1 komentarz

• 

  W 1993 roku Fripp wpadł na szatański pomysł  powołał podwójny King Crimson czyli double trio; dwie gitary, dwa basy i dwie perkusje  pomysł świeży, ale niekoniecznie innowacyjny  Allmani też grali dwiema perkusjami i gitarami.
  Pierwszą wizytówką tego składu był, nagrany w 1994 roku, minialbum VROOOM - prawie metalowy odlot na granicy obłędu. Ta płytka zniewalała i pokazywała, że Crimson się nie skończył i ma do zaoferowania coś nowego.
  Po serii koncertów panowie weszli do studia i nagrali THRAK (tu muszę przyznać, że podobają mi się te dziwne nazwy albumów, piosenek, które potem Fripp będzie tak często wykorzystywać).
  THRAK otwiera VROOOM - nadal ostry i szaleńczy, a kończy VROOOM VROOOM; te dwa utwory są jakby spoiwami tej płyty  na nich zazębia się właściwie cała koncepcja double trio. W nich naprawdę słychać podwójne trio; w pozostałych kawałkach nie słychać już tak wyraźnie 2 dwóch perkusji.
  Dinozaur i Sex Sleep Eat Drink Dream to dynamiczne kawałki z mocnym śpiewem Belew, mamy doskonałe partie gitarowe, dziwne podziały rytmiczne i to się może podobać w przeciwieństwie do People  takiego nijakiego przerywnika.
  B'Boom porywa nas kosmiczno-etniczną aurą i jest doskonałym wprowadzeniem do tytułowego utworu  chyba najbardziej rozimprowizowanego, gęstego, skażonego jakąś niszczycielską siłą; nie na darmo panowie z King Crimson poświęcili mu płytę THRaKaTTaK z m.in. wybornymi improwizacjami na bazie tego utworu.
  Spokojniejszą stronę Belew (bo chyba nie Frippa) możemy poznać w Walking On Air i One Time  pięknym beatlesowskim balladom.
  Za to  przynajmniej dla mnie  zupełnym nieporozumieniem są te krótkie soundscape'y czyli Radio I-II i Inner Garden I-II; nie trawię ich i dobrze że istnieje funkcja next.
  Reasumując  dobra to płyta, ale niekoniecznie spełniająca zamysł double trio. Bardziej chyba już wolę sobie puścić (i oglądać) dvd Deja VROOM - tu przynajmniej widać czy grają dwie czy jedna perkusja.
  Każdy inny zespół za taki album powinien dostać 5, ale Crimsonom daję z czystym sercem 4.

  Michał Seemann piątek, 06, czerwiec 2008 18:48 Link do komentarza