- Robert Wyatt ( vocals, keyboards, drums )
- Bill MacCormick ( bass )
- Laurie Allan ( drums )
- Gary Windo ( tenor saxophone, alto saxophone, bass clarinet )
- Nisar Ahmad Khan ( tenor saxophone, baritone saxophone, soprano saxophone )
oraz:
- Fred Frith ( piano )
- Brian Eno ( guitar, synthesizer )
- Mongezi Feza ( trumpet )
- John Greaves ( bass )
Swego czasu na Esensji ukazał się wykaz rzekomo najdziwniejszych płyt…
Skomentowane przez Edwin Sieredziński
Radio Gnome Invisible Vol. 1 - Flying Teapot
(Gong)
Po przerobieniu King Crimson lat siedemdziesiątych szybko natrafia się na…
Skomentowane przez Edwin Sieredziński
Third
(Soft Machine, The)
Scena Canterbury należy do mniej spopularyzowanych obszarów w progresywno-rockowym świecie.…
Skomentowane przez Edwin Sieredziński
Camembert Electrique
(Gong)
Nawiązania do stylu grup z Canterbury są obecne w twórczości…
Skomentowane przez Krzysztof Pabis
Burden Of Proof
(Soft Machine Legacy)
Nie jestem pewien czy mogę sam siebie określić jako wielkiego…
Skomentowane przez Krzysztof Pabis
Grides
(Soft Machine, The)
Supersister… Dziwna nazwa, dziwny zespół… Ale granie znakomite. Mocno w…
Skomentowane przez Aleksander Król
Present From Nancy
(Supersister)
Beligijski zespół Cos często wrzucany jest do jednej przegródki z…
Skomentowane przez Krzysztof Pabis
Viva Boma
(Cos)
Quiet Sun to kolejny projekt z kręgu Sceny z Canterbury,…
Skomentowane przez Krzysztof Pabis
Mainstream
(Quiet Sun)
Ta płyta to zapis najlepszych lat Steve'a. W końcówce lat…
Skomentowane przez Konrad Niemiec
Live Herald
(Hillage, Steve)
Zespół po odejściu Roberta Wyatta (1971) w zasadzie zupełnie utracił…
Skomentowane przez alek filipowski
Six
(Soft Machine, The)