Knock Out Productions informuje, że europejska trasa Szwedów została ponownie przesunięta.
Ze względów bezpieczeństwa oraz z powodu utrudnień logistycznych w realizacji trasy, Soen nie wystąpi w Polsce w planowanych terminach. Wraz z managementem zespołu pracujemy obecnie nad nowymi datami koncertów we Wrocławiu, Gdańsku i Warszawie – dołożymy wszelkich starań, by podać je już niedługo.

W związku z przesunięciem całej trasy, udział Port Noir oraz Oceanhoarse w jej nowych terminach nie został potwierdzony.

UWAGA! Wszystkie zakupione bilety będą ważne w nowych terminach występów. Dokonywanie zwrotów i wymian wejściówek pozostaje możliwe w miejscu ich zakupu.

Zagrają:
SOEN (Szwecja) rock progresywny, progmetal
+
Special Guest

Kiedy: NOWA DATA WKRÓTCE!
Gdzie: Wrocław @ Pralnia, ul. Krakowska 100
Bilety: 90 zł – przedsprzedaż, 100 zł – w dniu koncertu
Organizator: Knock Out Productions

Kiedy: NOWA DATA WKRÓTCE!
Gdzie: Gdańsk @ B90, ul. Elektryków
Bilety: 90 zł – przedsprzedaż, 100 zł – w dniu koncertu
Organizator: B90

Kiedy: NOWA DATA WKRÓTCE!
Gdzie: Warszawa @ Proxima, ul. Żwirki i Wigury 99a
Bilety: 90 zł – przedsprzedaż, 100 zł – w dniu koncertu
Organizator: Knock Out Productions

01. Hybrydy - 4:06
02. The River - 4:17
03. Iceberg - 2:04
04. Mantracore - 8:21
05. Belarus (bonus track) - 4:18

Czas całkowity - 23:06

- Łukasz Pawełoszek – wokal, gitara akustyczna
- Piotr Guliński – gitara
- Adrian Nejman - gitara basowa, gitara akustyczna
- Paweł Zborowski – perkusja
oraz:
- Valeriia Hevchuk - dodatkowy wokal
- Alicja Mazur - dodatkowy wokal
- Mariusz Wiśniewski - dodatkowy wokal
- Pamela Pakuła - dodatkowy wokal

Robert Plant & Alison Krauss
ogłaszają pierwszą od dwunastu lat trasę koncertową!

KONCERT W POLSCE
18.07.2022 – SOPOT– Opera Leśna
Bilety w sprzedaży ogólnej od 26 listopada o godz. 9:00 na LiveNation.pl.

Plenerowe koncerty odbędą się latem 2022 roku. Trasa będzie przebiegała od nowojorskiego Forest Hills Stadium, przez londyński Hyde Park, po wspaniałą berlińską Cytadelę Spandau, a także Operę Leśną w Sopocie.

Ekskluzywna przedsprzedaż biletów na europejską część trasy:
zakup płyty „Raise The Roof” w dowolnym formacie w DIG przed godz. 12:00 we wtorek 23 listopada umożliwia dostęp do biletów w przedsprzedaży w środę 24 listopada 2021.

YouTube Livestream rozpocznie się dziś o godz. 19:00, a tuż po nim zapraszamy na NPR Music Listening Party o godz. 20:00.

Przedsprzedaż na stronie artysty: środa, 24.11 godz. 9:00 – piątek, 26.11 godz. 8:00
Przedsprzedaż dla klientów Citi Handlowy: środa, 24.11 godz. 9:00 - piątek, 26.11 godz. 8:00
Przedsprzedaż Ticketmaster: czwartek, 25.11 godz. 9:00 – piątek, 26.11 godz. 9:00
Sprzedaż ogólna: piątek, 26.11 od godz. 9:00

Photo by David McClister

To właśnie dziś Robert Plant i Alison Krauss zaprezentowali światu swoje najnowsze dzieło zatytułowane „Raise The Roof”. Długo oczekiwany następca epickiego albumu "Raising Sand" z 2007 roku jest już dostępny! Z tej okazji duet ogłosił pierwszą od dwunastu lat trasę koncertową. Począwszy od 1 czerwca 2022 roku, członkowie elitarnego Rock and Roll Hall of Fame oraz 27-krotni laureaci nagrody Grammy będą prezentować nowe utwory podczas międzynarodowej trasy, składającej się głównie z koncertów plenerowych. Wydarzenia odbędą się w USA, Wielkiej Brytanii i Europie.

