Justin Greaves: electric Guitar, drums, saw, keyboard, acoustic guitar, banjo, effects, samples
Karl Demata: electric guitar, dobro, slide guitar
Christian Heilmann: bass guitar
Mark Furnevall: synthetizers, keyboards
Mark Ophidian: synthetizers, keyboards
Miriam Wolf: piano, vocal
(2012, album studyjny)
Disc 1
1. Nothing (We Are.) (1:24)
2. The Heart Of Every Country (10:04)
3. Get Down And Live With It (7:11)
4. (In The Yonder Marsh) (4:11)
5. A Letter Concerning Dogheads (6:24)
6. The Brain \ Poznan (7:37)
7. Laying Traps (4:45)
8. Born In A Hurricane (3:31)
9. Release The Clowns (5:23)
10. (What?) (1:35)
52:05
Disc 2
1. A Suggestion (Not A Very Nice One) (5:54)
2. (Dig, Bury, Deny) (2:08)
3. Operation Mincemeat (6:58)
4. We Will Never Get Out This World Alive (4:12)
5. Faced With Complete Failure, Utter Defiance Is The Only Response (14:50)
34:02
1 komentarz
-
Parę dni temu, przeskakując kanały TV natknąłem się na koncert The Australian Pink Floyd - świetna oprawa, całkiem poprawnie odegrane największe hity zespołu, tylko wokalista lekko rozczarował... No,ale budujące jest to że dzięki takim koncertom po stare, genialne płyty Floydów może sięgną młodzi słuchacze? (Tu przy okazji ukłon w stronę włoskiego The Watch,którzy świetnie propagują dokonania Genesis)
Adam Szyduk czwartek, 27, wrzesień 2012 11:41 Link do komentarza
Nie bez przyczyny rozpocząłem tę recenzję od nawiązania do Pink Floyd, gdyż następnego dnia po wysłuchaniu ww. koncertu dostałem w prezencie od Przyjaciela płyte zespołu Crippled Black Phoenix - "(Mankind) The Crafty Ape", płytę w której czuć floydowskiego ducha.
Już pierwszy krótki kawałek - "Nothing (We are..)" zaintrygował mnie swoją mocą i zapowiedzią czegoś wielkiego. No i to "wielkie" nastąpiło już w drugim utworze - "The Heart Of The Every Country" pełnym floydowskich smaczków.
Dalej jest podobnie, może nawet bardziej interesująco, wielki rozmach ustępuje psychodelicznym, cudownie rozmazanym nastrojom (patrz - "(In The Yonder March)") te dzwony w tle nieodparcie przypominają "Division Bell".
Nie chcę analizować tu wszystkich utworów, każdy niesie coś innego, każdy na swój sposób jest intrygujący, każdy dla miłośnika psychodelicznych brzmień (przyprawionych czasami współczesnymi nowinkami, słychać tu ambient,stoner rock...) będzie wielką ucztą! I nawet bluesowy numer otwierający drugi krążek - "A Suggestion (Not A Very Nice One)" jej nie psuje.
No i na koniec prawie piętnastominutowy - "Faced With Complete Failure, Utter Defiance Is The Only Response" zamyka długim wyciszeniem ten naprawdę wspaniały album. Dla mnie jeden z wielkich kandydatów do 10 najciekawszych albumów roku.
Zaloguj się, by skomentować