1 komentarz

• 

  Historia tej grupy zaczyna się w 1971 roku. Pierwotnie nazywali się Pow-Pow, ale po poszerzeniu składu o dobrego gitarzystę (- Luigi 'Jimmy' Ferrari) zmienili nazwę na Odissea. Bardzo dużo koncertowali, do historii przeszedł ich koncert z Genesis podobnie jak legendarna trasa z Banco... Jednocześnie komponowali i przygotowywali materiał na debiutancką płytę. Na początku 1973 roku trafili do studia i w niespełna 2 tygodnie zarejestrowali materiał. Miesiąc później ukazała się płyta. To jedna z niewielu płyt Złotej Ery nie zdominowana przez instrumenty klawiszowe, choć te są oczywiście wszechobecne. 8 utworów, 37 minut muzyki. Muzyki utrzymanej w charakterystycznym dla włoskiej sceny progresywnej stylu. Są na tej płycie momenty wielkie, instrumentalnie przypominające Genesis z najlepszego okresu. Dlaczego nie weszli do pierwszej ligi? Chyba przez sanremowski wokal, przypominający trochę Druppiego.. Gdyby tu był bardziej gabrielowski wokal... Ech....rozmarzyłem się.... Ale i tak nie jest źle, bardzo lubię tę płytę. Rzecz charakterystyczna dla większości włoskich płyt - ogromnie zyskują po kolejnych przesłuchaniach. Są takie płyty, które gdyby nie doskonałe recenzje na WIELU portalach nigdy nie zagościłyby w moich zbiorach, jednak uparcie szukałem czegoś co mogło spowodować zachwyt recenzentów bo pierwotnie byłem wręcz zdruzgotany. Jednak po piątym, szóstym przesłuchaniu nagle coś się we mnie otwierało i płyta zaczynała mi się podobać, a po pięciu następnych odkrywałem całe jej mocno ukryte piękno. Odyssea jest właśnie jedną z takich płyt - pierwsze przesłuchanie nie spowodowało u mnie wyższego ciśnienia - ot taka sobie klasyczna płyta ze Złotej Ery, bardzo fajna, i tyle, ale każde nowe podejście do tej płyty powodowało przesunięcie jej w rankingu w górę... Mój przyjaciel, nie lubiący rocka, słuchający wyłącznie klasyki (są tacy...), jednak ogólne pojęcie mający, określił ją chyba najtrafniej - to taki Foxtrot z kiepskim wokalem... Ale można się przyzwyczaić a wtedy odkryjemy jej piękno.... Warto. Polecam fanom włoszczyzny, zwłaszcza starej i pasjonatom Złotej Ery..

  Aleksander Król wtorek, 26, kwiecień 2011 08:55 Link do komentarza