- Antonio Pagliuca / piano
- Aldo Tagliapietra / vocals, guitars, cello
- Giuseppe (Michi) Dei Rossi / vibraphone, marimba, glockenspiel, percussion
- Germano Serafin / violin, charango, bouzouki, 12-string guitar
Le Orme
Piccola rapsodia dell'ape
(1980, album studyjny)
Songs / Tracks Listing
1. Il treno (3:55)
2. Raccogli le nuvole (4:18)
3. La mia bianca sposa (3:48)
4. Piccola rapsodia dell'ape (5:16)
5. Charango (3:02)
6. Fiori di luce (3:29)
7. Fragile conchiglia (6:27)
8. Buona notte (2:46)
Total Time: 33:01
1 komentarz
-
Link do komentarza
piątek, 13 maj 2011 10:11
napisane przez
Aleksander Król
Dwunasty album włoskich gigantów. Rocznik 1980. Zły rocznik dla muzyki. Progres umarł, duże zachodnie grupy nie popisały się niczym szczególnym. Genesis wydaje koszmarek pt. 'Duke', Kansas - 'Audio-Visions', Uriah Heep - 'Conquest' a Ultravox - swoją słynną 'Viennę'. Króluje muzyka zdecydowanie lżejsza, swoje pięć minut mają Roxy Music i Andreas Vollenweider. Jedynie YES wydaje fenomenalną, aczkolwiek kryminalnie niedocenianą 'Dramę'. W tych warunkach Le Orme wchodzą do studia z materiałem na kolejny krążek. Wiedzą że czas 20-minutowych suit przeminął, wiedzą że wytwórnie szukają przebojów, nie mogą nagrać płyty zbyt trudnej w odbiorze, ale też nie chcą się podporządkować modzie. Wybierają chyba jedyne wyjście z sytuacji - nagrywają płytę prawie akustyczną i stawiają na melodykę. Czy zabieg się udał? Moim zdaniem tak, choć z wielkim Le Orme to nie ma nic wspólnego. Powstała muzyka delikatna, zwiewna, melodyjna i jak zwykle w wypadku tej grupy - piękna. Osiem utworów, 33 minuty muzyki. Poza uroczymi balladami są tu utwory naprawdę fantastyczne jak choćby 'Piccola rapsodia dell'ape' - ponad pięciominutowa, instrumentalna perełka symfonicznego proga lat 80.
Nie jest to Wielka Płyta Włoskiego Progresu, jednak polecam ją wszystkim miłośnikom włoszczyzny jako sympatyczne uzupełnienie kolekcji.
Zaloguj się, by skomentować