1. Prologue
2. Fragile Freedom
3. Alienation
4. Subway
5. Red Sky
6. Insomnia
7. The Guards
8. Alaska
9. Shine
10. Epilogue

Tobias Geberth - guitars, bass, vocals, keyboards, string arrangements
Leon Ackermann - drums & percusion

guests:

Florian Hauss - piano solo on "Red Sky"
Gregor Nicolai - bass on "Fragile Freedeom"
Sarah Gretsh - Spoken voice on "Alaska"

1. Chance of a Lifetime
2. Evening the Odds
3. Turn the Stone
4. In Love for a Day
5. Beyond the Edge
6. Healing Earth
7. The Promise

Robert Gozon - vocals, keyboards
Robert Stein - Holzheim - drums
Michael Hahn - guitars
Thomas Klarmann - bass, flute
Thilo Braus - organ aditional keyboards

Wytwórnia Nordic Notes www.nordic-notes.de wznawia obydwa albumy formacji Hoyry Kone. Pierwsza płyta tego pochodzącego z Finlandii zespołu przyniosła niebanalną muzykę osadzoną w art rockowym klimacie. Na drugim albumie grupa wykonała zdecydowany krok w kierunku stylistyki typowej dla zespołów z kręgu Rock In Opposition. Inspiracje tym stylem widać już na debiucie jednak dopiero na kolejnym wydawnictwie zostały one w pełni rozwinięte. Zarówno wydany oryginalnie w roku 1995 album Hyönteisiä voi rakastaa jak i pochodzący z roku 1997 Huono Parturi będą dostępne już w końcówce lutego.

Rozwiązujemy konkurs z formacją Art-Rock. Tym razem nagroda pojedzie do Pana Macieja Widery. Gratulujemy!

A oto poprawne odpowiedzi:

1. Zespół Art - Rock pochodzi z Olsztyna.
2. Nazwa wzięła się ze skrótu nazwy Akademii Rolniczo - Technicznej
3. Te festiwale to m. in.: Festiwal w Jarocinie oraz Rockowisko w Łodzi

Już niebawem kolejny konkurs na łamach serwisu Progrock.org.pl
Zapraszamy do udziału!

Zespół Art-Rock z Olsztyna to formacja która działa już od wielu wielu lat. Zespół wydał ostatnio w barwach LYNX MUSIC album zatytułowany "81". Jak się okazuje to materiał niezwykły, który zawiera kawał historii tej formacji. Mamy dla Was do wygrania egzemplarz ich najnowszej płyty. Wystarczy odpowiedzieć na kilka pytań i mieć szczęście w losowaniu.

1. Z jakiej miejscowości pochodzi zespół Art-Rock?

2. Skąd wzięła się nazwa zespołu?

3. W latach 80-tych zespół brał udział w wielu festiwalach rockowych w Polsce. Wymień co najmniej dwa z nich.

Swoje odpowiedzi nadsyłajcie tradycyjnie pod adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. do dnia 28 lutego 2014.

Z puli nadesłanych maili zostanie wylosowane poprawne zgłoszenie. Zgłoszenie musi zawierać prawidłowe odpowiedzi na konkursowe pytania, mail musi posiadać prawidłowy temat, zgłoszenie musi nastąpić w czasie trwania konkursu. Zgłoszenie musi zawierać również imię i nazwisko oraz dokładny adres, na który zostanie wysłana nagroda. Jedna osoba może przysłać tylko jedno zgłoszenie. Jeżeli w puli zgłoszeń znajdzie się więcej zgłoszeń jednego autora, do konkursu zostanie zakwalifikowane pierwsze zgłoszenie. Wyniki zostaną ogłoszone na stronie www.progrock.org.pl, a zwycięzca zostanie powiadomiony o przyznanej nagrodzie mailem.

