1 komentarz

• 

  Niniejsza recenzja jest dalszym ciągiem współpracy nawiązanej całkiem niedawno przez nasz serwis z firmą Pronet Music. Paczka, którą otrzymałem zawierała kilka ciekawych płyt z różnych muzycznych bajek, czyli tak jak lubię. Drugą pozycją ze wspomnianej paczki, którą mam przyjemność recenzować jest płyta Marka Depy, zatytułowana „Escape From Reality”. Zatem ucieknijmy trochę od rzeczywistości, bo chyba każdy tego czasem potrzebuje.
  Marek Depa to typowy gitarowy wymiatacz, który potrzebuje tylko sekcji rytmicznej jako tła, odpala wzmacniacz i zabiera nas w daleką podróż, oczywiście wyłącznie instrumentalną, bo wokal naprawdę jest tu zbędny. Może wycieczka ta nie jest długa, ale owocna i przez zróżnicowany krajobraz. Na albumie „Escape From Reality” dominują klimaty prog metalowe, ale podane w rozsądnych dawkach, z naciskiem na technikę, ale bez ekwilibrystyki. Oczywiście nie brakuje solówek gitarowych (prog metal + gitarowy wymiatacz = wiadomo, że muszą być solówki), ale najważniejsze są kompozycje. Czytelne, spójne, oparte na chwytliwych riffach, które przyjemnie bujają. Nawet po kilku przesłuchaniach nie czuć zmęczenia, bo kawałki nie są przeładowane.
  „Sunrise” i „Sunset” tworzą rodzaj klamry, ponieważ są oparte na tym samym motywie i melodii. „Self Destruction” i „Devil’s Dance” to wysokooktanowe walce oparte na potężnych riffach, zwłaszcza ciężkie breakdowny z podwójną stopą w tym drugim wgniatają w podłogę. Choć w obu kompozycjach znalazło się miejsce też dla bardziej przestrzennych partii stanowiących wyciszenie. Prawdziwe uspokojenie przynosi dopiero „Butterfly”, który delikatnie, niczym tytułowy motyl przelatuje sobie obok i skrzydełkami rozsiewa sielską melodię, którą chętnie pożyczyłby niejeden zespół neoprogresywny. „Scottish Forest” wprowadza nieco folkowego powiewu z tą „rycerską” melodią graną na gitarze akustycznej. Kłaniają się bardowskie motywy popularyzowane między innymi przez Blind Guardian, tym bardziej, że w utworze jest też sporo heavy metalu. Nieźle kontrastuje to z „Haunted World”, który spokojnie mógłby znaleźć się na którejkolwiek płycie Fear Factory – industrialne, nowoczesne riffy, gęsty bas i gniotąca perkusja. W połowie utwór całkowicie zmienia się, gdy wchodzi przyjemna solówka, ale potem wracają industrialne klimaty. Tytułowa kompozycja to miód na moje uszy, bo w całym zestawie ma chyba najwięcej wspólnego z typowym rockiem progresywnym – słychać doskonałą pracę sekcji rytmicznej i piękne solówki. Przedostatni na płycie, „Coming Back To Life” utrzymany jest w podobnym tonie, ale jest nieco bardziej dynamiczny.
  Trudno powiedzieć, żeby płyta Marka Depy była szczególnie odkrywcza, bo muzyki takiej jak na „Escape From Reality” nie brakuje, zwłaszcza w przestrzeni internetowej. Jednak nie sądzę, żeby muzyk z kimkolwiek się ścigał. Raczej brzmi to na muzykę nagraną z potrzeby serca i osobistych sympatii muzycznych. Szanuję to i popieram, bo albumu słucha się bardzo przyjemnie. Dla mnie jest to typowa muzyka „samochodowa”, idealna do konsumpcji w podróży, ale umówmy się, że to też jest potrzebne. Jak przystało na progresywnego snoba, przecież nie będę słuchał radia jadąc do pracy. Wam też nie polecam słuchać radia, chyba że wybranych stacji internetowych, za to polecam „Escape From Reality”.
  Gabriel Koleński

  Gabriel Koleński sobota, 29, sierpień 2020 17:58 Link do komentarza