Bilety na europejską cześć trasy trafią do sprzedaży 26 listopada o 9:00. Fani mogą skorzystać z ekskluzywnej przedsprzedaży biletów na europejskie koncerty, kupując dzień wcześniej w sklepie DIG! dowolny format płyty: standardowe CD, Deluxe CD, które zawiera dwa dodatkowe bonusowe utwory, 180g podwójny winylowy album w wersji z rozkładaną okładką lub specjalną limitowaną edycję Coke Bottle Green LP. Zakupu można dokonać do godziny 12:00 we wtorek 23 listopada 2021. Przedsprzedaż biletów w Dig! rozpocznie się o 9:00 w środę 24 listopada. Więcej europejskich dat zostanie ogłoszone niebawem.
Bilety na amerykańską część trasy trafią do sprzedaży tydzień później, w piątek 3 grudnia 2021 o 10 rano.

Posłuchaj Raise The Roof w Warner Music:
https://plantkrauss.lnk.to/RaiseTheRoof
Dziś wieczór fani będą mogli uczestniczyć w livestreamie na YouTube (watch), podczas którego muzyczne ikony zagrają na żywo. Start godzina 19:00. O 20:00 zapraszamy na rozmowę z krytykiem Ann Powers, która będzie częścią imprezy NPR Music's Listening Party (rsvp).

Nim album "Raise The Roof" ujrzał światło dzienne, został wyróżniony okładką w MOJO, w New York Times, wielostronicową rozkładówką w Vanity Fair, jak również w Variety, The Guardian i wielu innych tytułach na świecie. Jak pisze New York Times:
„Raise The Roof w niemal w magiczny sposób nawiązuje do spektakularnego poprzednika, czyli Raising Sand. Znajduje jednak sposób by go rozwinąć, zagłębiając się zarówno w ciche subtelności, jak i krzykliwą intensywność”.
Nagrania w Sound Emporium Studio w Nashville rozpoczęły się pod koniec 2019 roku i zostały ukończone na kilka tygodni przed całkowitym lockdownem. Podobnie jak „Raising Sand”, płytę wyprodukował T Bone Burnett. Materiał zawiera energetyczną mieszankę wczesnego bluesa, country, folk-rocka i zapomnianej muzyki soul napisanej zarówno przez legendy, jak i cichych bohaterów, takich jak: Merle Haggard, Allen Toussaint, The Everly Brothers, Anne Briggs, Geeshie Wiley, Bert Jansch, Ola Belle Reed czy Brenda Burns. Wszystko nagrane jest w aranżacjach jeszcze bardziej sugestywnych i hipnotycznych niż te znane z "Raising Sand".

Robert Plant & Alison Krauss – daty koncertów

01/06 - Canandaigua, NY - CMAC
03/6 - Saratoga Springs, NY - Saratoga Performing Arts Center
04/06 - Forest Hills, NY - Forest Hills Stadium
06/06 - Clarkston, MI - DTE Energy Music Theatre
07/06 - Chicago, IL - Pritzker Pavilion
09/06 - Indianapolis, IN - TCU Amphitheater at White River State Park
11/06 - Columbia, MD - Merriweather Post Pavilion
12/06 - Philadelphia, PA - TD Pavilion @ The Mann
14/06 - Cary, NC - Koka Booth Amphitheatre
16/06 - Atlanta, GA - Cadence Bank Amphitheatre at Chastain Park
26/06 - London, UK - BST Hyde Park
01/07 - Hamar, NO – Tjuvholmen Arena
02/07 - Bergen, NO - Bergenhus Fortress
05/07 - Rättvik, SE - Dalhalla
14/07 - Lucca, IT - Lucca Summer Festival - Piazza Napoleone
16/07 – Stuttgart, DE – JazzOpen Stuttgart 2022
18/07 - Sopot, PL - Opera Leśna
20/07 - Berlin, DE – Zitadelle

MIEJSCE, GDZIE MOJE SANKTUARIUM.
DEBIUT QUIDAM POWRACA W NOWEJ ODSŁONIE

Bajkowa klasyka polskiego rocka progresywnego w nowej odsłonie! Debiutancki album Quidam powraca w zremasterowanej wersji na płycie CD i winylu, uzupełnionych o specjalny muzyczny suplement.