01. Lady Chameleon
02. Be a Dream
03. The Guillotine
04. Reality (It's A Foolish Cry)
05. The Escape
06. Dream Just A Dream
07. Paranormal Power Lasts
08. Out Of The Body
09. Before He'll Kill You
10. Be A Dream (live)*
11. Rzeczywistość (live)*
12. Knocking At Your Back Door(live)*

Czas całkowity -

* bonusowe utwory re-edycjia 2014

- Tomasz Wiśniewski - wokal
- Piotr Brzychcy - gitara
- Krzysztof Walczyk - instrumenty klawiszowe, Hammond
- Piotr Wierzba - gitara basowa
- Dariusz Nawara - perkusja

01. Black Dog (Led Zeppelin) - 4:33
02. Burn (Deep Purple) - 6:12
03. Child In Time (Deep Purple) - 10:14
04. Gypsy (Uriah Heep) - 6:37
05. Mistreated (Deep Purple) - 6:59
06. July Morning (Uriah Heep) - 9:23
07. The Gypsy (Deep Purple) - 4:02
08. Stairway To Heaven (Led Zeppelin) - 7:56
09. Blodsucker (Deep Purple) - 3:36
10. Sabbath Bloody Sabbath (Black Sabbath) - 5:38
11. Jest Taki Samotny Dom (Budka Suflera) - 4:38

Czas całkowity - 1:09:48

- Grzegorz Kupczyk – wokal, gitara
- Tomasz Wiśniewski – wokal
- Piotr Brzychcy – gitara
- Michał Korek – gitara basowa
- Krzysztof Walczyk – instrumenty klawiszowe
- Marcin Korzekwa – perkusja

01. City of Zerych (18:08)
02. Halls of Amenti (08:59)
03. The Divine Comedy (14:14)
04. Tears I've Cried (08:48)
05. The Ancient Tale (17:37)

- Knut Erik Grøntvedt - wokal
- Erlend Engebretsen - klawisze
- Stig Selnes - gitara
- Lasse Lie - bas
- Audun Engebetsen - perkusja

01. Land of the sun (9:16)
02. Cry no more (3:55)
03. Promises (6:28)
04. Love in the sky (6:58)
05. Shot to the ground (5:42)
06. Remember (5:12)
07. Broken man. (12:36)
08. Out to the fields. (15:45)

czas całkowity 65:52

Stig Selnes - gitara
Audun Engebretsen - perkusja
Erlend Engebretsen - klawisze
Knut Erik Grøntvedt - wokal
Lasse Lie - bas

Od wydania ostatniej płyty zespołu Iluzjon „Silent Andromeda” minęło kilka lat. Jak z perspektywy czasu oceniasz ten album?

Trudno powiedzieć, by była to płyta na miarę „Ciemnej strony księżyca” Floydów,  ale na pewno jest owocem długiej i ciężkiej roboty, wielu lat doświadczeń i kalkulacji: ”co wolno, a czego nie”. Z perspektywy czasu wydaje mi się, a nawet jestem przekonany, że w muzyce Iluzjonu było za mało luzu. Nie powinniśmy świata, słuchaczy i przede wszystkim siebie traktować  tak śmiertelnie poważnie. Jak widać, nie umieliśmy wówczas inaczej. Kto wie, czy udało by się cokolwiek wartościowego wypuścić, gdybyśmy się tak nie spinali? Nie zmienia to oczywiście faktu, że Iluzjon był wspaniałą szkołą życia dla nas wszystkich i rzetelną próbą charakteru w wielu sytuacjach. Z dzisiejszej perspektywy ostatnia płyta jest zwyczajnie za trudna. Więcej tekstów o latających smokach z księżyca i niespełnionej miłości sprzed lat, mniej o problemach  natury głębszej  - więcej utworów opartych na czterech akordach i długich solówkach, a na pewno lepiej by wszystkim było. Mówię całkiem poważnie i bez ironii. Trzeba mieć pomysł nie tyle na siebie, co na publiczność.

Co obecnie dzieje się z Iluzjon?

Iluzjon zakończył swój żywot w 2012 roku, po 12 latach walki. Uważam to za całkiem niezły wynik. Niektóre kapele odnoszące znaczące sukcesy nie wytrzymują nawet połowy tego czasu.

