1 komentarz

• 

  
  Marcin Wasilewski Trio
  Faithful
  
  
  Delikatne tony, z wibracji talerzy płynące
  i z naprężonych membran kotłów wydobyte -
  niczym z welonów utkane kurtyny - brzmią,
  co je wiatr poruszył…
  Wzruszeniem nas ogłuszył…
  Teraz odsłonięte, rozpościerają aksamitną zorzę,
  rozczulając nas swym łagodności światłem…
  Sączą nam esencję świata harmonicznych tonów,
  w czerń i w biel ubranych a z
  młoteczków uderzeń utkanych i z
  błysków klawiszowych szmerów tak delikatnie słyszalnych …
  Opowiadają, narrację swą snując,
  wrażliwie i starannie, epizod za epizodem,
  wątku nie gubiąc, toczą rozmowę same ze sobą i z ciszą.
  Dźwięczny spacer basu, balsamicznie
  sprzęgającego światy szeptów i szmerów, akustycznej anegdoty,
  odmierza czas, płynący tak pięknie, a przez nastroju zmiany nie stałym torem …
  Raz to Hanns Eisler dotykiem harmonijnych myśli, uczulił tych troje
  na niezbyt długą cisze - a dźwiękiem przetrzymany spokój, nie nadto wytrwany…
  Nie czuć tu braku słów, co brzmiały w tych tonach zawartymi będąc.
  Innym to razem Ornette Colemana akcenty,
  perkusyjnych przyjaźni odsłaniają wzruszenia, gdy cudną
  opowieść Michała Miśkiewicza słychać w „wierności” utworze tytułowym…
  Pobrzmiewają też nuty wielu pięknych map nastrojów,
  lecz bez granic porywający jest wątek z nocnego pociągu do Ciebie…
  Jakże nasycony żar miłości i tęsknot porywa
  Już innych nut nie słyszę…choć piękno płyty
  jest nie podważalne i nie do powtórzenia w jej całości,
  Tak wrażliwi ludzie są pośród nas,
  niech uczy żyć uważniej…
  Gustawsenowskie i Winstonowe horyzonty,
  świadczą o wysokiej klasie gry inicjatora,
  potrójnie pięknego spotkania trojga
  wrażliwych na puls, nie, nie metronomu a serc-
  jeden na drugiego…
  Brzmienie płyty zawdzięczamy znajomości kolorów, szumów
  oraz pasm, które wydobyć lub zakryć tylko ekipa realizatorów
  potrafi…
  Piękne dzieło
  …
  
  

  Aleksandra Dudziak 18.03.2013r.

  Aleksandra Dudziak środa, 20, marzec 2013 13:05 Link do komentarza