Po dwudziestu pięciu latach, mimo szalejącej pandemii, udało się – po części zdalnie – zebrać niemal wszystkich członków oryginalnego składu Quidam. Okazało się, że wciąż tkwi w nich ta sama siła, która nadawała debiutanckiej płycie właściwy blask. Emilia Nazaruk (wcześniej Derkowska), Ewa Albering (wcześniej Smarzyńska), Zbyszek Florek, Maciej Meller i Rafał Jermakow, wspomagani przez Jarka Szajerskiego nagrali raz jeszcze „Sanktuarium”, najbardziej rozpoznawalny i popularny utwór w dorobku zespołu. Utwór ma dziś swoją premierę i zapowiada reedycję debiutu Quidam, która ukaże się 3 grudnia.

Pochodząca z Inowrocławia grupa, prowadzona przez gitarzystę Macieja Mellera (obecnie Riverside) i klawiszowca Zbyszka Florka, wyróżniała się na polskiej scenie progresywnej lat 90. ekspresyjnym głosem Emilii Derkowskiej i lirycznymi partiami fletu Ewy Smarzyńskiej. Wielowątkowe kompozycje utrzymane w neoprogresywnej stylistyce obfitowały w ciekawe aranżacje i wciągające melodie. Debiutancki album grupy, oryginalnie wydany w 1996 roku, urzekł słuchaczy na całym świecie, co pozwoliło grupie występować w kolejnych latach m.in. we Francji, Holandii czy wreszcie Meksyku i Brazylii.

Teraz płyta powraca w nowej odsłonie, zremasterowanej przez Roberta Szydło i poszerzona o nową wersję „Sanktuarium”. W książeczce wersji CD znalazł się tekst pióra Marcina Gajewskiego, dziennikarza magazynu „Teraz Rock”, teksty utworów oraz zdjęcia. Materiał ukaże się także w formie dwupłytowego albumu winylowego – w dwóch limitowanych wersjach, na czarnym i niebieskim winylu.

Na 2022 rok GAD Records zaplanował wznowienia kolejnych dwóch płyt w dorobku Quidam: „Sny aniołów” i „Pod niebem czas”.

Platforma Bandcamp to muzyczny sklep internetowy w którym możemy zakupić płyty lub pojedyncze utwory w formie cyfrowej. Wszystkie otwory można odsłuchać za darmo. Bandcamp jest uznawany za najlepszą platformę dla promocji dla Artystów niezależnych. Serwis pobiera 15% od kwoty zapłaconej za możliwosć pobrania plików. Przyjrzystość zasad i stosunkowo niewielkie opłaty to gwarancja dla fanów, że rzeczywiście wspierają swojego ulubionego Artystę. Serwis umożliwia również sprzedaż nośników fizycznych.
W ramach promocji rodzimej sceny muzycznej, będziemy ProgRocku zamieszczać materiały, w których przybliżymy strony zespołów które mają swój profil na Bandcamp, życząc jednocześnie udanych zakupów.
Dziś przedstawiamy zespół QUIDAM

(kliknij w obraz by przejść do Bandcamp)

01. Kochaj mnie - 3:33
02. Przebłysk 5 - 3:00
03. Gdzie ja tam będziesz Ty - 4:19
04. Opowieść zimowa - 6:35
05. To moja zemsta - 3:19
06. Legenda - 7:00
07. Nie ja - 2:39
08. Trzy bajki - 2:56
09. To czego nigdy nie widziałem - 4:34
10. Dla każdej samotnej godziny - 2:18