Z tego co wiem, każdy z muzyków działa lub działał. Oczywiście nie chcę wypowiadać się za innych, ale np. Kasia Makowska (nasza ostatnia gitara, która wprawdzie nie nagrała żadnej płyty, ale przez parę lat ostro dawała czadu) wydała właśnie płytę ze swoim rockowym girls bandem. Przy czym zaznaczam, że jest to twór bardzo pozytywny i naturalny. Po prostu składa się z samych dziewuch :). Nazywają się GASZ. Mateusz Wójcik grał ze swoim rockowym składem i dotarł bardzo wysoko w jakimś wielkim konkursie (chyba Top Trendy).  To tylko pierwsze przykłady, jakie przyszły mi do głowy. Ogólnie wiem, co u reszty, ale często są to szczegóły prywatne i nie czuję się upoważniony do wypowiedzi. A w ogóle jeśli coś przekręciłem, to od razu przepraszam;)

Ja natomiast spełniłem moje wieloletnie marzenie i zacząłem działać w muzyce ilustracyjnej. Trzy lata temu Polskie Radio wydało cykl sześciu płyt z moją muzyką, będącą oprawą do pięknych, nowoczesnych bajek. Może uda się pójść w tę stronę. Planuję baczniej zaopiekować się moją Calmą – solowym, ambientowym projektem.

Opowiedz nam o swoich muzycznych planach na przyszłość.

Chciałbym założyć kapelę, ale przynamniej tak dobrą jak Iluzjon;). Zainteresowanych proszę o kontakt. Na pewno będę też działał z moją Calmą. Moje muzyczne plany to również pisanie o muzyce, a nie tylko jej tworzenie. Zwykle nie chwalę się takimi rzeczami, ale działam jako dziennikarz.  Pisuję do paru miejsc i mam nadzieję, że będę się rozwijał również w tym kierunku. Powoli przestaje to być wieloletnim hobby. Może pewnego dnia to będzie moje główne zajęcie? Chciałbym, żeby jakiś krytyk, który niezbyt łaskawie potraktował nas w przeszłości, założył kapelę i wysłał mi swoją płytę do recenzji. Niestety, słuchać muzyki może każdy, ale granie muzyki to już sport wyczynowy. Nie jestem fanem Waglewskiego, ale zaśpiewał parę mądrych rzeczy: m.in. że muzyk to wojownik. Niestety, jest w tym dużo racji...    

Wkrótce też, być może, w przestrzeni publicznej zakiełkuje moja autorska audycja. Ale o tym jeszcze nie teraz…

Śledzisz współczesny rynek muzyczny? Poznałeś może jakiegoś ciekawego, wartego uwagi i polecenia wykonawcę?

Jest tylu wykonawców z przeszłości, których jeszcze nie znam, że naprawdę trudno jest mi być na bieżąco. Oczywiście nie mówię, że wszystko, co dobre już się w muzyce wydarzyło, ale wiadomo, o co chodzi. Muszę być czujny jako dziennikarz. Mnóstwo rzeczy dociera do mnie mimochodem, ale jeśli chodzi o muzykę rockową głównie siedzę w latach 1950-1990.

Dziękuję za rozmowę i życzę spełnienia wszystkich planów.

To ja dziękuję. Jest mi niezmiernie miło, że jeszcze ktoś pamięta o Iluzjonie i o mnie.

01. Mob Is Back - 4:35
02. Come on Get Up - 4:13
03. Dearly Departed - 4:57
04. Behind These Eyes - 5:08
05. Let It Go - 3:54
06. Feel the Adrenaline - 5:57 
07. Men of Honor - 4:27
08. Crystal Clear  - 5:03
09. House of Lies - 3:56
10. Judgment Day - 4:06
11. Fallin’ to Pieces - 4:58

Czas całkowity - 51:14

- Russell Allen - wokal
- Mike Orlando - gitara
- John Moyer - gitara basowa
- AJ Pero - perkusja