1 komentarz

• 

  Fred Frith stał się żywą legendą rocka eksperymentalnego. Jego projektów oraz współpracy z innymi muzykami nie sposób wymienić w jednym krótkim akapicie. W późniejszym okresie zaczął się interesować współczesną muzyką klasyczną oraz awangardowym jazzem. Na fali sentymentu do okresu, w którym intensywnie tworzył twórczą muzykę rockową, założył projekt Cosa Brava. Jest to supergrupa rocka eksperymentalnego składająca się z byłych członków Henry Cow i Art Bears, z członków Sleepytime Gorilla Museum oraz instrumentalistów współpracujących z licznymi jazzowymi i rockowymi twórcami (jak harfistka Zeena Parkins).
  
  Album Ragged Atlas zawiera muzykę dającą się w największym skrócie określić jako kameralistyka rockowa. Nie jest to jednak żadne szaleństwo i epatowanie obrazkami rodem z horroru. Album jest niezwykle przyjemny w odbiorze. Zawiera kombinację elementów rockowych, klasycznych oraz nieco orientalnych, podanych w bardzo przyjemnej formie. Aż ciężko uwierzyć, że przylepiono tutaj nalepki "awangarda" i "eksperyment". W gruncie rzeczy jest to przyjemne rockowe brzmienie o niestandardowej aranżacji. Czuć tutaj po prostu rękę mistrza, weterana Złotej Ery rockowego grania. Album ma tą duchowość lat 60. i 70. zeszłego stulecia przeniesioną do naszych czasów. Aż żal bierze, że takie perełki są tak mało rozpropagowane, a dyskurs w obrębie rocka progresywnego ostatecznie został spolaryzowany między prog metalem a neo progiem. Takie albumy jak tutaj omawiany z reguły znane są tylko znawcom i koneserom, ludziom na tyle cierpliwym, aby przekopać się przez olbrzymie ilości materiału i w końcu dojść do dłubania w scenie Rock in Opposition. Z drugiej strony ochota na wschodnie odloty w muzyce rockowej przeminęła ze złotymi latami siedemdziesiątymi. Obecnie prędzej można takie brzmienie odnaleźć u niektórych etno-jazzowych wykonawców jak Dewa Baddhjana.
  
  Co mogę powiedzieć? Na pewno pozycja warta uwagi. Jest to doskonały zespół na początek przygody z całą sceną Rock in Opposition. Album nie będzie wydawał sie na pierwszy rzut oka przekombinowany, nie jest on tworem stricte intelektualnym i suchym. Nie pozostawia również mrocznego i niepokojącego posmaku. Z mojej strony pięć gwiazdek.

  Edwin Sieredziński sobota, 13, czerwiec 2015 13:51 Link do komentarza