1 komentarz

• 

  „Fates EP 2 '' tak brzmi wydany na jesieni 2012 nowy materiał zespołu Thesis.
  Warto przypomnieć, że grupa istnieje już od 2007 roku i w swoim dorobku ma bardzo dobrze przyjęty album „Channel 1” , koncertową EP jak i również została zauważona przez Piotra Kaczkowskiego , który utwór „Like a child” umieścił na piątej składance MINIMAXU.Pod koniec zeszłego roku z zespołu odszedł dotychczasowy wokalista Łukasz Krajewski a jego miejsce zajął Kacper Gugała, którego umiętności wokalne będziemy mogli poznać na kolejnym albumie.
  
  „Fates” zawiera pięć utworów z czego tytułowy w czterech wersjach. Każda z nich ukazuje wszechstronność muzyków oraz otwartość na różne gatunki muzyczne
  Pierwsza wersja to mocne ostre brzmienie bliskie progrock- metalowi, druga nazwana „Superluminal Remix”” to indrustialna pełna elektronicznych dźwięków mieszanka wybuchowa. Niewątpliwie może przypaść do gustu fanom NIN a głos Łukasza Krajewskiego przywodzi na myśl wykonawców nurtu dark wave czy klimat znany z twórczości Wolfsheim tyle, ze z dodatkiem ostrego mocnego brzmienia .
  Trzecia wersja będąca zremixowaną wersją przez Anhosha Coutresy czyni utwór niezwykle przestrzennym poprzez zastosowanie w dużej mierze elektronicznych instrumentów.
  Na końcu wersja „ Z dłoni Mojr” polskojęzyczna wersja Fates , interesująca niewątpliwie przez tekst jak i swoistego rodzaju drapieżną delikatność.
  Drugi utwór to „21 Again” stanowiący swoistego rodzaju nieco mroczną balladę, budzącą niepokój, ale jakże pełną emocji i zamyślenia. Idealnie wpasowałby się w repertuar rozgłośni radiowych , nie tylko krajowych.
  
  Po przesłuchaniu „Fates EP2” nie budzi wątpliwości fakt, że Thesis bardzo rozwinęło się od czasu swojego debiutanckiego krążka Channel 1. Zespól pokazuje swoją dojrzałość, oryginalność brzmienia i profesjonalizm. Doskonale się prezentuje w materiale surowym jak i bardziej elektronicznym. To co mnie urzekło to wszechobecne emocje dające się poznać w barwie głosu wokalisty , riffach gitar , dźwiękach klawiszy i rytmie perkusji.
  Bardzo dobra płyta, którą czuje się pod skórą i ma się ochotę na więcej , więcej , więcej.

  Amethis poniedziałek, 07, styczeń 2013 00:05 Link do komentarza