1 komentarz

• 

  Nil znaczy zero. Ale takie zero to to nie jest... To jedna z najoryginalniejszych współczesnych grup prog-rockowych na świecie. W tej muzyce jest wszystko - szaleństwo King Crimson, łamańce rytmiczne Anglagardu, bezkompromisowość Anekdoten, cudowne damskie, eteryczne wokale (absolutna pierwsza liga), melodyka Lendberku, intrygujące przejścia od delikatnej akustyki do wściekłego metalu, wiolonczela, harfa i saksofon. Zestaw niepowtarzalny, ale też taka jest ta muzyka. Absolutnie nieprzewidywalna, miejscami nielogiczna i przez to piękna. Bez słabych miejsc, bez przerywników, bez kompromisu... to absolutnie fenomenalna płyta, jedna z pięciu najlepszych płyt jakie ukazały się w 2005 roku na świecie - oczywiście moim, jak zwykle cholernie subiektywnym zdaniem.... Płyta nie dla wszystkich, amatorzy grzecznego neoproga powinni uciekać na sam widok okładki, ale za to fani karmazynu popłaczą się z zachwytu. 6 utworów, 61 minut muzycznego święta, uporządkowanego pozornie dzwiękowego chaosu, do którego koniecznie trzeba odnaleść klucz.. Wszystkich wielbicieli tego typu trudnych dświęków gorąco namawiam do zapoznania się z tą grupą i tą płytą. A ponieważ historia lubi się powtarzać, może się zdarzyć, że również i u was Novo Sub Sole bardzo długo nie opuści odtwarzacza....

  Aleksander Król wtorek, 31, styczeń 2012 23:30 Link do komentarza