1 komentarz

• 

  Tym razem chciałbym wszystkim nieco przybliżyć legendarny debiut równie legendarnej grupy IL BALLETTO DI BRONZO. 1970 rok. Dobry, magiczny rok. Swietny na debiut. Oczywiście chłopaki jeszcze nie mieli pojęcia że za 2 lata nagrają małe progresywne arcydzieło (Ys), zaliczane do kanonu włoskiego progresu. Muzyka na pierwszej płytce to pyszny rock z elementami progresywnymi. W składzie były 2 gitary, bas i perkusja , ale już ich ciągnęło w stronę czegoś większego, stąd nagle pojawia sie orkiestra (no, może przesadziłem - kwartet smyczkowy), klawesyn, chórki i różnego rodzaju przeszkadzajki.... Na uwagę zasługują też kompozycje - niby krótkie i proste, ale bogato zaraanżowane, często z zaskakującymi zmianami tempa, poprzeplatane świetnymi solówkami gitary. Płyta ma przeszło 40 lat, a czuć w niej olbrzymią świeżość , radość i pasję gry, czyli elementy których jakże często brakuje w nowych, sterylnych produkcjach. Jak zwykle w wypadku włoskich kapel, niektórych słuchaczy może razić wokal, ale to kwestia przyzwyczajenia. Na pewno nie jest to płyta od której rozpocząłbym oswajanie się z włoską sceną rockową, ale, też nie jest to płyta którą można pominąć. Trudno ją też komuś zarekomendować - ci co lubią włoski rock z tamtych czasów, to ją znają i cenią, fani słodkiego neoprogresu niech jej nie dotykają nawet kijem... Zachęcałbym jednak do do jej poznania wszystkich tych którzy lubią jakiekolwiek starocie - to przecież kawał historii i punkt wyjścia, podwaliny pod czysty, uwielbiany rock symfoniczny, progresywny i jaki tam ktoś chce....

  aleksander król czwartek, 20, styczeń 2011 10:29 Link do komentarza