1 komentarz

• 

  Grupa220…. Efemeryczna nazwa, ale okładka na bazarze w malowniczej Budvie (Czarnogóra) kusiła mnie czarnobiałym zdjęciem przedstawiającym czterech długowłosych hipów na tle rasowych wzmacniaczy, co sugerowało lata 70-te. Dwie gitary, bas i perkusja, do tego z okresu byłej Jugosławii??! To mogło być dobre! Nie było gdzie przesłuchać, ale płyta kosztowała tyle co 2 piwa więc zaryzykowałem. Sprzedawca zachwalał, że lepsze od Yu-grupy i Bijelo Dugme więc decyzja była prosta.
  W hotelu, przed obiadem, szybki prysznic, discman w kieszeń, słuchawki na uszy, browar w rękę, drugi w drugą i fotel na tarasie… Po chwili zapomniałem o obiedzie. Kapitalna płyta, pełna melodyjnego hard-rocka z elementami progresu, brzmiąca miejscami naprawdę mocno, miejscami wishboneashowsko z fantastycznymi gitarami i doskonałym wokalem. Po jugosłowiańsku, co ma swój urok, tym bardziej, że wokalista jest naprawdę rasowy, a sposób zmiksowania wokalu z resztą instrumentów – mistrzowski. 7 utworów, 37 minut muzyki. Doskonałego, bałkańskiego heavy-proga, którego znamy (i kochamy…) z pierwszych płyt Bijelo Dugme, YU-grupy, lub Fire. Poezja! Piękne, melodyjne solówki, szarpane rytmy, ciekawe riffy… Tak się grało w latach 70-tych… Ech, łza się w oku kręci… Polecam gorąco wszystkim, a dla miłośników tamtych lat – MUS!!! Oczywiście jak zwykle, moim, cholernie subiektywnym zdaniem.

  Aleksander Król wtorek, 12, luty 2013 15:28 Link do komentarza