Czas całkowity - 40:16

- Tomasz Budzyński – wokal
- Robert Brylewski – gitara, dodatkowty wokal
- Krzysztof Banasik – waltornia, gitara basowa, dodatkowy wokal
- Sławomir Gołaszewski – klarnet, trąbka
- Dariusz Malejonek – gitara basowa, dodatkowy wokal
- Piotr Żyżelewicz – perkusja
oraz:
- Anna Landowska – flet
- Jan Żyżelewicz – gitara akustyczna

01. Intro 87 - 1:57
02. Hej szara wiara - 1:08
03. Wojny bez łez - 2:59
04. Wołanie o pomoc - 1:40
05. W niczyjej sprawie - 2:11
06. Nigdzie teraz tutaj - 3:35
07. Wiatr wieje tam gdzie chce - 2:12
08. Bombadil w locie - 1:45
09. Obok historii - 3:23
10. Sędziowie - 2:16
11. Nic już nie przeszkodzi - 6:39
12. Siódmy - 2:16
13. Niewidzialna armia - 3:27
14. Niewidzialna armia II - 1:16
15. Zostaw to'87 - 4:04

Czas całkowity - 40:48

- Tomasz Budzyński - wokal
- Robert Brylewski - gitara
- Tomasz Żmijewski - gitara basowa
- Tomasz Kożuchowski - perkusja
oraz:
- Piotr Sobotkiewicz - flet
- Krzysztof Banasik – waltornia

01.Imię i Nazwisko.
Tomasz Stoński

02.Grupa, lub projekt muzyczny w którym obecnie występujesz?
Gallileous

03.Ile miałeś lat kiedy stwierdziłeś, że chcesz zostać gitarzystą?
Bez wiary i świadomości, że może się to udać z olbrzymią radością zakładałem rakietkę do badmintona odgrywając domowe koncerty AC/DC czy Iron Maiden już we wczesnych latach 80-tych ubiegłego stulecia. Pamiętam jak mama obserwując kiedyś taką zabawę powiedziała „Tomek kiedyś będzie grał na gitarze”. Nie wierzyłem wówczas w to absolutnie, ale stało się. Gdy miałem ok. 13 lat dostałem pierwszą radziecką gitarę akustyczną. Miała 7 strun i byłem zły bo myślałem, że gitara musi mieć 6, więc ściągnąłem tą jedną dodatkową strunę i grałem na niej swoje pierwsze akordy.

04.Czy jest jakiś zespół, a może konkretny utwór, który miał bezpośredni wpływ na Twoją decyzję?
Muzyką zaraził mnie mój brat i ojciec. Dzieląc pokój z bratem poznałem co to hard rock i heavy metal, z kolei ojciec ciągle puszczał ze swojego szpulowca Beatlesów i inne Niemeny. W szkole średniej dowiedziałem się, że w Wodzisławiu Śl. jest taki zespól Gallileous, więc wybrałem się kiedyś na ich koncert i to chyba wtedy pojawiła się chęć założenia własnego zespołu. Stało się to w 1992 roku gdy powstał Sacrum Millennium. Dwa lata później dołączyłem już do Gallileous ;)

05.Czy pamiętasz swoje pierwsze gitary?
Jak już wspomniałem moją pierwszą gitarą była radziecka, 7 strunowa gitara akustyczna. Później na bogato wjechała paczka z Rajchu od brata z B.C. Rich Ironbird Platinum Series. To był istny szok, przez chwilę miałem nawet taką ksywę „BC Rich”. Byłem jak Trey Azagthoth z Morbid Angel hahahe… Mało kogo było wówczas stać na taką gitarę. Później przyszła druga paczka :-) i pojawiła się czarna V-ka Samick FV-450, również bardzo wdzięczna gitara produkcji koreańskiej. Grało się szatańskie riffy ;)

06.Jakich gitar używasz teraz? Czy masz jakiś wymarzony model na którym chciałbyś zagrać?
Obecnie używam dwóch gitar. Są to: Gibson SG Special Faded (od dzieciaka wpatrywałem się w te rogate kształty gitar na plakatach z Angusem Youngiem i Tonym Iommim) oraz japońska Greco EG-500 Super Power w wykończeniu Tobacco Sunburst z 1981 r. Jako, że uwielbiam wczesnego Santanę to z chęcią przyjąłbym do kolekcji jakąś leciwą Yamahę SG no i od dawna marzy się dobry model semi- hollowbody np. Ibanez AS-200 z 1981 roku po Scofieldzie ;)

