w trakcie trasy Decapitated po Stanach Zjednoczonych fanka zespołu została zgwałcona przez jego członków. Ofiara oraz jej przyjaciółka miały brać udział w koncercie 31 sierpnia 2017 w Spokane w stanie Waszyngton. Po zakończeniu miały zostać zaproszone przez muzyków do autobusu na drinka, gdzie miało dojść do zbiorowego zgwałcenia jednej z kobiet. Adwokat Decapitated stwierdził, że członkowie zespołu nie przyznają się do winy. 13 października 2017 wszystkim członkom zespołu zostały postawione zarzuty zgwałcenia wspomnianej kobiety. 22 listopada 2017 wszyscy czterej członkowie zespołu zostali zwolnieni z tymczasowego aresztu postanowieniem sędzi sądu w Spokane Julie McKay, zaś według adwokata W. Kiełtyki, Stevena Grahama, przyczynił się do tego polski poseł partii Prawo i Sprawiedliwość, Dominik Tarczyński, który wstawił się za polskimi muzykami w liście skierowanym do amerykańskiego sądu. 5 stycznia 2018 prokurator hrabstwa Spokane wycofała zarzuty przeciwko muzykom

Art of Illusion
Miasto: Bydgoszcz, Polska
Gatunek muzyczny: rock progresywny,
głównie instrumentalny, z dużą ilością wirtuozerskich solówek, partii fortepianowych i orkiestralnych, częstymi zmianami nastrojów, tempa oraz rytmów, mocnymi riffami oraz bogatymi aranżacjami.
Tytuł albumu 1: Round Square of The Triangle
Data premiery: 23/11/2014
Wytwórnia: Lynx Music
Tytuł albumu 2: Cold war of solipsism
Data premiery: 23/01/2018
Wytwórnia: 12Sounds Production
Tytuł albumu 2 na Vinylu : Cold war of solipsism
Skład:
Filip Wiśniewski - gitara
Paweł Łapuć - fortepian, instrumenty klawiszowe
Kamil Kluczyński - perkusja
Artur Olkowicz - gitara basowa
Marcin Walczak - wokal
Koncerty z ważniejszymi artystami:
-zagraniczni: Dream Theater, Anathema, Evergrey, Pendragon, The Watch, Dante, Arena
-krajowi: Riverside, SBB, Collage, Tides From Nebula, Materia, Osada Vida, AnVision, State Urge, Closterkeller
Ważniejsze festiwale:
Slottsskogen Goes Progressive 2016 – Göteborg
Metal Hammer Festival 2015 – Prog Edition – Katowice
Art Prog Festival – Toruń (2014, 2015)
IX i XI Festiwal Rocka Progresywnego – Gniewkowo ( Toruń) (2015, 2017)
Prog the Night – Łódź (2015)
Prog on Days - Łódź (2017,2018)
Castle Party Festival - Bolków (2018)
Progressive Evening - Bydgoszcz ( wszystkie 5 edycji jako gospodarz)

Bright Ophidia
Zespół powstał w 1998 roku w Białymstoku z zamiarem grania nowoczesnego progmetalu. Grupa ma na koncie cztery oficjalnie wydane albumy, świetnie przyjęte przez krytyków muzycznych jak i pozostałych słuchaczy: Coma (Metal Mind Records), Red Riot (Metal Mind Productions), Set Your Madness Free (Revolution Records), Fighting The Gravity (Pronet Records). Bright Ophidia wystąpiła na wielu festiwalach takich jak Metalmania
w katowickim Spodku, Bike Show w Kaliningradzie z okazji 750 lecia miasta, Rockowych Ogródkach w Płocku, Hunter Fest i wielu innych imprezach w kraju i za granicą. Wielkim sukcesem zespołu w roku 2012 był występ przed amerykańską supergrupą Adrenaline Mob
w której udzielał się m. in. Mike Portnoy - ex perkusista Dream Theater . Od 2015 roku zespół aktywnie koncertuje w kraju, a od 2016 także za granicą (m. in. dwa razy w Wielkiej Brytanii). W 2017 zespół Bright Ophidia zagrał ponad 25 koncertów w tym na festiwalach takich jak: Rock Water Fest (Szelment), Rock Blues Fest (Siemiatycze) czy ZMRock na Zamku
w Nidzicy. Zespół jest także gospodarzem festiwalu ProgDay w Białymstoku, którego czwarta edycja miała miejsce 8 kwietnia 2017 roku, na którym zagrały także Chainsaw z Bydgoszczy
