1 komentarz

• 

  Już na początku recenzji muszę przyznać, że mam pewien problem z płytą Faceless. Z jednej strony widzę w niej olbrzymi potencjał, melodyjne kompozycje oraz fajne pomysły, obecne zwłaszcza w momentach typowo piosenkowych. Szczególnie zwraca uwagę odkryty na nowo duch lat sześćdziesiątych i beatlesowska lekkość. Paradoksalnie album mniej podoba mi się gdy muzyka wchodzi w rejony bliższe temu co nazywamy rockiem progresywnym. Brakuje mi iskry, która sprawia, że płyta nieustannie przyciąga słuchacza jako spójna całość. Nie przekonują zwłaszcza fragmenty instrumentalne. Mam wrażenie, że zespól dużo lepiej odnalazłby się w rock'n'rollowej energii niż w próbach bardziej koronkowych muzycznych rozwiązań przynależnych rockowi progresywnemu.
  Nie chciałbym jednak pozostawić wrażenia, że nie jest to płyta warta uwagi. Przykuwa chociażby nastrojowa, akustyczna ballada Open Your Eyes, nieco mroczny Faceless, czy pełen energii My Way Or The Highway. Również w dużej mierze instrumentalny More Than Everything ma momenty naprawdę fajne. Wydaje się, że fakt iż album ten stoi gdzieś na rozdrożu pomiędzy pierwotną rockową energią a progresywnym pogmatwaniem sprawia, że nie do końca trafia zarówno w gusta miłośników pierwszego jak i drugiego rozwiązania. Warto jednak dać tej płycie szansę i przekonać się samemu jak działają na nas propozycje zespołu The Gate.

  Krzysztof Pabis niedziela, 05, kwiecień 2015 11:03 Link do komentarza