01. Imię i Nazwisko.
Tomasz Izdebski

02. Grupa, lub projekt muzyczny w którym obecnie występujesz?
Pale Mannequin

03. Ile miałeś lat kiedy stwierdziłeś, że chcesz zostać muzykiem? Czy od razu myślałeś o gitarze?
Podświadomie to chyba już jako mały dzieciak :) Mając 7-8 lat spędzałem całe godziny przy odtwarzaczu słuchając w kółko tych samych kilku płyt i robiąc własne mixtape’y. Natomiast jakoś tak się stało, że na instrument zdecydowałem się dopiero mając około 16 lat - wtedy poprosiłem rodziców żeby nabyli mi jakiegoś taniego klasyka i to był mój początek przygody z gitarą.

04. Czy jest jakiś zespół, a może konkretny utwór, który miał bezpośredni wpływ na Twoją decyzję?
Kiedy jako gimnazjalista bezpośrednio ze słuchania rapu przeskoczyłem na metal. Odkrycie cięższych brzmień, od melodyjnych SOAD/Nightwish po ciężką Sepulturę, było momentem kiedy gitara z kopa przebiła się do mojej świadomości.

05. Czy pamiętasz swoje pierwsze gitary?
Oczywiście - mocno budżetowy klasyk kupiony w centrum handlowym, a potem pierwszy elektryk - Cort Katana KX5. Pierwsze odpalenie przesteru - bezcenne :) Niestety Corta już dziś nie mam a klasyk nie przetrwał próby czasu i mocno się zwichrował. Natomiast do tej pory pamiętam dokładnie każdą gitarę jaką miałem i okoliczności w jakich ją nabyłem.

06. Jakich gitar używasz teraz? Czy masz jakiś wymarzony model na którym chciałbyś zagrać?
Aktualnie skłaniam się do brzmienia Gibsona - posiadam SG special z 2000r. oraz LP Classic z 2019r. i na ten moment są to moje dwie główne gitary które zmieniam w zależności od nastroju. Bardzo doceniam wygodę SG i surowość której nie daje mi LP. Les Paul nadrabia natomiast kosmicznym sustainem i mocniejszym dołem. Posiadam tez Fendera Strata który dobrze komplementuje Gibsonowskie brzmienie tam gdzie jest to potrzebne, jednak na scenie tej gitary aktualnie raczej nie używam bo staram się opędzić set jednym wiosłem. Wymarzona gitara - czarny Gibson LP Custom. Jak już wygram na loterii to będzie moja :)

07. W swoim obecnym zespole łączysz śpiewanie z graniem na instrumencie. Czujesz się bardziej wokalistą czy instrumentalistą?
Na równi, zresztą na scenie raz na jakiś czas gram też na klawiszach. Uwielbiam gitarę, to jak ona wygląda i całą gitarową otoczkę - to mój absolutnie ulubiony instrument, ale jakoś tak wyszło że nie mogę muzycznie poświęcić mu się na sto procent. Czasem tego żałuję.

08. Śpiewasz po polsku czy w innym języku? Czym jest spowodowany ten wybór?
Po angielsku - z chęci dotarcia do większej ilości odbiorców. Bardzo chciałbym natomiast napisać i zaśpiewać numer po polsku, ale nie wymyśliłem jeszcze tekstu za którym podpisałbym się obiema rękoma i mógł wykonać go z pełnym przekonaniem. Dla mnie śpiewanie po polsku jest emocjonalnie zupełnie inne. Niby zmienia się tylko język, ale w praktyce jest to coś więcej.

09. Czy uważasz , że tekst w utworze rockowym jest jego ważną częścią, czy pełni on tylko rolę drugoplanową?
Coraz większą wagę przykładam do tekstów, bo pozwala mi to bardziej wczuć się w to co śpiewam. Mimo to, będąc dzieciakiem, muzyką zajarałem się wcale nie rozumiejąc o czym ktoś śpiewa. Muzyka działa na wielu płaszczyznach. A więc - to zależy. “Rock” to bardzo szerokie określenie.

10. Czy sam piszesz teksty do wykonywanych utworów? Jakie tematy interesują Cię najbardziej?. Skąd czerpiesz natchnienie? 
Tak. Piszę o swoich emocjach, ale staram się ubrać to w dość abstrakcyjną formę.