i Materia ze Szczecinka. 1 grudnia 2017 roku miała miejsce premiera czwartego albumu "Fighting The Gravity", który ukazał się nakładem Pronet Records, natomiast kilka dni później światło dzienne ujrzał teledysk do utworu „My Heart Tells Me No”. W styczniu 2018 r. zespół zaprezentował się u boku legendy polskiego heavy metalu - formacją Kat & Roman Kostrzewski jak również ponownie odwiedził Wielką Brytanie z ciepło przyjętymi koncertami w Manchesterze i Wakefield. W lutym i marcu 2018 r. Bright Ophidia odbyła udaną mini trasę z legendarną formacją Proletaryat. Warto dodać, iż nowy album zespołu „Fighting The Gravity”, według magazynu Teraz Rock znalazł się wśród najwyżej ocenionych płyt w pierwszym kwartale 2018 r. Poniżej kilka słów z recenzji najnowszej płyty Bright Ophidia:
„Najdojrzalszy i zarazem najlepszy album zespołu”. Teraz Rock
„Bright Ophidia wrócili w świetnym stylu i udowodnili, że są czołową progresywno metalową ekipą w Polsce. Przy okazji należą do reprezentantów tej nieco cięższej szkoły prog-metalowego rzemiosła z silnie zaznaczonymi wpływami thrashu, djentu i nowoczesnego metalu alternatywnego. Godna rzecz”. www.magazyngitarzysta.pl
„Nie zmienia to faktu, że Fighting the Gravity to płyta bardzo solidna, świetnie przemyślana, obłędnie zagrana i perfekcyjnie wyprodukowana. To jeden z tych krążków, których warto raz na jakiś czas posłuchać, by zobaczyć, że do muzyki da się podejść inaczej. I tylko to poczucie niesprawiedliwości… Ale cóż – spoglądam właśnie na zdjęcie zespołu zrobione na deskach stołecznej Stodoły, podziwiam plakat koncertów zagranych wespół z Proletaryatem… Pozostaje mocno trzymać kciuki i wierzyć, że tak dobra muzyka będzie w stanie obronić się sama”. www.muzycznehoryzonty.pl
„Niejeden klasowy, zachodni zespół mógłby pozazdrościć białostockiej Bright Ophidii, tak perfekcyjnej produkcji”. Rock Area
Rok 2019 Bright Ophidia rozpoczęła od koncertu w Brukseli wspólnie z Tomaszem Organkiem podczas 27 edycji WOŚP. Zespół wystąpił na festiwalach m.in. XXI Piknik Europejski – ParkTower Płock wspólnie z C.E.T.I., Fear Inside Of Me, GAD; Gardłoryki Festiwal; Rock Blues w Siemiatyczach z zespołem Proletaryat; Szelment Festiwal z zespołem IRA. Prawdziwą „petardą” był występ na jednym z największych festiwali muzyki progresywnej w Europie - PROG IN PARK III u boku Dream Theater, Opeth, Richie Kotzen, Haken, Tesseract, Soen oraz Fish. W październiku 2019 roku przy współpracy z MMPstudio powstał oficjalny teledysk
do nowego singla "In Your Eyes", który również trafił na kanał Best European Metal Bands #141 (przypis https://www.youtube.com/watch?v=uNHjNdEnbiU). 11 stycznia 2020 roku Bright Ophidia była headlinerem bydgoskiego festiwalu Metalowy Początek Roku, na którym także zagrali Deathinition, Brüdny Skürwiel, Fanthrash i Kontagion. Dzień później
w Białymstoku w ramach WOŚPu grupa dała dwa koncerty: na Rynku Kościuszki
w Białymstoku dla kilku tysięcznej widowni oraz w Wysokiem Mazowieckiem (koncert klubowy). 16 lutego 2020 roku odbył się finał "Niebieskiego Mikrofonu" - plebiscytu Polskiego Radia Białystok, gdzie zespół Bright Ophidia został wyróżniony za całokształt twórczości, zdobywając przy tym nagrodę specjalną (rzeczową i finansową). Zespół zagrał kilka koncertów m.in. w towarzystwie zespołów Hunter (Białystok), Virgin Snatch (Warszawa), jak również wziął udział w cyklicznej imprezie pod hasłem „Muzyka bez zastrzeżeń” organizowanej przez Muzeum Kultury Białoruskiej w Hajnówce (koncert on-line). Reszta zaplanowanych koncertów z powodu COVID-19 została przeniesiona na inny termin lub odwołana. 14 listopada 2020 roku miała miejsce oficjalna premiera clipu do utworu „Survive” (produkcja video MMP studio Michał & Monika Pęza przy udziale aktorów tj. Magdaleny Kiszko Dojlidko oraz Michała Jarmoszuka, produkcja muzyczna Krzysztof "Murek" Murawski – LaGrunge Studio). Mimo trudnych czasów zespół aktywnie komponuje i ogrywa materiał na piąty album oraz planuje jak najszybciej wrócić do koncertów.
Skład:
Adam Bogusłowicz – voc,
Przemek Figiel – guit.,
Cezary Mielko – drums,
Mariusz Rusiłowicz – bass,