1 komentarz

• 

  Nie lubię się powtarzać, ale znów muszę zacząć tę recenzję tak jak kilka poprzednich: to kolejna zapomniana perełka włoskiego progresu lat 70-tych. Choć tak naprawdę to w dużej mierze również Jazz-Rocka, bo grupa wdzięcznie balansowała na granicy obu nurtów. Album jest w ogromnej większości instrumentalny co powinno ucieszyć osoby z symptomem 'zespołu braku tolerancji językowej'. Zawiera 36 minut muzyki podzielonej na 5 utworów utrzymanych w konwencji mirażu jazz-rocka z rockiem progresywnym. Zagrany z ogromną lekkością na doskonałym poziomie, przekonuje nas że muzycy występujący w grupie to 'górna półka'. I faktycznie - gitara i bas to podpora TRIBE OSAGE a perkusista to CIRCUS 2000. Po rozpadzie grupy bas zasilił IL Volo, perkusista przeszedł do innej znakomitości - NOVA , a gitarzysta zagrał w IDEA NUOVA... A wracając do Duello Madre - kapitalny kawał fusion osadzony w szkielecie rocka symfonicznego. Znakomite dęciaki , doskonała gitara i świetna sekcja rytmiczna. Zespół idealnie wkomponował się w główny nurt obok takich grup jak : Agora, Dedalus, Etna czy też Area tworząc absolutną czołówkę gatunku. Polecam wszystkim fanom jazz-rocka i fusion, choć myślę że i fani starego progresu też powinni być zachwyceni...

  Aleksander Król czwartek, 23, czerwiec 2011 14:14 Link do komentarza