11. Praca w studio i sesja nagraniowa to …?
Amok. :) W studio mogę siedzieć godzinami nawet nie biorąc akurat aktywnie udziału w sesji - gapić się na sprzęt i słuchać jak realizuje się nagrania.

12. Koncert i gra dla publiczności to…?
Oczekiwanie, niepewność, a po dobrym występie - ogromna satysfakcja i radość.

13. Czy jest jakiś artysta z którym chciałbyś odbyć mały "jam session"?
Przychodzi mi do głowy mnóstwo osób z którymi zagranie byłoby dla mnie spełnieniem marzeń, ale kiedy sobie to wyobrażam - w sumie wątpię, żebym się w takim czymś odnalazł. Może Omar Rodríguez-López?

14. Czy jest jakiś utwór w którym zagrałeś z którego jesteś szczególnie dumny?
Jeśli chodzi o pojedyncze utwory - niestety jeszcze nie, mam nadzieję że wszystko przede mną i kiedyś siądę do odsłuchu utworu z pełną satysfakcją. Na ten moment zawsze mogę się do czegoś przyczepić - a najczęściej ta świadomość przychodzi już po zamknięciu nagrań. :)
Natomiast ogólnie rzecz biorąc jestem dumny z tego że udało mi się nagrać dwa pełne albumy z Pale Mannequin.

15. Czy zajmujesz się komponowaniem muzyki, piszesz teksty, aranżujesz utwory?
Tak, przynajmniej na ten moment materiał dla Pale Mannequin piszę w sporej mierze samodzielnie. Na próbach, gdy opracowujemy aranże do grania na żywo, dogadujemy się zespołowo. Często utwory na próbach zyskują względem wersji demo.

16. Czy umiesz grać na innych instrumentach?
Wokal, bardzo lubię też brzmienia syntezatorów więc coś tam nieśmiało pykam na klawiszach.

17. Czy masz jakieś hobby nie związane z muzyką?
Gry video, głównie RPG.

18. Czy niekomercyjne, tematyczne strony poświęcone muzyce mogą pomóc w promocji zespołu? Czy zaglądasz na ProgRock.org.pl ?
Pewnie że tak, gramy dość niszowy gatunek a takie serwisy skupiają najbardziej zaangażowanych fanów muzyki. Do tej pory przyznam że nie zaglądałem - poprawię się :)

01. Imię i nazwisko?
Maciej Zamczała

02. Grupa lub projekt muzyczny w którym obecnie występujesz?
Obecnie zajmuje mnie praca nad kolejną płytą mojego autorskiego projektu – HiPoKaMP.

03. Ile miałeś lat kiedy stwierdziłeś, że chcesz zostać gitarzystą?
Fioła na punkcie gitar dostałem w wieku 8 lat. Trzy lata później posiadałem już swoje pierwsze wiosło, na którym po roku zagrałem pierwszy koncert .

04. Czy jest jakiś zespół, a może konkretny utwór, który miał bezpośredni wpływ na Twoją decyzję?
Miałem szczęście, że dorastałem w czasach, gdzie na MTV można było usłyszeć wiele klasycznych rockowych kawałków. Moje pierwsze fascynacje muzyczne to: Bon Jovi, Guns 'n' Roses, Europe, Mr. Big i Roxette. We wszystkich tych grupach gitara odgrywała bardzo ważną rolę. Utwór, który mógł mieć najmocniejszy wpływ na podjęcie mojej decyzji o zostaniu gitarzystą to "Dry Country" z repertuaru zespołu Bon Jovi. Kapitalna solówka Richiego Sambory w tym nagraniu! Mmmm...

05. Czy pamiętasz swoje pierwsze gitary?
Pamiętam wszystkie! Nie miałem ich w życiu wiele ;-) Pierwszy elektryk - D. Larios (chyba tak to się pisało), później był Zak.

06. Jakich gitar używasz teraz?
Obecnie gram na Telecasterze marki Fender (Fender Rarities Red Mahogany Top Telecaster).
Jest bajeczka! :-)

07. Czy masz jakiś wymarzony model, na którym chciałbyś zagrać?
Doceniam brzmienia dobrego instrumentu, ale nie jestem zafiksowany na żaden konkretny model czy egzemplarz.

