ProgRock.org.pl

Switch to desktop

Soup

Oceń ten artykuł
(1 Głos)
(1995, album studyjny)

01. Galaxie/Hello, Goodbye - 3:31
02. 2x4 - 4:00
03. Vernie - 3:14
04. Skinned - 1:57
05. Toes Across The Floor - 3:04
06. Walk - 2:47
07. Dumptruck - 3:40
08. Car Seat (God's Presents) - 2:42
09. Wilt - 2:29
10. The Duke - 3:36
11. St. Andrew's Fall - 4:11
12. New Life - 3:34
13. Mouthful Of Cavities - 3:33
14. Lemonade - 3:36

Czas całkowity - 48:14

- Shannon Hoon – wokal, gitara akustyczna. harmonijka, kazoo
- Rogers Stevens – gitara, instrumenty klawiszowe
- Christopher Thorn – gitara, mandolina, banjo
- Brad Smith – gitara basowa, flet
- Glen Graham – perkusja
oraz:
Jena Kraus – dodatkowy wokal (13)
Miles Tackett – wiolonczela (8,11)

 

Media

Więcej w tej kategorii: « Blind Melon

1 komentarz

  • Piotr Garbacz

    Zespół BLIND MELON powstał w 1989 roku w Los Angeles. Zadebiutował w 1993 roku płytą zatytułowaną “Blind Melon”. Zespół współtworzyli: Shannon Hoon – vocal i gitara akustyczna , Glen Graham- perkusja , Roger Stevens-fortepian i Brad Smith –flet, bas. W 1995 roku ukazała się ich druga płyta pt: “Soup”, której dotyczy poniższa recenzja.

    Kiedy blisko 30 lat temu zakupiłem płytę “ Soup” i dokonałem pierwszego odsłuchu, po prostu mnie ścięło z nóg. Ta wielobarwna muzyka, której towarzyszą mroczne teksty autorstwa wokalisty zespołu mówiące o jego nałogu narkotykowym, o mordercach, samobójcach i bójkach w barach tak jak wtedy tak i dziś ma siłę rażenia. Choć średnia długość jednego utworu na tej płycie to tylko 4 minuty, to w każdym z nich dzieje się bardzo dużo. Zmiany tempa i nastroju uzyskane dzięki doskonałemu zgraniu i warsztatowi muzyków przypominają Tych Największych, którzy spisali klasykę rocka złotymi nutami . Słychać w tej muzyce echa dokonań YES, RUSH, BLACK SABBATH i LED ZEPPELIN, oraz rockowej psychodelii ery “Dzieci Kwiatów”.

    W przypadku tej płyty nie mamy do czynienia ze ślepym kopiowaniem pomysłów z przeszłości , bo Blind Melon nie był “kalką”. Na płycie “ Soup” tylko zaadoptował i przefiltrował spuściznę w/w zespołów. Gra gitar i basu, to swoisty ukłon dla Yes i Rush, gra perkusji, to fascynacja jazzrockiem, a wokal, to Jon Anderson i Geddy Lee w jednym. Natomiast wszystko niosą Zeppelinowo Sabbatowe riffy.

    Mamy tu do czynienia właśnie z taką “zupą”, którą widać na okładce i która jest doskonale doprawiona i nadal smakuje wybornie. Dowodem na to niech będzie fakt, że “Soup” nadal uważana jest przez krytyków jak i większość fanów za szczytowe osiągnięcie zespołu.

    Tą płytę należy słuchać w całości i poświęcić jej trochę wolnego czasu. Jest wymagająca, ale warto poczekać, by usłyszeć i zrozumieć jej piękno.

    Niestety, jeszcze w 1995 roku wokalista Blind Melon zmarł po przedawkowaniu heroiny, co przerwało karierę zespołu aż do roku 2006 kiedy się reaktywował . W 2008 grupa nagrał płytę “ For my friends” . Ale, to już inna bajka...

    Piotr Garbacz sobota, 21, styczeń 2023 10:27 Link do komentarza
Zaloguj się, by skomentować

© Copyright 2007- 2023 - ProgRock.org.pl
16 lat z fanami rocka progresywnego!
Ważne! Nasza strona internetowa stosuje pliki cookies w celu zapewnienia Ci maksymalnego komfortu podczas przeglądania serwisu i korzystania z usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. W każdej chwili możesz zmienić ustawienia przeglądarki decydujące o ich użyciu.

Top Desktop version