1 komentarz

• 

  Delirium III (Viaggio Negli Arcipelaghi Del Tempo) to trzecia i ostatnia płyta grupy wydana 'w epoce'. Ostry miraż jazzu, klasyki i prog-rocka. Płyta niesłusznie zapomniana nawet we Włoszech, gdzie 'liczą się' tylko pierwsze dwa albumy. Osiem utworów, 35 minut muzyki. Muzyki, miejscami pięknej, doskonale zagranej i po prostu bardzo dobrej. Może sam początek płyty lekko rozczarowuje, głównie kiepskim wokalem, ale jest go na całe szczęście mało, a potem się zaczyna fajna jazda... Im dalej tym lepiej! Płyta jest koncept albumem a tematem przewodnim - upływający czas. Z wszystkich trzech płyt właśnie ta jest najbliżej rocka symfonicznego. Partie instrumentalne są świetne, miejscami wręcz porywające, andersonowski flet przywodzi skojarzenia z Jethro Tull, ale reszta instrumentów podąża w innym kierunku więc podobieństwa są tylko powierzchowne. Zwłaszcza klawisze oscylują pomiędzy emersonem a jazz-rockiem, a saksofon i wibrafon (!) podkreślają jazzrockowe inklinacje. Szkoda że zespół zawiesił działalność na długie lata, kto wie co mogło by się wydarzyć... Polecam oczywiście fanom włoszczyzny i amatorom muzy z pogranicza rock i jazzu.

  Aleksander Król niedziela, 22, styczeń 2012 12:29 Link do komentarza