08. Wolisz pracować w studio czy występować na scenie?
Zarówno praca w studio jak i granie na żywo - dostarczają mi wiele radości :-)
Kocham studio za cały proces ziszczania utworów - od etapu „ryby pilota” do masteringu, a koncerty za interakcje z innymi muzykami, no i oczywiście – słuchaczami!

09. Czy jest jakiś artysta z którym chciałbyś odbyć mały jam session?
Takich artystów jest wielu. Z niektórymi to już się udało - patrz: HiPoKaMP projekt :-) ...i to nie małe jam session, a porządny album „Futurocklogia”!!! :-)

10. Czy jest jakiś utwór w którym zagrałeś z którego jesteś szczególnie dumny?
Dumny jestem z powstałych płyt projektu HiPoKaMP. Nigdy nie lubiłem oceniać, który utwór na płycie najbardziej mi się podoba. Dobre płyty są dla mnie opowieścią muzyczną i takie właśnie staram się nagrywać. Nie powinno być przypadkowych numerów „zapychaczy”.

11. Czy zajmujesz się komponowaniem muzyki, piszesz teksty, aranżujesz utwory?
Uwielbiam komponować, aranżować. HiPoKaMP projekt pozwala mi na te szaleństwa ;-) Powstają też kompozycje do wspaniałych tekstów mojej żony - Olgi.
Niedługo podzielimy się naszymi utworami!

11. Czy umiesz grać na innych instrumentach
W projekcie HiPoKaMP jestem odpowiedzialny także za ścieżki basowe, a na dwóch pierwszych płytach również za śladowe partie klawiszy. Domyślasz się zapewne dlaczego „śladowe”… Na szczęście na płycie „Futurocklogia” za klawiszem zasiadł Zbyszek Florek, dzięki czemu instrument ten odegrał wielką rolę w kompozycjach. No i do tego jak zawsze idealnie pasujący flet Jacka Zasady! Za perkusją nie siadam nigdy. Mam szczęście do dobrych bębniarzy. Z Łukaszem Oliwkowskim prowadziłem muzyczne dialogi już w niejednym projekcie. Gdy się tworzy w takim towarzystwie - z przyjemnością wyczekuje się na każdy kolejny dźwięk dodawany przez członków zespołu.

12. Czy masz jakieś hobby nie związane z muzyką?
Tak. Zakochałem się w górach! Chociaż dźwięki natury potrafią też dopieścić uszy  Uwielbiam spędzać czas z rodziną - wspólne spacery, seanse filmowe. Lubię też oddać się ciekawej lekturze.

13. Czy niekomercyjne, tematyczne strony poświęcone muzyce mogą pomóc w promocji zespołu? Czy zaglądasz na Progrockorg.pl?
Oczywiście! A Progrockorg.pl śledzę z ogromną ciekawością! :-)

01. Bit By Bit - 6:16
02. Encoded At Heart - 6:42
03. Start Of Your Life - 3:14
04. Unleashed Power - 7:31
05. Trust In Yourself - 5:33
06. On My Odyssee - 6:26
07. Part Of Me - 9:16
08. Worlds Apart - 3:58
09. Go Viral - 6:41
10. Not A Goodbye - 10:14

Czas całkowity - 1:05:51

- Marco Glühmann - wokal
- Jonathan Beck - gitara
- Volker Söhl - instrumenty klawiszowe
- Sebastian Harnack - gitara basowa
- Matthias Harder - perkusja
oraz:
- Bine Heller - dodatkowy wokal
- Katja Flintsch - skrzypce
- Kalle Wallner - gitara akustyczna
- Yogi Lang - instrumenty klawiszowe

RPWL
Choć niekiedy dokonania tego niemieckiego kolektywu mogą kojarzyć się z nowymi wersjami kompozycji Pink Floyd, Bawarczycy od lat mają znacznie więcej do powiedzenia niż bycie tribute bandem legendarnego zespołu.
W ciągu trwającej już ponad dwie dekady kariery RPWL wydali 10 albumów studyjnych oraz 7 koncertowych i wciąż nie przestają zaskakiwać. Choć muzycy nigdy nie mieli komercyjnych ambicji i pragnęli spełniać jedynie marzenia o spędzaniu wspólnego czasu na scenie i dzieleniu się muzyką, osiągnęli sukces, koncertując nie tylko w Europie, lecz także w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Nazwa zespołu pochodzi od pierwszych liter nazwisk muzyków z początkowego składu.

