1 komentarz

• 

  Dziwna to płyta. I dziwna grupa. Grupa przyjaciół z Aleksandrii, muzyków, którzy zafascynowani Iron Maiden i Metallicą, spotykali się, żeby sobie pograć covery swoich ulubieńców, nagle postanowili stworzyć swój materiał. Przypadkowy impuls. Pół roku pracy na próbach i... pierwsza płyta. Doskonała. Potem trzy kolejne. Ta jest ostatnia. I powiem szczerze - fascynująca. Mieszanka stylów, fuzja gatunków, ale bez chaosu. Głęboko przemyślana, doskonale zagrana. Ciężko ich porównać do kogokolwiek. Zaczyna się floydowo, spokojnie, niemal monumentalnie, z dużą dawką spokojnej elektroniki i... z operową, damską wokalizą. Cudo! A potem mamy wszystko - rock symfoniczny, progresywny metal, ambient, świetne solówki, połamane rytmy, wstawki akustyczne, ciężkie riffy gitarowe a w to wplecione niemal popowe piosenki. Ale żeby było ciekawiej - one wcale nie rażą i wyjątkowo nie psują całości. Są jakby chwilą oddechu. Płyta jest koncept albumem, tematycznie poświęconym ostatnim chwilom naszej cywilizacji. Muzycznie - jedna z najciekawszych płyt 2006 roku. Oczywiście moim, cholernie subiektywnym zdaniem... Jak zwykle polecam wszystkim amatorom włoszczyzny, jak i fanom ambitnego neoproga.

  Aleksander Król piątek, 17, luty 2012 08:19 Link do komentarza