1 komentarz

• 

  Jakieś 15 lat temu, w maleńkim, ale cudownym sklepiku w stolicy Szwecji, wielkie szwedzisko z olbrzymim trudem przeciskające się pomiędzy ladą, półkami i jeszcze mniejszym zapleczem, położyło przede mną tajemniczą płytę grupy o nic mi nie mówiącej nazwie Dalton. Rozmawialiśmy o flecie w muzyce rockowej, wywnioskowałem z tego że ów Dalton to flecista. Płyta była zapieczętowana, kosztowała majątek, więc głupio było prosić o odsłuch... Z ciężkim sercem kupiłem, na osłodę dobrałem sobie kilka arcyrzadkich płyt nie do zdobycia chyba nigdzie indziej. Tak wyposażony pognałem do hotelu po discmana (pamiętacie jeszcze takie wynalazki?) i rozpocząłem ucztę. Oczywiście Dalton był na końcu mojej listy priorytetów. Słuchając jakiegoś innego skarbu przyglądałem się reszcie moich zakupów. Siedziałem w jakiejś maleńkiej, uroczej kafejce, jakich w Sztokholmie są tysiące, śliczna kelnerka podała mi kawę i wskazując na moje płyty, czystą polszczyzną powiedziała: 'Dalton jest cudowny...'. Zbaraniałem... Widząc moje osłupienie, szybko wyjaśniła, że ona co prawda tego nie słucha, ale jej mąż oszalał parę miesięcy temu na punkcie tej płyty.
  A czego mąż słucha? A takiej dziwnej przedpotopowej muzy... Moje zaciekawienie Daltonem wzrosło o milion procent. Prawie natychmiast wylądował w odtwarzaczu. I ja też oszalałem... Absolutnie genialna płyta! Mieszanka hard rocka, progresu, symfonika, folku i psychodelii z najwyższej półki. Nieznośnie krótka - jedynie 28 minut muzyki i sześć utworów. Faktycznie flet cudowny, ale nie tylko - doskonała gitara, świetne klawisze, wspaniałe bębny i równie doskonały bas. I kapitalny, włoski wokal. Melotron, hammond, flet i gitara - nie ma dla mnie lepszego zestawu, a to co ci goście tu wyprawiają przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Klimaty: od Jethro Tull, przez Focus, Black Sabbath, do symfonicznych Genesis z pierwszej płyty. Ale nie podróba - to doskonała kapela grająca swoją muzę, będącą jedynie miksem wymienionych klimatów. Moim zdaniem REWELACJA. Polecam absolutnie wszystkim, a miłośnicy takich staroci oszaleją z zachwytu...

  Aleksander Król piątek, 11, marzec 2011 10:29 Link do komentarza