Inowrocławski koncert RPWL będzie okazją do nieco spóźnionego świętowania zespołowej rocznicy 20 lat spędzonych na scenie i nostalgicznej podróży przez meandry tworzonej przez lata muzyki. Usłyszymy m.in. wykonany w całości (!) debiutancki album "God Has Failed", który stał się dla zespołu krokiem milowym w rozwoju, już jako artystów niezależnych, z materiałem autorskim.

Nie zabraknie kilku bisów, które niech pozostaną niespodzianką.

AKTUALNY SKŁAD:
Yogi Lang - vocals
Kalle Wallner - guitars
Marcus Jehle - keys
Marc Turiaux - drums

plus (podczas koncertów):
Sebastian Harnack - bass
Bine Heller - vocals
Caro von Brüncken - vocals

DYSKOGRAFIA:
God Has Failed - 2000
Trying To Kiss The Sun - 2002
Stock (+DVD) (kompilacja)- 2003
World Through My Eyes Audio – 2005
Start The Fire (2CD Live) - 2005
Nine (live) - 2007
The RPWL Experience – 2008
The RPWL Live Experience (live) – 2009
The Gentle Art Of Music (kompilacja) - 2010
Beyond Man And Time - 2012
A Show Beyond Man And Time - 2013
Wanted - 2014
RPWL plays Pink Floyd - 2015
RPWL plays Pink Floyd - The Man and The Journey - 2016
A New Dawn (live) - 2017
Tales From Outer Space - 2019
Live From Outer Space (live) - 2019
God Has Failed - Live And Personal (live in studio) - 2021

W INTERNECIE:

www: https://www.rpwl.net

FB: https://www.facebook.com/rpwl.net

youtube: https://www.youtube.com/rpwltv

instagram https://www.instagram.com/rpwl/

01. A Welcome Change - 10:35
02. Birotunda - 7:20
03. As the Waters Rise - 9:34
04. The Great Harvest: I. Epiphany - 3:54
05. The Great Harvest: II. Dilate My World - 5:41
06. The Great Harvest: III. Mutating Light - 2:40
07. The Great Harvest: IV. Reflections - 6:50
08. The Great Harvest: V. Heedless Breath - 5:24

Czas całkowity - 51:58

- Arya Bobaie - wokal
- Dan White - gitara, dodatkowy wokal
- Jonathan Worsley - instrumenty klawiszowe
- Benjamin Edwards - gitara basowa
- Tom Rice - perkusja

01. Straight Lines - 4:22
02. Head Mounted Sideways - 5:34
04. These Black Claws - 5:52
05. Freak - 4:50
06. Napalm - 4:58
07. Future Bird - 4:35
08. Stone Leader Falling Down - 4:23
09. Inside Your Fur - 5:00

Czas całkowity - 39:34

- Asger Mygind - wokal, gitara
- Martin Werner - instrumenty klawiszowe
- Nicolai Mogensen - gitara basowa
- Adam Janzi - perkusja
oraz:
- Shamen - wokal (4)

01. We Are Thin Air - 4:07
02. Ghosts - 3:58
03. Smartfriend - 4:18
04. Ruby Pool - 4:09
05. Alien Shivers - 4:20
06. Vertigo - 4:04
07. Still - 4:10
08. Applause Of A Distant Crowd - 5:30
09. Whaler - 5:28
10. Green Screen Mother - 2:36

Czas całkowity - 42:40

- Asger Mygind - wokal, gitara
- Martin Werner - instrumenty klawiszowe
- Nicolai Mogensen - gitara basowa
- Adam Janzi - perkusja

01. Omnipresence - 5:55
02. Hibernation - 7:16
03. Decade - 7:32
04. End Is The New Beginning - 7:45
05. Essence - 6:10
06. We Will Born Again 10:13