07. Praca w studio i sesja nagraniowa to …?
Wielka przygoda, czas oddania się procesowi twórczemu, czas eksperymentów. To w studio przygotowane wcześniej kawałki nabierają ostatecznego kształtu, czasem nas samych zaskakując. To taki również swego rodzaju test na otwartość, szczególnie gdy realizator proponuje jakąś zmianę, o której wcześniej w ogóle byśmy nie pomyśleli. Bardzo przyjemne jest też samo obcowanie z tym całym ustrojstwem muzycznym, z instrumentami, wzmacniaczami, efektami itd. Sesja nagraniowa to też po części stres, ale stres ukierunkowany na działanie, wyzwalający sporą dawkę adrenaliny.

08. Koncert i gra dla publiczności to…?
Wielka przyjemność, szczególnie gdy zachodzi dwustronna reakcja, kiedy grając widzisz radość, uśmiechy, zabawę ludzi pod sceną. Koncerty to też integracja zarówno wewnątrz zespołu, który spędza ze sobą dłuższy czas w trasie jak i ze sceną muzyczną, z innymi muzykami, fanami. Bardzo to lubię.

09.Czy jest jakiś artysta z którym chciałbyś odbyć mały "jam session" ?
Rzadko grywam jam session, nie lubię takiego odgrywania standardów na wyuczoną modłę jak to często wygląda, bo nie oszukujmy się jam session w stylu, jaki to robił Pink Floyd na początku swojej kariery to już nie wróci. W sferze marzeń to pograłbym z minimalistami np. z Terrym Rileyem czy krautrockowym Popol Vuh.

10.Czy jest jakiś utwór w którym zagrałeś z którego jesteś szczególnie dumny?
Chyba nie szczególnie. Z płyty na płytę jest coraz lepiej. Może kiedyś?

11. Czy zajmujesz się komponowaniem muzyki, piszesz teksty, aranżujesz utwory?
W Gallileous praca wygląda w ten sposób, że najczęściej ja przynoszę główne motywy, które następnie wspólnie aranżujemy na próbie. Czasem mam pomysł na cały kawałek. Zdarza mi się napisać sporadycznie tekst, ale ostatnio głównie zajmuje się tym nasza wokalistka Ania. Każdy musi mieć w zespole swój fun, że tak powiem.

12.Czy umiesz grać na innych instrumentach?
Jestem samoukiem, na ścisłość to nie potrafię grać na żadnym ;) a po trochu to z każdego jakiś dźwięk potrafię wydobyć…. No może z dęciakami jest trudniej hehehe

13.Czy masz jakieś hobby nie związane z muzyką?
Lubię dobre kino, literaturę, interesuję się filozofią, naukami społecznymi, organizuję społeczność.

14. Czy niekomercyjne, tematyczne strony poświęcone muzyce mogą pomóc w promocji zespołu? Czy zaglądasz na ProgRock.org.pl ?
Gdybym nie zaglądał na ProgRock.org.pl to nie byłoby tego wywiadu ;) Na pewno tego typu inicjatywy są potrzebne zespołom, tym bardziej w czasach gdy w mainstreamie za wszystko się płaci, sama muzyka jakby przestawała mieć znaczenie a liczy się jedynie ile kto może wydać na promocję. To niekomercyjne przedsięwzięcia integrują ludzi, dla których ważna jest muzyka, dystrybuują wiedzę o ciekawych projektach, koncertach itp. Także na koniec powiem Wam:
Tak trzymać!

