- Massimo Berruti / lead vocals
- Gianni Catalano / drums
- Rinaldo Doro / keyboards
- Mario Guadagnin / guitar (acoustic 6 & 12 string, electric, vocals
- Enzo Martin / bass
(1993, album studyjny)
1. La Prova (8:21)
2. Sarajevo (6:42)
3. Margherita a Rodi (6:59)
4. Terra di Nessuno (7:53)
5. Senza Pretese (0:49)
6. Windsor (9:39)
7. L'Attesa (2:26)
8. Il Ritorno (7:00)
Total Time: 49:49
2. Sarajevo (6:42)
3. Margherita a Rodi (6:59)
4. Terra di Nessuno (7:53)
5. Senza Pretese (0:49)
6. Windsor (9:39)
7. L'Attesa (2:26)
8. Il Ritorno (7:00)
Total Time: 49:49
1 komentarz
-
Druga płyta włoskiej Calliope powstała rok po debiucie. W zasadzie jest kontynuacją pomysłu wykorzystanego rok wcześniej, czyli zagrania w stylu Złotej Ery. 'W zasadzie' - bo niestety czar prysnął. Tu już słychać i czuć lata dziewięćdziesiąte, pomimo używania instrumentów z końca lat siedemdziesiątych. Płyta ma wielkie momenty, (zwłaszcza instrumentalne 'odjazdy' w La Prova) pokazujące niebagatelne umiejętności muzyków, ma wspaniałe kompozycje... i koszmarne chórki żeńskie w stylu San Remo.
Aleksander Król wtorek, 03, maj 2011 20:28 Link do komentarza
Niewiele pomagają fajne solówki gitarzysty, niewiele pomaga kapitalna gra sekcji - tego zagłuszyć się nie da... A szkoda, bo reszta jest całkiem fajna. 50 minut muzyki. 8 utworów. Jest coś dziwnego w tej płycie. Kapitalne fragmenty instrumentalne, doskonała gra muzyków, zmiany tempa, klimatu, mocno zakręcone rytmy czyli coś co powinno rzucać na kolana, a z drugiej strony kompletny brak jakiejkolwiek dramaturgii w wokalu (kiepskim, na dodatek...) sprawia że i nam ciężko skupić się na muzyce.
Podsumowując - płyta znacznie gorsza od debiutu, pomimo naprawdę rewelacyjnych fragmentów potrafi znużyć i uśpić.... Polecam jedynie zagorzałym fanom włoszczyzny..
Zaloguj się, by skomentować