Czas całkowity - 44:51

- Łukasz Domaszk - gitara, instrumenty klawiszowe
- Paweł Labuda - perkusja

Ścieżka kariery Neala Morse'a jest pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, nagłych zmian i miłych niespodzianek - podobnie jak epickie kompozycje rocka progresywnego, z których stał się znany. Neal zachwyca swoją muzyczną płodnością, wyznaczając kamienie milowe zarówno w studiu, jak i w trasie z wieloma zespołami, których jest częścią.Wszystko zaczęło się w połowie lat 90., kiedy założył zespół Spock's Beard, którego debiut "The Light" okazał się niespodziewanym sukcesem. W ciągu następnych 7 lat Spock's Beard wydał 6 docenionych przez krytyków albumów studyjnych i wiele wydawnictw na żywo, jednocześnie zdobywając rzeszę zagorzałych fanów w społeczności "prog rocka".W 2000 roku założył Transatlantic z Mike'iem Portnoyem, Petem Trewavasem i Roine Stolte'em. W ciągu niezwykle owocnych kilku wspólnych dni, stworzyli "SMPTe", potężny progresywny album, który zachwycił krytyków i fanów. Wydany dwa lata później "Bridge Across Forever" umocnił ich pozycję na rynku.Po wydaniu przez Spock's Beard dwupłytowego koncepcyjnego albumu "Snow", Morse zaszokował swoich zwolenników oświadczeniem, że rezygnuje z muzyki… bez wskazania, dokąd zmierza. Jednak nalegał, by koledzy z zespołu kontynuowali karierę bez niego. Tak też się stało.Po chwili wytchnienia, Neal poczuł, że Bóg namawia go do ponownego zajęcia się komponowaniem i pisaniem tekstów. Tym razem jednak muzyka miała być pełna uduchowienia, miała stanowić wyznanie wiary. Od tej pory poza działalnością podstawową wydawał sporo albumów z chrześcijańskim rockiem.Kontynuował współpacę z Transatlantic (albumy "Kaleidoscope" i koncertowy " KaLIVEoscope"), działał w ramach innej super-grupy Flying Colors (w której grał obok Mike'a Portnoya, Steve'a Morse'a, Dave'a Larue i Casey McPhersona), by wreszcie założyć swój własny The Neal Morse Band.Zespół The Neal Morse Band (obecnie NMB) powstał w 2012 roku, a w jego składzie znaleźli się: Mike Portnoy (perkusja, wokal), Randy George (bas), Bill Hubauer (instrumenty klawiszowe, wokal) i Eric Gillette (gitary, wokal). Pierwszy album zespołu, The Grand Experiment, pokazał zarówno świeżość, jak i dojrzałość, które zostały rozwinięte w 2016 roku na The Similitude Of A Dream i w 2019 roku w The Great Adventure.W czerwcu 2021 NMB ogłosili wydanie długo oczekiwanego, czwartego albumu studyjnego "Innocence & Danger", który ukaże się 27 sierpnia 2021 roku i w przeciwieństwie do dwóch poprzednich, nie będzie koncept-albumem. To jak podkreśla Mike Portnoy zbiór niepowiązanych tematycznie piosenek. Zespół w ten sposób nawiązuje do swojego debiutu.
Nagrywanie materiału przebiegło bardzo sprawnie. Członkowie zespołu wzajemnie się inspirowali i współpracowali, by wydobyć z muzycznych pomysłów każdego z nich to, co najlepsze. Neal Morse zapewnił, że będzie to materiał różnorodny - "znajdziecie na albumie kilka epickich fragmentów, w tym jeden niemal półgodzinny i inny prawie dwudziestominutowy, w towarzystwie krótszych form, bliższych popowej, lżejszej estetyce, a także nagrania nieco cięższe, bardziej energetyczne czy też zawierające partie akustyczne."W ramach promocji nowego wydawnictwa zespół wyruszy na światowe tournee, w ramach którego zagra dwukrotnie w Polsce - 10.06.2022 w Krakowie i 11.06.2022 w Warszawie.Neal Morse - vocals, keyboards and guitars
Mike Portnoy - drums, vocals
Randy George - bass
Bill Hubauer - keyboards, vocals
Eric Gillette - guitars, vocals.
WYBRANA DYSKOGRAFIA:
The Grand Experiment    2015
The Similitude Of A Dream 2016
The Similitude Of A Dream (Live In Tilburg 2017) 2018
The Great Adventure  2019
The Great Adventour: Live In Brno    2019
Innocence & Danger    2021
NMB W INTERNECIE:
https://www.facebook.com/TheNealMorseBandOfficial/
www.instagram.com/thenealmorsebandofficial
www.twitter.com/nealmorseband1

