1 komentarz

• 

  Ta płyta nie jest jakimś szczególnym arcydziełem włoskiego proga, nie jest też znaną pozycją z kręgów art rocka, aczkolwiek z pozycji kolekcjonerskiej jest potwornie poszukiwana ze względu na minimalny nakład, brak wznowień i genialną okładkę. Ma również olbrzymią wartość historyczną - pokazuje jak rodził się gatunek. To jedna z pierwszych pozycji, na której słychać to, co miało nadejść dopiero za kilka miesięcy. Ot kilka zgrabnych piosenek, w większości ballad, nawet bardzo ładnych, do tego trochę dziwnych (post psychodelicznych) dźwięków, trochę plemiennego bębnienia, a w to wszystko mamy wplecione fragmenty (jeszcze nieśmiałe) progresywnych 'odjazdów', czyli czegoś co dopiero za kilka lub kilkanaście miesięcy wybuchnie na włoskim rynku z ogromną siłą. Mamy tu 10 utworów, właściwie to 10 piosenek. Ale już czuć w nich jakiś niepokój, powiew nieuchronnych zmian. Jeszcze niesprecyzowanych, ale nieuniknionych... Słychać tu echa wczesnego Procol Harum, Moody Blues i późnego The Beatles. Ale tylko dalekie echa... Tak jak powiedziałem - nie jest to wielka muzyka. Ale bardzo przyjemna do słuchania, dlatego polecam ją wszystkim amatorom włoszczyzny, zwłaszcza tym, którzy cenią bardziej spokojne i melodyjne dźwięki.

  Aleksander Król czwartek, 04, sierpień 2011 10:20 Link do komentarza