01. Golem - 6:26
02. The Groke - 5:00
03. Frankenstein - 8:30
04. Fosforos - 6:22
05. An Invisible Man - 5:38
06. Bakeneko - 4:08
07. La La Land - 2:22
08. The Basilisk - 6:06
09. Ja Monster - 5:17

Czas całkowity - 49:52

- Anna Pawlus – wokal, syntezator
- Tomasz Stoński – gitara, dodatkowy wokal
- Paweł Cebula – gitara basowa
- Michał Szendzielorz – perkusja
oraz:
- Wojciecha Bajera - instrumenty klawiszowe (3)
- Agnieszka Nawrat - saksofon (6)

Kolejna fala pandemii nieubłaganie wdziera się do kolejnych miast i miasteczek, dlatego staram się korzystać, w miarę możliwości, z dostępnej oferty koncertowej. Tym razem, przywiało mnie do Bydgoszczy na szóstą, metalową edycję festiwalu Progressive Evening, organizowaną jak zwykle przez niezawodne Around Music.
Bydgoskie Miejskie Centrum Kultury słynie z bardzo dobrych warunków akustycznych. Jak na dom kultury, jest to faktycznie ewenement na polską skalę, dlatego bardzo chętnie przyjeżdżam tu, choć z Warszawy mam kawałek drogi. Organizacyjnie, standardowo nie było do czego się przyczepić - koncerty odbywały się punktualnie, bar działał sprawnie, a publiczność, mimo trudnych warunków, naprawdę dopisała.
Wieczór rozpoczął koncert gościnnie występującej, białostockiej kapeli Bright Ophidia. Brzmienie i jakość dźwięku były po prostu szokujące! Pierwszy zespół, wiadomo, trzeba ustawić, dwa pierwsze utwory zwykle można spisać na straty, a tu żyleta od samego początku! No, to mi się podoba. Zespół miałem okazję widzieć trzeci raz na żywo i powiem szczerze, że ten występ podobał mi się z nich wszystkich najbardziej. Grupa jak zwykle rozgrzana i ograna, w doskonałej formie, z dwoma nowymi utworami i dość przekrojowym setem. Od początku wiedziałem, że warto było przyjechać do Bydgoszczy.
Następnym punktem programu był występ gospodarzy. Art Of Illusion widziałem w życiu chyba z dziesięć razy (dosłownie, musiałbym policzyć), z czego drugi raz w tym roku. Koncerty tego zespołu zawsze są dla mnie przyjemnością, zwłaszcza chętnie podziwiam kryształowe solówki gitarowe Filipa Wiśniewskiego, ale od pewnego czasu brakuje mi elementu zaskoczenia. Zdecydowanie, przydałyby się nowe kawałki. Nie zrozumcie mnie źle, panowie jak zawsze wyrywali z butów, ale jednak przydałoby się drobne urozmaicenie. Z drugiej strony, osoby nieco mniej obeznane z działalnością zespołu nie mogły narzekać! A brzmienie? No bajka, bajka po prostu…
Głównym daniem tegorocznej edycji Progressive Evening była gwiazda polskiego death metalu, czyli zespół Decapitated. Powiem szczerze, że nawet w czasach, gdy słuchałem dużo ekstremalnego metalu, rzadko było to akurat Decapitated. Mimo to, do ich występu w MCK podszedłem z otwartym umysłem. W końcu, to zespół ze wszech miar profesjonalny, co widać i słychać na każdym kroku. Jako, że moja znajomość twórczości zespołu jest bardzo skromna, nie będę wdawał się w szczegóły, ale występ zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Potężne brzmienie, ogrom energii i niezły kontakt z publicznością, zwłaszcza w przypadku szalonego wokalisty, który jest dużym atutem grupy. Nie ukrywam, że sam dałem się ze dwa razy porwać tłumowi.
Wieczór upłynął dość szybko, ale w bardzo pozytywnej i kulturalnej atmosferze. Dawno już nie byłem na takim regularnie metalowym koncercie, dlatego fajnie było sobie przypomnieć ten klimat. Trudno powiedzieć, kiedy znowu wybiorę się na jakiś koncert, ale jeśli tylko wszystkie warunki dopiszą, z pewnością zawitam na kolejną edycję Progressive Evening, imprezy, która właściwie już na stałe wpisała się do mojego kalendarza koncertowego.
Gabriel Koleński

Zdjęcia: Jan „Yano” Włodarski