1 komentarz

• 

  Jeżeli komuś wspominam o ruchu Rock in Opposition, zawsze mam problem z podaniem pozycji dla laika najbardziej przystępnej. Dobrze wiadomo, że rzucenie nieobeznanego słuchacza na pozycje kanoniczne mogłoby się skończyć dla niego rychłą klęską. Ale jakoś zawsze, gdy polecam Univers Zero, to mówię, aby zacząć od Heatwave.
  
  Zdecydowanie najbardziej przystępny w odbiorze album zespołu, lecz - broń Boże - nie jest artystycznie słaby. Zbliża się brzmieniowo do art rocka ze względu na szerokie wykorzystanie gitar i syntezatorów; akustyczne brzmienia znane z pierwszych płyt Belgów uzupełniane są przez elektryczne i elektroniczne. Ciekawie to na przykład wygląda w utworze "Chinavox", w którym nałożono syntezator (brzmi jak Minimoog albo EMS VCS3, jakiś analogowy w każdym razie) na partię instrumentów smyczkowych i dętych. Brzmieniowo album może przywoływać Present, bliźniaczy belgijski projekt grający z jednej strony bardziej gitarowo, a z drugiej nie mający tyle mrocznego posmaku.
  
  Nie oznacza to jednak, że Daniel Denis i spółka zrezygnowali tutaj ze smakowitego, mrocznego kąska. Zamykający płytę utwór "Funeral Plain" - bardzo gęsta atmosfera, może wywołać pewien podskórny lęk, mimo że tam nie ma operowania natężeniem dźwięku. Bardzo cichy, lecz przemawiający... zupełnie jak plan pogrzebu.
  
  Na początek przygody z Univers Zero album bardzo dobry.
  Z mojej strony 5/5.

  Edwin Sieredziński poniedziałek, 31, marzec 2014 13:49 Link do komentarza