1 komentarz

• 

  Cieszy mnie bardzo to, że nasza scena heavy/power metalowa ciągle się rozwija. Wystarczy zerknąć na takie projekty jak Pathfinder, czy Night Mistress, które zostały bardzo ciepło przyjęte nie tylko w Polsce, ale też poza granicami naszego kraju. Poza tym miło też wspominam te znacznie bardziej „nostalgiczne” projekty takie jak: Kelthuzzar, czy Sorcerer. Ech… do tej pory mam ogromny sentyment do „Wykułem miecz zemsty”, który był jednym ze stałych numerów na naszych kumpelskich imprezach. Zostawmy jednak moje wspomnienia i skupmy się na debiutanckim longplay’u wojowników z Białegostoku, czyli Divine Weep.
  
  Wcześniej, bo jeszcze w latach dziewięćdziesiątych, panowie próbowali swoich sił w klimatach black metalowych, co można było usłyszeć na świetnie przyjętym w kręgach undergroundowych „Promo 97”. Po bardzo długiej przerwie (w 2010 roku) ukazało się kolejne demo, tym razem w klimatach power metalowych, które było namiastką tego co możemy usłyszeć na tegorocznym „Age Of The Immortal”.
  
  W zgranym, czteroosobowym składzie Divine Weep nagrało swój długo wyczekiwany debiut, który nacechowany jest klasycznym, power metalowym brzmieniem. Już rozpoczynający „ Imperious Blade” zaskakuje nas szybkimi riffami, potężnie brzmiącą perkusją (niezwykle sugestywny wstęp) i melodyjnymi solówkami, nieco w klimacie zasłużonego Stormwarrior. Co czeka nas dalej? Płyta to wulkan energii i takie utwory jak „The Mentor, „Day Of Revenge”, czy potężny „Petrified Souls” (ten refren!) natychmiast przyspieszają adrenalinę. Każdy utwór brzmi jak wojenny hymn, przy którym spokojnie można rozłupywać czaszki ciężkim, dwuręcznym toporem. Arrrrgh! Dalej czeka nas niezwykłe przyjemna ballada w postaci „Riders Of Navia”, która będąc swoistym odpoczynkiem od energicznych riffów, idealnie kontrastuje się z resztą utworów. Płytę kończy najbardziej rozbudowany numer tytułowy, czyli „Age Of The Immortal”. W kawałku znalazło się miejsce nie tylko na szybkie melodie, ale też na znacznie bardziej stonowane formy, które jeszcze bardziej budują klimat i podkreślają wyniosłość utworu. Na zakończenie Divine Weep zaserwowało nam klasycznie zagrane covery Iron Maiden: „Run To The Hills” i „The Trooper”. Niby mały drobiazg, a cieszy.
  
  Jeżeli poszukujecie dobrego heavy/power metalu w klimacie Iron Maiden, Iced Earth, czy Helloween to „Age Of The Immortal” może okazać się idealnym wyborem na te śniegowo-wiosenne dni. Solówki są szybkie i melodyjne (brawa dla Bartka Kosackiego i Przemka Dziedzica), wokale brzmią dobrze (ale też nie zachwycają), a numery są spójne i porządnie zagrane – w tych kwestiach nie mam zastrzeżeń. Płyta nie nudzi, słucha się jej jednym tchem i przyznam szczerze, że sam do niej często wracam. To kawał przyjaznej i nieźle zrealizowanej muzyki w klasycznej, power metalowej otoczce, która szczególnie przypadnie do gustu starym wyjadaczom gatunku.
  
  „I greet you sons, and daughters of war ...
  I mentor, I bow to you ...
  Fallen for glory, slain on the fields ...
  I mentor, I bow to you, for your blood ...”
  
  No i weź tu z takim tekstem na ustach nie chwyć miecza dwuręcznego i nie wyjdź na zewnątrz, by żywopłoty popodcinać… Nie da się.
  
  3.5/5
  
  P.S. Ludzie w pobliskich krainach powiadają, że Divine Weep przyjął w swoje kręgi wokalistę i ponoć jest nim Piotrek Jaworowicz. Życzymy powodzenia i czekamy na nowy album.

  Łukasz 'Geralt' Jakubiak piątek, 29, marzec 2013 14:12 Link do komentarza