EIVØR

Eivor Palsdottir, pochodząca z Wysp Owczych wokalistka, gitarzystka, autorka tekstów i kompozytorka to artystka wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju. Odkryła swoje wokalne przeznaczenie i siłę swojego głosu, śpiewając tradycyjne pieśni z rodziną. Na gitarze nauczyła się grać w wieku 10 lat od swojej mamy. Jeszcze w czasach szkolnych zaczęła pisać własne utwory. Tak to wspomina: "Jednym z pierwszych artystów, który wywarł na mnie kolosalne wrażenie jako twórca, był Leonard Cohen. Rodzice mojej przyjaciółki mieli imponujący zbiór jego albumów, chodziłam więc do niej i słuchałam płyt przez cały dzień".

W wieku 16 lat Eivor nagrała swój pierwszy album, na którym znalazły się klasyczne ballady z wykorzystaniem gitary i basu. Kończą go dwie pieśni religijne śpiewane w języku duńskim, cała reszta zaś śpiewana jest w jej ojczystym języku - farerskim. Przez następne lata Eivor występowała na festiwalach folkowych w całej Skandynawii. Choć nie stroniła od jazzu i muzyki klasycznej, jej pasja do eksperymentowania zaprowadziła ją ostatecznie do świata produkcji elektronicznej. "Próbowałam się wyrwać z szufladki, w której się zamknęłam", powiedziała. "Czasami, kiedy zagłębiasz się bardziej w to, co próbujesz tworzyć, docierasz do rozstaju dróg, na którym musisz podjąć pewne decyzje, które mogą cię poprowadzić w zupełnie innym kierunku".

Choć jej utwory często przepełnia melancholia, przypisywana przez nią samą miejscu, z którego pochodzi i nieustannemu szumowi fal rozbijających się o brzeg, kryją one w sobie urzekającą moc, która przemawia do wielu słuchaczy. To muzyka uniwersalna, w której każdy może znaleźć coś dla siebie, niezależnie od ukochanego gatunku muzycznego.

Zauważalne jest to szczególnie podczas koncertów. Sama artystka przyznaje, że scena to jej żywioł. Opisuje swoją muzykę następująco: "Moje utwory ożywają, kiedy mogę je zaprezentować publiczności. Uwielbiam spoglądać ze sceny na hipsterów, babcie, dzieciaki spod znaku goth i metalowców, których nie dzielą żadne bariery. Dzieje się tak chyba dlatego, że nie tworzę dla żadnej określonej grupy. Próbuję po prostu pisać muzykę, której sama chcę słuchać - coś co według mnie dociera prosto do sedna tego, co znaczy być człowiekiem na tym świecie".

Występ w Inowrocławiu będzie dla artystki okazją do prezentacji najnowszych nagrań z ubiegłorocznej płyty "Segl", gdzie zaprezentowała swoje nowe, popowo-elektroniczne oblicze, jednocześnie nie rezygnując z wyznaczników własnego stylu.

WYBRANA DYSKOGRAFIA:

Eivor Pálsdóttir - 2000

Krákan - 2003

Eivor - 2004

Trollabundin - 2005

Mannabarn / Human Child - 2007

Live - 2009

Larva - 2010

Room - 2012

The Color Of Dark - 2014

Slor - 2015

Bridges - 2015

At The Heart Of A Selkie - 2016

Live In Tórshavn - 2018

SEGL - 2020

W INTERNECIE:

www: https://www.eivor.com/

FB: https://www.facebook.com/eivormusic

Instagram: https://www.instagram.com/eivormusic/

Bandcamp: https://eivor.bandcamp.com/album/segl