1 komentarz

• 

  Druga płyta włoskiego Marillion. Analogie do Fisha i spółki są zastanawiające. Po bardzo dobrym debiucie też wymienili perkusistę. Ale o ile druga płyta Marillion jest znakomita, tu niestety znakomite są… jedynie fragmenty, co oczywiście nie przekreśla wartości wydawnictwa, bo nawet w tych 'słabszych' momentach mocno wyprzedzają… wiele znanych i popularnych grup neoprogresywnych... Mamy tu osiem utworów, 45 minut muzyki. Muzyki coraz bardziej nawiązującej do dokonań Marillion, przez co trochę zatracających indywidualności, ale nadal bardzo dobrych (zwłaszcza kompozycyjnie). Mamy tu bardzo dobre fragmenty improwizacji i bardzo zgrabne linie melodyczne. Generalnie jest to również dobra płyta, jednak znacznie słabsza od debiutu. A może tylko inna...? Myślę że mimo wszystko zadowoli każdego fana neo-proga a u wielbicieli starego, fishowskiego Marillion na pewno wywoła uśmiech...

  Aleksander Król czwartek, 17, maj 2012 16:11 Link do komentarza