1 komentarz

• 

  Hypnoise… To „dziwna”, włoska supergrupa. Pierwotnie, w zamysłach , miał to być mocno eksperymentalny projekt. Projekt – utwór. Jeden… Muzycy spotkali się w studio i… zatrybiło. Plany eksperymentu szlag trafił, bo nagle okazało się, że może być z tego coś więcej. I stało się! Po tygodniu mieli materiał ! Gościnnie dołączyli do nich Trey Gun (!!!) z King Crimson i Robert Routh.
  Powstało 9 utworów, będących wypadkową współczesnego, nowoczesnego rocka, tradycji spod znaku Led Zeppelin i szaleństwa typu Syd Barrett i wczesne Pink Floyd. Arcyciekawa muza ! Perfekcyjnie zagrana i świetnie wyprodukowana płyta. Owym producentem był nie byle kto, bo sam Ronan Chris Murphy, który pracował z King Crimson, Steve Morse, Terry Bozzio, Irakere i Tool. Taki producent kosztuje majątek… W 1999 roku płyta trafiła na rynek. I tu zaczyna się coś czego pojąć nie potrafię – pomimo znakomitej muzyki, pomimo obecności członka King Crimson, pomimo światowej klasy producenta – ta płyta jest jakby jedną z bardziej strzeżonych włoskich tajemnic! Spróbujcie coś o niej znaleźć… Nawet w sieci jest baaaardzo niewiele. Nie znam powodów, nie wiem o co w tym chodzi… Muzyka jest naprawdę znakomita, oryginalna i wciągająca, są wspaniałe, floydowskie momenty, jest kupa fajnego gitarowego grania, są wściekle łamane rytmy i crimsonowskie odloty… Ta płyta przypadnie do gustu wszystkim miłośnikom trudniejszej muzy, a dla fanów King Crimson i amatorów włoszczyzny – jazda obowiązkowa… Oczywiście moim, jak zwykle cholernie subiektywnym zdaniem….

  Aleksander Król środa, 21, listopad 2012 20:44 Link do komentarza