1 komentarz

• 

  Będąc na wakacjach we Włoszech w 2009 roku, buszując po tamtejszych sklepikach płytowych, w małej mieścinie Cavaleze, trafiłem na maleńki komis lub antykwariat, gdzie sprzedawca, rozochocony liczbą płyt już zakupionych, i wiedząc że interesowały mnie wyłącznie starocie, z tajemniczą miną położył na ladzie 'coś'. To 'coś' miało być prezentem od firmy dla jego przyjaciela z Polski. Widać awansowałem już na 'przyjaciela'... Bardzo byłem ciekaw co też italianiec złożył mi w ofierze. Turbo Elephant Project - tak się to 'coś' nazywało, to włoska supergrupa, a właściwie supertrio. Naprawdę 'super'. Muzycznie są gdzieś pomiędzy klimatami karmazynowymi a dobrym jazzrockiem. Wysmakowany saksofon, piękne piano i dobra, nawet bardzo dobra gitara. No i tradycyjnie u Włochów świetna sekcja. Jedyna płyta jaką wydali - 'Niente Scorciatoie' w 2009 roku to właściwie mini-album, niespełna 25 minut muzyki i 6 utworów. Dla mnie bomba! Niezwykle wysublimowane połączenie doskonałego proga z jazz-rockiem z najwyższej półki. Bez fajerwerków, bez oszałamiających solówek, ale z klimatem i cudownie zagrane. Po prostu świetna płyta. Słyszałem o nich określenie 'arystokratyczny' progres, wyjątkowo pasujące do tej muzyki. Naprawdę, smakowity kąsek dla kolekcjonerów i wielbicieli brzmień z pogranicza rocka progresywnego i jazu. W tej kolejności. A dla amatorów włoszczyzny, zwłaszcza tej nowej - absolutny MUS

  Aleksander Król piątek, 20, kwiecień 2012 00:04 Link do komentarza