1 komentarz

• 

  Wielka płyta Franka Zappy i The Mothers Of Invention. Ciężko co prawda znaleźć słabą koncertową płytę Franka, lecz ta należy do najwybitniejszych.
  Płyta została wydana we wrześniu 1974 roku nakładem firmy DiscReet Records. Od samego początku uzyskała statut znakomitej. The Mothers występowali wówczas w bardzo silnym składzie, a na tej trasie koncertowej pojawił się fenomenalny czarny perkusista Chester Thompson, który za kilkanaście miesięcy wylądował w Genesis jako etatowy drugi pałker koncertowy, wspierający i zastępujący Phila Colinsa, który po odejściu Petera Gabriela został frontmanem zespołu. Poza Thompsonem skład zespołu Franka uzupełniał genialny George Duke, Napoleon Murphy Brock, Tom Fowler, Ruth Underwood i znakomita sekcja dęta.
  Jak to u Franka bywało, płyta zawierała dużo premierowego materiału, nigdy wcześniej nie wydanego na płytach zespołu. Materiał pomimo, że w większości nieznany był entuzjastycznie przyjmowany przez publiczność. Jest to zasługą wirtuozerii muzyków jak i złożoności samych kompozycji.
  Granie jest tu przednie. Dużo gadek ale i dużo niesamowitych partii instrumentalnych. Znakomite drum duet solo na dwóch konwersujących perkusistów i fenomenalne solo gitarowe Franka w utworze "Son of Orange County". Reszta to prostu genialne zagrane kawałki bules-rocka.
  Tytuł płyty mówi, że jest to nagranie z Roxy i gdzieś jeszcze. Rzeczywiście płyta składa się z kilku różnych koncertów Franka. Główny trzon płyty stanowią występy The Mothers, z The Roxy Theatre z Hollywood w Kalifornii z 8, 9 i 10 grudnia 1973 roku. A owo „jeszcze gdzieś” to fragmenty występów z 8 maja 1974 roku w Edinboro State College w Edinboro w stanie Pennsylvania i 11 maja 1974 roku w Auditorium Theatre w Chicago w stanie Illinois.
  Koncerty z Roxy miały się ukazać na DVD (reklama tego wydawnictwa pojawia się jako dodatek na DVD Baby Snakes), lecz z braku funduszy na odrestaurowanie filmu i zremasterowanie ścieżki dźwiękowej w dalszym ciągu projekt ten pozostaje w planach Zappa Family Trust. Podobny los spotkał przygotowywaną jeszcze przez samego Franka w 1974 roku kwadrofoniczną wersję tej płyty, która nigdy nie ujrzała światła dziennego.
  Ten koncert musi znać każdy słuchacz progrockowej muzyki, bo to kamień milowy w dziejach rocka. Bezapelacyjne genialne dzieło.

  Konrad Niemiec wtorek, 20, listopad 2012 19:51 Link do komentarza