1 komentarz

• 

  Po dwudziestu siedmiu latach grupa obudziła się z letargu… Mając na swoim koncie absolutne arcydzieło (Zarathushra) , ufni w swoje umiejętności postanowili pójść za ciosem i nagrać drugą płytę. A jako że był to już rok 2000, padł pomysł żeby była to płyta nowoczesna. Tak też zrobili. Kompletnie odcięli się od wspaniałego debiutu , zarejestrowali 10 nowych utworów. Przez „duże TFU…” niestety. Wyszedł im miałki pop-art-rock, muzyczna kupa , nieprzyswajalna chyba przez nikogo. Absolutny dramat muzyczny , porównywalny z drugą płytą Dalton’a , gdzie po równie świetnym debiucie nastąpiła podobna katastrofa i porównywalny zanik myślenia. Nie rozumiem jak można było dopuścić do wydania takiego koszmaru. Pewnie nie starałbym się napisać nawet dwóch słów na temat tego „dzieła” gdyby nie fakt , że … był to chyba tylko „wypadek” przy pracy, chwilowa niepoczytalność, otępienie lub całkowite odmóżdżeni e - jako że następna ich płyta, była powtórnym przebudzeniem geniuszu…. Nie zmienia to faktu, że Exit jest absolutnym koszmarem, który każdy fan jakiejkolwiek odmiany progresu powinien unikać jak ognia. I to nie tylko moim, cholernie subiektywnym zdaniem…

  Aleksander Król czwartek, 09, maj 2013 07:24 Link do komentarza