1 komentarz

• 

  El Polen…. Kilka lat temu wpadła mi w ręce debiutancka płyta tej grupy. Pamiętam jakie dylematy miałem zanim posłuchałem… A bo to jakieś Peru…, a co za prog na dwóch gitarkach i flecie, ale wreszcie się przemogłem. Posłuchałem, no i płyta wylądowała na półce, jest często słuchana i lubiana. Nie tylko przeze mnie, mój kot też ją lubi…. Dlatego też , gdy w moim zasięgu znalazła się ich druga płyta, nie zawahałem się ani sekundy, tym bardziej , że ma ona opinię najlepszej w dyskografii . Znów limitowana edycja, 400 szt nakładu, mój egzemplaż ma nr 072. Muzycznie – kontynuacja „jedynki”, z tym że już bogatsze instrumentarium. Doszły wspaniałe skrzypce i harfa. 5 utworów, w wersji Lion Records – dodatkowo 2 bonusy. Muszę się przyznać – wzięło mnie…. Genialny psycho-prog-folk na najwyższym poziomie, absolutnie inny od tego co znamy w Europie. Wspaniale rytmiczny, bajecznie melodyjny, bardzo naturalny, autentyczny… Emocje i uczucia aż się wylewają z głośników. Fantastyczna odskocznia od sterylnych, często bezdusznych „produkcji” współczesnego neo-proga… To właśnie na tej płycie jest rewelacyjny „El hijo del sol”często wymieniany jako największe osiągnięcie folk rocka Ameryki Południowej. Piękne flety, fujarki w dialogach z harfą i skrzypcami, do tego autentyczna surowizna. Bajka…To jedna z najlepszych folkowych płyt w historii, szkoda że kompletnie u nas nie znana. Polecam wszystkim kochającym wczesny , dziewiczy folk, ładne , melodyjne granie akustyczne , jak i tym, którzy zmęczeni graniem elektrycznym , będą chcieli dać uszom chwilę wytchnienia…. Natomiast miłośnicy prog metalu nie powinni nawet patrzeć na okładkę…. Oczywiście jak zwykle moim, cholernie subiektywnym zdaniem…

  Aleksander Król czwartek, 17, styczeń 2013 08:47 Link do komentarza