1 komentarz

• 

  Stare przysłowie pszczół mówi, że nie szata zdobi człowieka, a książki nie ocenia się po okładce. A co zrobić z zespołami rockowymi? Brzoskwinie i Zioła, Śmieciarze, Konspiracja Masła Orzechowego, Truskawkowy Budzik, Traktor, Soczysta Lucyna, Ukamienuj Wrony, Wieśniak Jaś i Ryba, Nagrodzona Piekarnia Marconiego, Sputniki... W natłoku tych przedziwnych nazw, do rangi mądrości należałoby podnieść słowa poety:
  [center][i]'Nazwy zespołów bywają głupie
  Ale ty – słuchaczu - miej to w d...'.[/i][/center]
  Procedury nobilitacji powyższego sądu proponuję rozpocząć natychmiast. No...może nie tak szybko...Przez chwilę zatrzymajmy się przy drugiej płycie Przeraźliwego Zęba.
  
  Album 'Spooky Two' zaczyna się po prostu w wymarzony sposób. 'Waitin' For The Wind' jest bardzo dobrą i wyrazistą kompozycją, która rozbudzi nasz apetyt. Po mocnym wstępie, drugi utwór – 'Feelin' Bad' – swym balladowym nastrojem może z początku lekko rozczarowywać, ale koniec końców okazuje się bardzo miłą i wpadającą w ucho piosenką. Kolejny utwór, czerpiący z tradycji gospel 'I've Got Enough Heartaches', przedłuża balladowe nastroje albumu. I choć jest również bardzo sympatycznym kawałkiem, wydawać się może, że miara rzewności na 'Spooky Two' pomału się przelewa... Na szczęście ta cisza zwiastuje burzę...
  [center][i]'Woman, when I saw you commin',
  should have started runnin' ...'[/i][/center]
  'Evil woman' to ponad dziewięciominutowa, oparta na energicznym riffie i zaśpiewana na dwa głosy wyśmienita kompozycja. Nic, tylko słuchać! Po niej mamy do czynienia z dwoma kawałkami, które choć nie odstają specjalnie poziomem od pozostałych, uznać można za wypełniacze – brakuje im bowiem tej iskierki, tajemniczego 'tego czegoś'. Historia się jednak powtarza i emocje opadają tylko po to, by za chwilę sięgnąć zenitu...
  
  Jeśli istnieje grupa utworów, które opatrzyć by można wspólną etykietką: 'killer!', to 'Better by you, better than me' zdecydowanie się do niej zalicza. Krótka, zwięzła pioseneczka, oparta na banalnym motywie gitarowym. Niby nic... Spooky Tooth udało się jednak nagrać tą kompozycję w taki sposób, że serce zaczyna bić szybciej... Powstały wprawdzie różne covery 'Better by you...' (m.in. Judas Priest), ale nie są one – co ciekawe - w stanie wyzbyć się piętna oryginału. Ostatnia piosenka - 'Hangman hang my shell on a tree' - będąc kolejną bardzo sympatyczną kompozycją, w uroczy sposób domyka album.
  
  Wśród pierwszych płyt Spooky Tooth, zawierających, według W. Weissa, repertuar o 'potężnym gitarowo-organowym brzmieniu', wyraźnie wyróżnia się druga z nich - 'Spooky Two'. Jest to jeden z najciekawszych albumów przełomu lat '60 i '70. Wydany w pamiętnym 1969 roku, pozostaje on rozdarty pomiędzy różnymi stylistykami. I – co by nie powiedzieć – album wspaniale łączy elementy gospel, muzyki psychodelicznej i niegroźnych melodii z hard rockiem. A przy tym wszystkim...nie posiada w zasadzie słabszych momentów. Kompozycje zawarte na 'Spooky Two' w większości przypadków są zgrabne, melodyjne oraz pasujące jedna do drugiej. Mówię większość, bo dwie z nich ('Evil woman' i 'Better by you...') stanowiąc odrębną kategorię wagową, są wystarczającym powodem dla zwrócenia uwagi na tę płytę.
  
  Nic, tylko słuchać!

  jacek chudzik wtorek, 22, lipiec 2008 17:32 Link do komentarza